Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι ακριβώς το ίδιο, με έκφανση στο διαδίκτυο. Κάθε συμπεριφορά που εκδηλώνεται μέσω ηλεκτρονικών ή διαδικτυακών μέσων, από άτομα ή ομάδες, με έναν συστηματικό και συνήθως έντονο τρόπο, που επικοινωνούν επιθετικά μηνύματα με σκοπό να βλάψουν τους άλλους. Επομένως οι λέξεις – κλειδιά και στους δύο ορισμούς, είναι οι λέξεις «εσκεμμένο» και «απρόσκλητα». Σύμφωνα δε με τις τελευταίες έρευνες, 1 στα 3 παιδιά έχει τέτοιες εμπειρίες και 1 στα 4 έχει υποστεί το τελευταίο 12μηνο διαδικτυακό εκφοβισμό. Επόμενο ζήτημα που τέθηκε στην συζήτηση, ήταν οι επιπτώσεις που έχει ο εκφοβισμός στα ίδια τα παιδιά. Όπως σημείωσε η κα Τζαβέλα, ξέρουμε ότι είναι πολύ σοβαρές οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, πάρα πολλά τα σωματικά συμπτώματα και ότι αυτά τα αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Και στα περισσότερα υπάρχει και μία σειρά μη ορατών επιπτώσεων που δεν τα ξέρουμε. Έτσι παρατηρούνται πονοκέφαλοι, πόνοι στο στομάχι, κακή διάθεση, δυσκολία στον ύπνο, νευρικότητα και συμπτώματα μετατραυματικού στρες. Συνήθως οι επιπτώσεις είναι για τα θύματα. Ξέρουμε όμως, τόνισε η κα Τζαβέλα, ότι οι επιπτώσεις είναι πολύ μεγάλες, σημαντικές και μακροχρόνιες και για τους θύτες. Οι θύτες έχουν χειρότερη κοινωνική προσαρμογή και διπλάσια πιθανότητα να εμπλακούν σε παραβατικές συμπεριφορές στην ενήλικη ζωή. Χτίζουν ένα μοτίβο επιθετικής συμπεριφοράς, που αν δεν βοηθηθούν να βγουν απ᾽ αυτήν και έχει πια παγιωθεί, φαίνεται ότι το κουβαλάνε στην ενήλικη ζωή και εκδηλώνεται σαν παραβατική συμπεριφορά. « Δεν επηρεάζονται όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει αυτό που λέγεται «ψυχική ανθεκτικότητα», πως ο καθένας αντέχει σε στρεσογόνα γεγονότα, πόση υποστήριξη έχει από το περιβάλλον και πόσο η απειλή αυτή που δέχεται, την αξιολογεί ως ιδιαιτέρως απειλητική για τον ίδιο. » Άλλες επιπτώσεις τέλος είναι ορμόνες άγχους, επιδείνωση σωματικών νοσημάτων και οι αρνητικές σχέσεις με τους ομοίους. Η συζήτηση προχώρησε ακολούθως στο γιατί συμβαίνει ο εκφοβισμός και πως εξηγείται. Απαντώντας η κα Τζαβέλα σημείωσε πως τα ...