Η τζαζ είναι η μουσική που γεννήθηκε από το διάλογο ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες. Μαύροι και λευκοί, άντρες και γυναίκες. Δεν ανήκει αποκλειστικά σε καμία κουλτούρα χωρίς σύνορα. Νιώθετε καμιά φορά ότι χτίζετε ένα κοινό για την τζαζ; - Ξέρω, γιατί μου το έχουν πει και πολλοί θαυμαστές μου, ότι ανακάλυψαν τη τζαζ γενικότερα μέσα από τη μουσική μου. Μου αρέσουν όλα τα είδη μουσικής και έτσι δεν συνηγορώ συνειδητά υπέρ της τζαζ αλλά αν η μουσική μου, ανοίγει πόρτες σε ακροατές για να ακούσουν περισσότερη μουσική, αυτό σίγουρα είναι ένα καλό πράγμα. Προέρχεστε από μία οικογένεια με παράδοση στο τραγούδι; - Τραγουδώ από τότε που με θυμάμαι αλλά όχι η οικογένειά μου δεν ήταν δοσμένη στο τραγούδι. Γυρνώντας τον κόσμο από μικρό παιδί σας βοήθησε να εξελίξετε την τέχνη σας; - Οπωσδήποτε έχω μία ευρεία εικόνα του κόσμου και αυτό φαίνεται στην μουσική μου. Μιλώ γαλλικά, πορτογαλικά, ιταλικά και γερμανικά και έχω ταξιδέψει πάρα πολύ. Τραγουδώ εξίσου καλά γαλλικά και πορτογαλικά και έτσι η ιδέα του ταξιδιού «ενημερώνει» την μουσική μου κυριολεκτικά και μεταφορικά. Γιατί πιστεύετε ότι έχετε μεγαλύτερη δημοτικότητα στη Βρετανία ως αμερικανίδα τραγουδίστρια που είστε; - Πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Υπάρχει ιστορικό αμερικανίδων τραγουδιστριών που γνωρίζουν επιτυχία στη Βρετανία, για παράδειγμα η Μάριον Μοντγκόμερι, που ήταν και φίλη. Αλλά επειδή ταξιδεύω συχνά σε ολόκληρο τον κόσμο και βρίσκω συγγενικά σκεπτόμενους ανθρώπους και αντιλαμβάνομαι πόσο η μουσική μας ενώνει, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Αυτή τη χρονιά στο πλαίσιο της περιοδείας «The Changing Lights» έχω βρεθεί σε 30 χώρες και ακόμη συνεχίζουμε. Με συναρπάζει ακόμη το πόσο συνδεδεμένοι νιώθουμε ο ένας με τον άλλον μέσα από τη μουσική. Είναι μία ανθρώπινη συνθήκη που με εκπλήσσει πάντα. Και πάλι χωρίς σύνορα… Ακούω πολλές φολκ αναφορές στη μουσική σας… - Ευχαριστώ. Ακουγα πολύ φολκ μουσική μεγαλώνοντας. Ακόμη αγαπώ πολύ τη φολκ και την κάντρι (Ο Γουίλι Νέλσον είναι ένας από τους ήρωές μου) και ζώντας στο Κολοράντο όπως εγώ, ακούω πολύ φολκ μουσική. Ο Τζον Ντένβερ ήταν ντόπιος στην γειτονιά μου και μεγάλωσα με αυτή την αίσθηση, Συνδέομαι με το αφηγηματικό στυλ της φολκ μουσικής. Θεωρώ πως είμαι τόσο παραμυθάς όσο και τραγουδίστρια. Τι θυμάστε ως το πιο κρίσιμο σημείο στη ζωής ώστε να πείτε «θέλω να γίνω τραγουδίστρια»...