Ο ήρωάς μας, ο γενναίος έφιππος ρασοφόρος, είναι ένας από τους χιλιάδες ήρωες ρασοφόρους, που έδωσαν την ζωή τους για τα ιερά και τα όσια, «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστιν τήν ἁγίαν και τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερίαν». Πώς θα μπορούσε άραγε, την ώρα που έπεφτε στην φωτιά της μάχης, να ξεχωρίζει μέσα του την πίστη στο Χριστό και την τιμή και αγάπη στην πατρίδα του, αφού και οι δύο αυτές έννοιες συνδέονται απόλυτα; Τί σήμαιναν, άλλωστε, τα λόγια του Γέρου του Μωριά, «ὁ Θεός ἔβαλε τήν ὑπογραφή Του γιά τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καί δέν τήν παίρνει πίσω;» Πού στοχεύουν, άραγε, και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν εκείνοι που αγωνίζονται με πείσμα και μανία να αποσυνδέσουν και να απεμπολίσουν την Εκκλησία από τους εθνικούς αγώνες, να υποβαθμίσουν και να διαγράψουν την προσφορά της; Δεν γνωρίζουμε. Κύριος οίδε. Ωστόσο, κάθε τέτοια προσπάθεια συνιστά ενσυνείδητη διαστρέβλωση και κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας. Κάτι τέτοιο είναι ανήθικο, ανίερο, ανέντιμο, προδοτικό και επικίνδυνο. Αποτελεί βλασφημία κατά της Εκκλησίας και ύβρη κατά του Έθνους. Κλείνοντας την ταπεινή μας αναφορά στον γενναίο ρασοφόρο αγωνιστή Παφνούτιο Ρούβαλη, Ιερομόναχο της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας και με αφορμή τους ηρωικούς αγώνες του υπέρ της πατρίδας, καταθέτουμε πρωτίστως τον σεβασμό, την τιμή και την ευγνωμοσύνη μας για ό,τι γενναία προσέφερε για την πατρίδα μας και την διαβεβαίωσή μας ότι θα αγωνιζόμαστε πάντοτε για την επικρότηση της ιστορικής αλήθειας....