-
-
-
-
-
-
Home - Επικοινωνία - Προσωπικά Δεδομένα
Τι Είναι Το Πουκάμισο Henley
Το πουκάμισο Henley είναι ένα ρούχο που δεν βγαίνει ποτέ εκτός μόδας. Το φορούν μανιωδώς σταρ του Χόλιγουντ και διάσημουι αθλητές. Γιατί; Γιατί τρελαίνει τις γυναίκες! Λευκό πουκάμισο και τζιν Ένα σύνολο που ποτέ δεν μπορεί να πάει στραβά. Αυτό το στυλ κάνει τους άνδρες φαίνονται πιο cool και γοητευτικοί. Σηκωμένα μανίκια μανίκια και γραβάτα Ο τέλειος συνδυασμός απλότητας και κομψότητας. Σηκωμένα μανίκια και γραβάτα, το παγκόσμιο σύμβολο του: «Είμαι πολυάσχολος, αλλά η δουλειά μου δεν είναι το μοναδικό μου πάθος». Φροντισμένη εμφάνιση Ένας άνδρας μπορεί να φορά ωραία ρούχα ή αξεσουάρ, αλλά αν ο ίδιος δεν είναι καθαρός και περιποιημένος, τι να τον κάνεις; Μια περιποιημένη εμφάνιση είναι ο καλύτερος τρόπους να τραβήξεις μια γυναίκα. Δες όλα τα σχόλια url_encoded http%3A%2F%2Fwww.neolaia.gr%2F2016%2F11%2F05%2F8-pragmata-sthn-andrikh-ntoulapa-poy-ksetrailenoun-tis-gynaikes%2F , , # # # # # #...
Πηγή neolaia.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Οι selfies, είναι η μόδα της εποχής. Άνθρωποι όπου βρεθούν και όπου σταθούν βγάζουν φωτογραφίες με το κινητό τους τηλέφωνο και έπειτα τις ανεβάζουν στο ίντερνετ για να ενημερώσουν του διαδικτυακούς τους φίλους για όσα κάνουν και για το που βρίσκονται.Σύμφωνα με την ταξιδιωτική ιστοσελίδα Attractiontix.co.uk, μετά από επεξεργασία 219 εκατομμυρίων φωτογραφιών που αναρτήθηκαν στο Instagram, από τον Οκτώβρη του 2010 έως και τον Ιανουάριο του 2015, δέκα είναι τα πιo δημοφιλή μέρη όπου προτιμούν οι ταξιδιώτες να βγάζουν selfies.Στις παρακάτω λοιπόν χώρες έχουν τραβήξει οι τουρίστες τις περισσότερες selfies και συγκεκριμένα στα εξής σημεία:1. Ο Πύργος του Άιφελ, Παρίσι-10,7002. Το Πάρκο Ντίσνεϊ, Φλόριντα-9,8703. Καλίφα, Ντουμπάϊ-8,8604. Μπιγκ Μπεν, Λονδίνο-8,7805.Empire State ...
Πηγή topnews.gr >>>
Τι Είναι Το Εμπόριο Ναρκωτικών
Το εμπόριο ναρκωτικών είναι η πιο ακραία μορφή λούμπεν κεφαλαίου. Το λούμπεν κεφάλαιο εδώ έχει πολύ καλύτερες συνθήκες κερδοφορίας. Έχει πολύ μικρή αστυνόμευση, έχει πολύ μεγάλη πιάτσα, δεν χρειάζεται μεγάλη μετακίνηση. Δηλαδή μπορείς να πεις ότι τα Εξάρχεια, ενώ είναι ας πούμε λίγο η Τσιάπας των Αναρχικών είναι και λίγο τα Νησιά Καϋμάν της Μαφίας. Για τους ίδιους λόγους. Αυτή η αντίφαση συνήθως αποκρύβεται κι από τις δύο πλευρές, υπάρχει όμως, τουλάχιστον εμείς την εντοπίζουμε. Οπότε τι