-
-
-
-
-
-
Home - Επικοινωνία - Προσωπικά Δεδομένα
Ποιά Είναι Η Πεμπτουσία Της Θρησκείας
Η πεμπτουσία της Θρησκείας είναι η πραγμάτωση της μεταμόρφωσης του ανθρώπου. Από τον «ανθρωπάκο» του W. Reich σε Άνθρωπο. ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΚΑΙ ΠΩΣ; Στα τέλη του 1970, ο Dr. Carl Woese και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Illinois, παρακολουθούσαν πειραματικά το γονιδίωμα των προκαρυωτικών οργανισμών, για να βρεθούν προ εκπλήξεως, ανακαλύπτοντας ότι μια ομάδα εξ αυτών, διαβίωνε σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και πλήρους απουσίας φωτός. Έχοντας την ικανότητα επιβίωσης σε ακραία όξινα αλλά και αλκαλικά περιβάλλοντα, τα ARCHAEA έχουν την επιπλέον – αδύνατο να δοθεί εξήγηση – ιδιότητα του conjugation, της ενεργούς σύζευξης μεταξύ αυτών. Όντας, προκαρυωτικοί οργανισμοί, αντιδρούν λοιπόν ως ευκαρωτικοι… «ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩΝΤΑΣ» κατά κάποιον τρόπο, αυτοί οι μικροοργανισμοί αποδεικνύουν την θαυματοποιό δυνατότητα που υπάρχει γηγενής στα έμβια όντα να μεταμορφώνονται και να παράγουν Φως! Από το χάος στο φάος λοιπόν… Περίλαμπρα μυαλά και ήθη όπως οι Tesla, Reich, Lahkovsky, γνωστοί αλλά, ουσιαστικά άγνωστοι στο πλήθος, έχουν ασχοληθεί με το ”Ιερό Δισκοπότηρο” της μεταμόρφωσης του ανθρώπου μέσω Ενεργείας, Συχνοτήτων, Ιερών Κραδασμών και λοιπόν εννοιών που παραμένουν έννοιες αν δεν συγκροτηθούν ως βίωμα....
Πηγή katohika.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Η ζωή στη γη είναι πολύ μικρή, αφάνταστα μικρή. Αλλά μας έχουν δοθεί πολλά σ΄αυτή τη μικρή χρονική περίοδο της ζωής μας. Μας έχουν δοθεί προκειμένου να μπορέσουμε να στραφούμε προς τον Θεό εκ βάθους καρδίας. Εκείνος είναι ο Ένας που μπορεί να μεταμορφώσει και να αναστήσει τις ψυχές μας. Οι χριστιανοί είμαστε πράγματι πολύ τυχεροί που έχουμε την Υπεραγία Θεοτόκο να πρεσβεύει για μας ενώπιον του θρόνου του Θεού… Γέροντας Θαδδαίος Βιτόβνιτσας Πηγή: Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας» inpantanassis.blogspot.gr KIZAS Συγνώμη αλλά ,άλλα μας λεει ο Τιμόθεος Α (κεφ 2 εδαφ-5)Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός....
Πηγή pentapostagma.gr >>>
Ποιό Είναι Το Αντίδοτο Στην Άγνοια
Το αντίδοτο στην άγνοια είναι µια δόση ∆ιαφωτισµού: κριτική σκέψη, σκεπτικισµός, πληροφόρηση. Το πνεύµα του ∆ιαφωτισµού Κάποιες σταθερές παραµένουν βασικές γιατί αποτελούν θεµελιώδη αιτήµατα της ανθρώπινης κατάστασης. «Εχε το θάρρος να χρησιµοποιείς τον δικό σου νου! (…) Το αξίωµα να σκέφτεσαι από µόνος σου είναι ∆ιαφωτισµός». Ο γερµανός φιλόσοφος Ιµάνουελ Καντ συνόψιζε το 1784 το βασικό πρόταγµα του ∆ιαφωτισµού: τα πάντα υποβάλλονται σε κριτική. Αυτό είναι και όλο το πλαίσιο που συστεγάζει προσωπικότητες όπως ο Βολταίρος, συγγραφέας χιλιάδων σελίδων για την προάσπιση των ατοµικών ελευθεριών, ιδιαίτερα εκείνης του λόγου, ο Κοντορσέ, υπέρµαχος των ιδεών της προόδου, της φιλελεύθερης οικονοµίας, της δηµόσιας δωρεάν παιδείας, του συνταγµατισµού και της ισότητας των δικαιωµάτων χωρίς εξαιρέσεις φυλής ή φύλου, ο Σπινόζα, πρωτεργάτης του αυστηρού ορθολογισµού και κριτικός της ηθικής. Αξιώνοντας την κριτική, φυσικά, δεν σηµαίνει ότι θέτεις τον εαυτό σου στο απυρόβλητο: ο µεταµοντερνισµός των ηµερών µας δίκαια έθεσε εν αµφιβόλω πτυχές του κινήµατος που αφορούσαν ζητήµατα φυλής, φύλου ...
