Ο φυσικός άνθρωπος που είναι επιρεπής στην αμαρτία και στις επιθυμίες της σάρκας του, δεν μπορεί να καταλάβει τις πνευματικές, ουράνιες έννοιες, που τού είναι απαραίτητες για τη σωτηρία της ψυχής του. Γι’ αυτό πρέπει να αναγεννηθεί και να ανακαινιστεί. Ο Κύριος είπε το εξής πάνω σε αυτό: “Ούτε βάζουν νέο κρασί σε παλιά ασκιά, ειδάλλως σχίζονται τα ασκιά και το κρασί χύνεται, και τα ασκιά χαλούν, αλλά βάζουν νέο κρασί σε καινούργια ασκιά, ώστε και τα δύο διατηρούνται” (Ματθ. 9:17). Το καινούργιο ασκί είναι ο νέος, μετανοημένος, αναγεννημένος και ανακαινισμένος άνθρωπος, που δέχτηκε το Χριστό στη ζωή του και αποφάσισε να Τον ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω του την παλιά, αμαρτωλή του ζωή. Με αυτό τον τρόπο, γίνεται παιδί του Θεού, όπως μας εξηγεί ο Ιωάννης στο ευαγγέλιό του: “ ‘Οσοι όμως Τον δέχθηκαν (το Χριστό), σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο Όνομά Του, οι οποίοι όχι από αίματα, ούτε από θέλημα σάρκας, ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν“ (Ιωάνν. 1:12-13 ). Ο απόστολος Παύλος απευθυνόμενος τότε στους Κορινθίους, αλλά και σε μας σήμερα, γράφει: “Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι νέο κτίσμα, τα αρχαία παρήλθαν, ιδού, τα πάντα έγιναν νέα (Β’ Κορ. 5:17). Αλλού, ο Παύλος μας προτρέπει: “να αποβάλουμε από πάνω μας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες και να ανανεωνόμαστε στο πνεύμα τού νου μας, και να ντυθούμε τον καινούργιο άνθρωπο, που κτίστηκε σύμφωνα με τον Θεό, με δικαιοσύνη και οσιότητα της αλήθειας“ (Εφεσ. 4:22-24). Και ο απόστολος Πέτρος αναφέρεται στην αναγέννηση, στην πρώτη του επιστολή, απευθυνόμενος σε όλους τους πιστούς τότε, αλλά και σήμερα: “αναγεννηθήκατε όχι από φθαρτό σπέρμα, αλλά από άφθαρτο, διαμέσου τού Λόγου τού ζωντανού Θεού και ο Οποίος μένει στον αιώνα (Α’ Πέτρ. 1:23), ο Οποίος, σύμφωνα με το πολύ Του έλεος, μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς, οι οποίοι φρουρούμαστε με τη δύναμη του Θεού διαμέσου τής πίστης, σε σωτηρία έτοιμη να αποκαλυφθεί κατά τον έσχατο καιρό” (Α’ Πέτρ. 1:3-5 ). Και ο απόστολος Ιάκωβος αναφέρεται στην αναγέννηση, γράφοντας: “Από τη δική Του θέληση μας γέννησε, διαμέσου τού Λόγου τής αλήθειας, για να είμαστε εμείς κάποια απαρχή των κτισμάτων του” ( Ιακ. 1:18). Αυτή η αναγέννηση, είναι η αφετηρία μιας συνειδητοποιημένης, χριστιανικής ζωής, μια ζωής καθαρής, αγίας, συναρπαστικής, αλλά και δύσκολης, σε μια οδό που οδηγεί τον άνθρωπο στην αιώνια ζωή, κοντά στο Δημιουργό του και Πατέρα Του και η οδός αυτή, λέγεται “Ιησούς Χριστός” καθώς ο ‘Ιδιος είπε: “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου Εμένα” (Ιωάνν. 14:6). Και η νέα αυτή η ζωή έχει κάποια χαρακτηριστικά που τα περιγράφει ο Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή: “...