γίνεται; Υπάρχει αυτή τη στιγμή μια αυξημένη ευαισθησία και κινητοποίηση κομματιών του αντιεξουσιαστικού χώρου και ευρύτερα του κινηματικού χώρου για την παρουσία της μαφίας που κάνουν και δράση. Η δράση γίνεται όμως λίγο με τον γνωστό, στατικό, φετιχιστικό τρόπο της βίας, που δεν μπορεί να εντάξει κόσμο της περιοχής μέσα, ο τρομάζει. Προφανώς ο κάτοικος δεν θέλει στην πλατεία μέσα να κυκλοφορούν ναρκωτικά αλλά δεν μπορεί να βλέπει συνέχεια και κρανοφόρους ροπαλοφόρους να κυνηγιούνται ή να κοπανάνε κάποιον ή να βλέπει Αλγερινούς να σφάζονται με Αιγύπτιους π.χ. Αυτό είναι μια κατάσταση που είναι δυστυχώς εξαιρετικά πολύπλοκη και πολυκεντρική. Δεν υπάρχουν οργανωμένα κινήματα και ισχυρά υποκείμενα, ούτε η συνέλευση ενάντια στην ΕΕ, ούτε το ΒΟΞ ούτε εμείς, ούτε κανείς, μπορούμε να έχουμε την καθημερινότητα, το συσχετισμό και την επιρροή στον πληθυσμό. Άλλωστε ο πληθυσμός των Εξαρχείων είναι λίγο μύθος. Ένα μεγάλο του κομμάτι είναι συντηρητικό, φαίνεται και στα εκλογικά αποτελέσματα, είναι μεγάλοι άνθρωποι, φοβισμένοι, ουδετεροποιημένοι. Φυσικά είναι κι ένα κομμάτι νέων - μεσηλίκων οι οποίοι είναι θετικοί και μισούν τους μπάτσους αλλά αυτό δεν βγάζει ένα συσχετισμό τόσο συγκροτημένο που να αλλάξεις άρδην την κατάσταση. Έτσι λοιπόν τι γίνεται. Υπάρχει αυτή τη στιγμή στην πλατεία Εξαρχείων μία από τις πιο επικερδείς αγορές ναρκωτικών. Συμβαίνουν κατ’ επανάληψη παραβατικά περιστατικά του κοινού ποινικού δικαίου από μαχαιρώματα, μικροληστείες κλπ. Ενώ παράλληλα τα Εξάρχεια παραμένουν για τους κατοίκους, ειδικά για τις κοπέλες που κυκλοφορούν στους δρόμους, μια από τις πιο ασφαλείας περιοχές της Αθήνα. Είναι όλα μαζί. Και για τους μπάτσους παραμένουν ένα μεικτό πράγμα μεταξύ στόχου και επιχειρήματος. Επειδή λόγω της ηλικίας μου και των δραστηριοτήτων μου έχω βρεθεί πάρα πολλές φορές σε τμήματα, οι μπάτσοι ξέρουν τι γίνεται. Σε ένα βαθμό τους βολεύει κιόλας για να μην μεταφερθεί η όλη ιστορία σε εκατό μέρη, από την άλλη όμως επειδή οι μπάτσοι είναι και μηχανισμός, είναι υπάλληλοι, δεν είναι κάποιο επιτελείο στη Σελήνη, καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να αναμετρηθούν στην καθημερινότητα διότι αυτό θα οδηγήσει σε καταστάσεις τραγικές, θα σκοτωθούν άνθρωποι και δεν θέλουν να το κάνουν. Είναι μια κατάσταση ασταθούς ισορροπίας, αυτό είναι τα Εξάρχεια σήμερα». Μια κατάσταση ασταθούς ισορροπίας, αυτό είναι τα Εξάρχεια σήμερα....