Πηγή tovima.gr >>>
Τι Είναι Οι Πανεπιστημιακοί
Οι Πανεπιστημιακοί είναι οι μόνοι δημόσιοι λειτουργοί οι οποίοι δεν εξελίσσονται με τα χρόνια υπηρεσίας! Πρέπει να παρουσιάσουν κάθε φορά αξιόλογο πρωτότυπο ερευνητικό έργο που θα προάγει την επιστήμη τους. Η πραγματικότητα, επομένως, δείχνει πως ούτε την φοβούνται ούτε προσπαθούν να την αποφύγουν την αξιολόγηση οι Έλληνες Πανεπιστημιακοί. Σε επίπεδο Τμημάτων, επίσης, έχει προχωρήσει η διαδικασία εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης κανονικά κατά τα διεθνή πρότυπα. 5. Οι Έλληνες Πανεπιστημιακοί δεν είναι ανταγωνιστικοί/ τα ελληνικά Πανεπιστήμια βρίσκονται πολύ χαμηλά στις διεθνείς αξιολογήσεις. Όπως και οι προηγούμενοι μύθοι, είναι και αυτός αποτέλεσμα (σκόπιμης;) διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Όταν παρουσιάζονται διεθνείς αξιολογήσεις δεν μπαίνει κανένας σχολιαστής στον κόπο να κρίνει και να σταθμίσει τα κριτήρια με τα οποία γίνονται αυτές οι αξιολογήσεις. Αν γινόταν αυτό, θα μπορούσε κάποιος να πει πολλά για τις συνθήκες που οδηγούν το ελληνικό Πανεπιστήμιο σε μειονεκτική θέση εκκίνησης: χαμηλή χρηματοδότηση, αναλογία διδασκόντων διδασκομένων, οργάνωση βιβλιοθηκών, εργαστηρίων, κλπ. Όμως αυτά δεν συζητούνται ποτέ σοβαρά και οι αξιολογήσεις αυτές εκλαμβάνονται ως εκφραστές της απόλυτης αλήθειας. Ας δεχτούμε, λοιπόν, κι εμείς, ότι η τελευταία διεθνής αξιολόγηση που είδε το φως της δημοσιότητας (QS World University Ranking) αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα στον χώρο των Πανεπιστημίων. Σύμφωνα με αυτή το Πανεπιστήμιο Αθηνών βρίσκεται στη θέση 501-550 στο σύνολο των 700 ιδρυμάτων που περιλαμβάνει ο κατάλογος. Οι τίτλοι των σχετικών δημοσιευμάτων του τύπου ήταν: «Χαμηλή η παγκόσμια κατάταξη των ελληνικών Πανεπιστημίων», «Κάτω από τη βάση τα ελληνικά Πανεπιστήμια», κ. τ. ο. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων ήταν βεβαίως ανάλογο. Ας δούμε, όμως, τι δεν λέγεται: Τα 700 αυτά ιδρύματα είναι τα θεωρούμενα καλύτερα σε όλον τον κόσμο σε σύνολο 20.000 περίπου ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή, για να περιορίσουμε τον αριθμό, σε σύνολο 8.000 περίπου πλήρως πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Αυτό σημαίνει – για να μείνουμε στον δεύτερο αριθμό – ότι τα 700 ιδρύματα αντιπροσωπεύουν το 10% περίπου του συνόλου. Αν τώρα ακολουθήσουμε τον δεύτερο από τους παραπάνω τίτλους στη λογική των βάσεων και μεταφέρουμε την αριθμητική αξιολόγηση στην κλίμακα του 10 – γνωστή μας από τα χρόνια του Δημοτικού ακόμα – τότε βλέπουμε ότι μιλάμε για 700 άριστα Πανεπιστήμια γιατί όλα βρίσκονται μεταξύ 9 και 10. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, π.χ., βρίσκεται κοντά στο 9,4 και δεν μπορούμε να γράφουμε ανεύθυνα ότι είναι κάτω από τη βάση! Δεν είμαστε βέβαια ευχαριστημένοι! Θα θέλαμε να είμαστε μέσα στα 100 πρώτα Πανεπιστήμια και γιατί όχι και στα 10 πρώτα, αλλά για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται στήριξη και εμπιστοσύνη από την κοινωνία και την πολιτεία και όχι τρικλοποδιές και παραπληροφόρηση. Αυτοί οι μύθοι δεν είναι οι μόνοι! Υπάρχουν και άλλοι! Η πραγματικότητα, όμως, είναι μία. Στην Ελλάδα, που διέρχεται σήμερα μία από τις μεγάλες κρίσεις της ιστορίας της, η πανεπιστημιακή εκπαίδευση, όπως και η εκπαίδευση γενικότερα, μπορεί και πρέπει να προσφέρει ελπίδα και διέξοδο. Όσοι, λοιπόν, την απαξιώνουν ας γνωρίζουν ότι στην ουσία επιχειρούν να της στερήσουν αυτή τη δυνατότητα και ότι οι ευθύνες τους για το μέλλον της χώρας είναι τεράστιες.
Πηγή tovima.gr >>>