Η μαμά μας είναι η καλύτερη φίλη μας. 2. Προσπαθεί να κρατάει την επαφή με την περίοδο της ζωής μας και να θυμάται πώς ήταν η ίδια στην ηλικία μας. 3. Μπορούμε να βασιζόμαστε πάντα σε εκείνην ότι θα βρίσκεται πάντα εκεί για να μας ακούσει. 4. Έχουμε αστεία μεταξύ μας που μόνο οι δυο μας καταλαβαίνουμε. 5. Στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, είμαστε πάντα κολλημένες η μία στην άλλη. 6. Αν και είναι πολυάσχολη, βάζει πάνω από όλα εμάς. 7. Παίρνει πάντα τηλέφωνο να δει αν είμαστε καλά και πώς τα πάμε, γιατί νοιάζεται. 8. Κάνουμε μαζί πράγματα που απολαμβάνουμε. 9. Ξέρει ότι είναι κι η ίδια ένα παιδί μαζί μας, απλά λίγο μεγαλύτερο και σοφότερο. 10. Μπορεί να μας διδάξει τις καλύτερες χορευτικές φιγούρες. 11. Όλοι αγαπάνε τη μαμά μας. 12. Είναι πανέξυπνη και αστεία. 13. Ακόμα κι όταν της θυμώνουμε, ξέρουμε πόσο την αγαπάμε και τη νοιαζόμαστε. 14. Δεν θέλουμε ούτε να φανταστούμε πού θα ήμασταν χωρίς τη μαμά μας… 15. …Γιατί η μαμά μας είναι το πιο σημαντικό άτομο που έχουμε στον κόσμο....
Ο Βενετσιάνο είναι σημαντική μορφή για τον νεαρό Πιέρο, γιατί γνωρίζει την τέχνη της Βόρειας Ιταλίας και κυρίως τη φλαμανδική ζωγραφική, η οποία θα αποδειχθεί καθοριστική για την καλλιτεχνική εξέλιξη του ζωγράφου από το Σαν Σεπόλκρο. Ωστόσο στην κοσμοπολίτικη Φλωρεντία της δεκαετίας του 1430, «δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να αντιληφθούμε τι είδε και ποιον συνάντησε ο Πιέρο. Τα αριστουργήματα της γενιάς του Μπρουνελέσκι, του Ντονατέλο και του Μαζάτσιο ήταν όλα εκεί, ενώ οι Γκιμπέρτι, Αντζέλικο, Λούκα ντέλα Ρόμπια, για να αναφέρουμε μόνο ορισμένους, εκτελούσαν εντατικά νέες παραγγελίες» σημειώνει ο C. Bertelli. Το 1439 για τη Φλωρεντία δεν είναι όμως μια τυχαία ημερομηνία: πραγματοποιείται εκεί η Οικουμενική Σύνοδος για την ένωση των Εκκλησιών, με την εντυπωσιακή παρουσία, δημόσια παρέλαση σχεδόν, της βυζαντινής αυλής και τις επιβλητικές ενδυματολογικές επιλογές των σχεδόν 700 αξιωματούχων και κυρίως του αυτοκράτορα Ιωάννη Η' Παλαιολόγου. Σαφείς εικονογραφικές επιρροές αυτής της εξωτικής σχεδόν εμπειρίας, αρχής γενομένης από τα ενδύματα και τους εκφραστικούς τρόπους, θα επισημανθούν στο έργο του Πιέρο της αμέσως επόμενης περιόδου, ενώ ακόμη και σε θεμελιώδη έργα του, όπως στη νωπογραφία της Ανάστασης στο Σαν Σεπόλκρο, η γεωμετρία της μορφής του Χριστού παραπέμπει κατευθείαν στην υποβλητική ακτινοβολία ενός βυζαντινού Παντοκράτορα. Η εξαϋλωμένη και «διαφανής» λευκότητα του εκθεσιακού σχεδιασμού στο παλαιό κτίριο του μουσείου στο Αρέτσο, του λευκού μιας αναγεννησιακής σχεδόν νωπογραφίας (ο σχεδιασμός έγινε από τον Ρ. L. Cerri, ιστορικό συνεργάτη του V. Gregotti), αναδεικνύει υποδειγματικά το έργο του Πιέρο και των συγχρόνων του. Ο Πιέρο μεταξύ του 1450 και του 1490 κατορθώνει κάτι εξαιρετικά σημαντικό: ενοποιεί την εικονογραφική γλώσσα της ιταλικής ζωγραφικής μέσω μιας πολυχρωματικής γεωμετρικής επεξεργασίας. Τα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν είναι η κρυστάλλινη αποδραματοποίηση της αφήγησης και η - συχνά φαινομενική - αποστασιοποίηση από τα συναισθήματα, ο αντινατουραλιστικός αρχαϊσμός, η κρυστάλλινη συνθετική τάξη, η αχρονική ηρεμία, ο αινιγματικός ορθολογισμός, η αφαίρεση. Ο Πιέρο, ο πιο «αποτραβηγμένος» καλλιτέχνης της Αναγέννησης, είναι ζωγράφος της σιωπής και του μεταφυσικού μυστηρίου: δεν είναι τυχαίο ότι θα ανακαλυφθεί από ιστορικά καλλιτεχνικά κινήματα του 20ού αιώνα και από καλλιτέχνες όπως ο Σεζάν, ο Σερά, ο Καζοράτι, ο Ντε Κίρικο. Τελετουργικός και ποιητικός, σχεδόν διανοούμενος, σχεδιάζει μορφές που αποκαλύπτονται στατικές και μεγαλοπρεπείς ως γεωμετρικά στερεά με σφριγηλή πλαστική οντότητα, μέσω της εξαίσιας φωτεινότητας των χρωμάτων, καθώς και μέσω της σαφήνειας της χωρικής σύλληψης και της προοπτικής σύνθεσης. Την τελευταία περίοδο της ζωής του, χωρίς όραση πλέον, ο Πιέρο αναπτύσσει στο Σαν Σεπόλκρο επαφές για ζητήματα γεωμετρίας και προοπτικής με τον συντοπίτη του μαθηματικό Λούκα Πατσιόλι, σύμβουλο του Αλμπέρτι και του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο προβληματισμός αυτός στη συνέχεια καταγράφεται στην πραγματεία «De prospectiva pingendi», ως απόδειξη της στοχαστικής επιστημονικότητας του αναγεννησιακού δημιουργού. Ο ίδιος πιστεύει ότι οι μορφές συνδέονται μεταξύ τους και με τον χώρο μέσω αρμονικών δεσμών, οδηγώντας σε μια πραγματική «κοσμική συνήχηση». Οι συνθέσεις του προδίδουν αμέσως τη χρήση της γεωμετρίας, ενώ καταφεύγουν συχνά στις αρμονικές χαράξεις. Το έργο του είναι μορφή, χρώμα και φως, αλλά και ό,τι ο Salvatore Settis υποστήριξε με έμφαση: «Η απόλυτη ψυχή στο έργο του Πιέρο; Η προοπτική». Ο κ. Αντρέας Γιακουμακάτος είναι αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης....
Πηγή tovima.gr >>>
Ποιοί Είναι Η Φιλία Ανάμεσα Σε Γυναίκες
Η φιλία ανάμεσα σε γυναίκες είναι διαφορετική από την φιλία των ανδρών. Μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Σκάβουμε βαθιά. Πάμε βαθιά και δεν έχει σημασία αν δεν έχουμε ειδωθεί για χρόνια. Είναι οι γυναίκες φίλες μου που με κρατάνε όρθια και χωρίς αυτές δεν ξέρω που θα βρισκόμουν. Πρέπει απλά να κρατηθούμε μαζί και να βοηθάμε η μία την άλλη .” Το καλύτερο βαρόμετρο για την υγεία μιας φιλίας είναι η δική σου διάθεση και συμπεριφορά . Αν παρατηρήσεις ότι έχεις μια φίλη με την οποία χάνεις την υπομονή σου, είσαι παθητική ή επιθετική, δεν είσαι υποστηρικτική ή δεν δείχνεις ενδιαφέρον, τότε η σχέση σας δεν είναι υγιής και πραγματικά δεν έχει σημασία ποια από τις δύο φταίει. Τερμάτισέ την. Βέβαια, υπάρχουν κι εκείνες οι φιλίες που πλουτίζουν τη ζωή μας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και δεν είναι όλες ίδιες. Σύμφωνα με την Patricia Leavy, υπάρχουν αρκετά «είδη» φίλων που έχει μια γυναίκα και συχνά το είδος βασίζεται σε συγκεκριμένα μοτίβα διαπροσωπικής επικοινωνίας. Αυτές είναι οι πέντε γυναίκες φίλες που χρειάζεσαι κι εσύ στη ζωή σου: Όλες χρειαζόμαστε γυναίκες φίλες που θα μας προσφέρουν πολύτιμες ιδέες, γιατί είναι υγιές να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, είτε πρόκειται για συμβουλές σχέσεων, γάμου, σεξ, είτε για την ...
Πηγή anthologion.gr >>>