Πηγή news247.gr >>>
Η Εκάβη είναι ένας από τους τρεις σημαντικότερους γυναικείους ρόλους παγκοσμίως που θα ήθελε κάποιος να ερμηνεύσει. Είναι ένας «ρόλαρος». Χρειάζεται να κάνεις πρωταθλητισμό. Πολύ μεγάλο κίνητρο ήταν, επίσης, η πρώτη μου συνεργασία με τον Θανάση Παπαγεωργίου -είναι ένας άνθρωπος που παρακολουθούσα από τη σχολή ακόμη και έχει επί τριάντα χρόνια το θέατρο «Στοά». Πολύ μεγάλο κίνητρο ήταν και η τιμή που μου έκανε το Κρατικό να υποδυθώ έναν τόσο μεγάλο ρόλο. Πάντως, οφείλω να ομολογήσω ότι, αν ήξερα πόσο μεγάλος και πολύπλοκος ρόλος είναι, θα το σκεφτόμουν και μια δεύτερη φορά και δεν θα έλεγα αμέσως το «ναι»… Σας φοβίζουν οι συγκρίσεις; Οι γηραιότεροι ίσως έχουν ακούσει τη ραδιοφωνική μεταφορά τού μυθιστορήματος, ενώ σίγουρα αρκετός κόσμος είδε την ομώνυμη σειρά τού ΑΝΤ1… Οι ρόλοι που παίζουμε και ξαναπαίζουμε -όχι μόνο της Εκάβης- έχουν παιχτεί από διάφορους ανθρώπους. Δεν σταματάει αυτό. Ανάλογα με τη δική σου προσωπικότητα και το δικό σου πάτημα, φοβάσαι ή δεν φοβάσαι. Εγώ συνήθως δεν φοβάμαι… Το να το έχει ερμηνεύσει κάποιος πάρα πολύ καλά πριν από εμένα συνήθως αποτελεί κίνητρο για να γίνω καλύτερη παρά σκέψη για να φοβηθώ. Τη Νένα Μεντή δεν την είχα δει -είναι σπουδαία ηθοποιός. Η Λήδα Πρωτοψάλτη είναι μια ηθοποιός που θαυμάζω απεριόριστα και ήταν απίθανη στον τηλεοπτικό ρόλο. Δεν πλησίασα τον ρόλο με τον δικό της τρόπο προσέγγισης. Το έκανα όπως γνωρίζω εγώ… Νομίζω ότι θα χαρεί κι αυτή, αν με δει. Τελικά, τι είναι το «Τρίτο στεφάνι»; Είναι οι προσωπικές ιστορίες δύο γυναικών ή, περισσότερο, η ιστορία της Ελλάδας στο διάστημα μετά τον πόλεμο; Δεν νομίζω ότι το κίνητρο του Ταχτσή ήταν πολιτικό ή ιστορικό… Νομίζω ότι είναι οι σχέσεις των γυναικών αυτών, αλλά και η εμπλοκή τού ίδιου του συγγραφέα, επειδή ο εγγονός, ο Άκης, είναι ο ίδιος. Αν και κάποτε είχε πει ότι αυτός είναι μάλλον η Νίνα… Πάντως, πρόκειται για την ιστορία δύο γυναικών και για το πώς διηγούνται τη ζωή τους. Εδώ και περίπου μία πενταετία η ελληνική κοινωνία βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική κρίση που έχει αντίκτυπο στην τσέπη και, κυρίως, στην ψυχολογία του κόσμου. Πιστεύετε ότι το θέατρο ή, γενικότερα, οι τέχνες μπορούν να αποτελέσουν μια μικρή όαση ανακούφισης και ελπίδας; Ο κόσμος, όπως το βλέπω εγώ, έρχεται πιο πολύ στο θέατρο. Μπορεί να είναι αυτή η ανάγκη του. Επίσης, ο κόσμος τα βλέπει όλα μάταια: δεν πιστεύει στους πολιτικούς ούτε σε ιδέες. Έχει χάσει την πίστη του. Το θέαμα, γενικότερα, τον ησυχάζει λίγο… Βλέπω ότι πηγαίνουν καλά και οι συναυλίες και τα μικρότερα σχήματα. Συσπειρώνεται ο κόσμος. Είναι καλύτερα για τα καλλιτεχνικά πράγματα. Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στον ρόλο της «Εκάβης» Εσάς, σας άγγιξε η κρίση ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη; Φυσικά. Ο χώρος μας έχει βληθεί από την κρίση. Δεν υπάρχει τηλεόραση και σίριαλ, που ήταν ένα δεύτερο εισόδημα. Το θέατρο δεν μπορεί να απορροφήσει τόσο κόσμο. Βέβαια, περισσότερο το βλέπω να συμβαίνει δίπλα μου και όχι σ’ εμένα προσωπικά: είμαι σε μια κατάσταση που όλο και κάποιος θα με ζητήσει για να κάνω κάτι. Για τα παιδιά που ξεκινάνε τώρα ή που έχουν πίσω τους μία δεκαετία υπάρχει πρόβλημα. Έχω πολλούς φίλους που δεν έχουν να ...
Πηγή makthes.gr >>>