Η ίδια η λέξη «χειραγώγηση» –η οποία είναι μαρξιστικής προέλευσης και χρησιμοποιήθηκε από τους εκπροσώπους της Σχολής της Φραγκφούρτης– είναι μία λέξη ταμπού για την τηλεόραση και όποιος τη ξεστομίζει επιπλήττεται από τον παρουσιαστή και διακόπτεται η ομιλία του.Όμως, πρόκειται για μία κατάσταση κυρίαρχη όχι μόνο στο χώρο της τηλεόρασης και των μέσων αλλά και σε κάθε άλλο μηχανισμό εξουσίας. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας τυποποιημένος κώδικας επικοινωνίας που μειώνει τις δυνατότητες ουσιαστικού διαλόγου και δ��ατύπωσης λόγου πέρα από τον κυρίαρχο κώδικα. Αυτό ενισχύεται και με την αποδυνάμωση της επαγωγικής σκέψης και την επιβολή «στερεοτύπων». Η Δικτατορία των Στερεοτύπων : Αφού έχουν το μονοπώλιο των σημείων τα μαζικά μέσα και ιδιαίτερα η τηλεόραση δημιουργούν «στερεότυπα» τα οποία είναι απλά θεωρητικά σχήματα, στατικά, άκαμπτα, απόλυτα, υπεραπλουστευτικά και στηρίζονται πάντα σε μισές αλήθειες. Eπικαλούνται μια πλευρά της πραγματικότητας και αποκρύπτουν τις υπόλοιπες –«αθέατες»– πλευρές της. Η δικτατορία των στερεοτύπων παράγει «ελλείμματα δημοκρατί��ς» –όπου μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης υποεκπροσωπείται στους μηχανισμούς διαμόρφωσης Γνώμης. Ο στερεοτυπικός, μονοδιάστατος λόγος στην τηλεόραση συνοδεύεται και από μη λεκτικά «σημεία» όπως είναι ο αυστηρός ή σαρκαστικός τόνος της φωνής, το γουρλωμένο μάτι αυτού που μιλάει ή το συγκαταβατικό ειρωνικό χαμόγελο όταν αναφέρεται σε αντίθετη......