Το μελίκρητον (νερόμελο) είναι λιγότερο κατάλληλο για εκείνους στους οποίους επικρατεί η πικρή (κίτρινη) χολή και για εκείνους που εμφανίζουν διόγκωση των σπλάχνων. Μαλακώνει τους πνεύμονες, διευκολύνει την απόχρεμψη και περιορίζει τον βήχα. Εχει διουρητικές ιδιότητες και μάλιστα σημαντικές. Το οξύμελι (ξιδόμελο) είναι από τα κύρια ροφήματα που η Ιατρική του Ιπποκράτη επιτρέπει και συνιστά να δίνεται σε άτομα με οξέα νοσήματα. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιτρέπει και τη χορήγηση κρασιού, αραιωμένου με νερό. Είναι αποχρεμπτικό και διευκολύνει την αναπνοή. Υπάρχουν, ωστόσο, περιπτώσεις που αντί να ανεβάζει τα πτύελα ώστε να αποβληθούν, τα κάνει γλοιώδη και δυσκολεύει την κατάσταση. Πρόληψη Ασπίδα η διατροφή για σοβαρές ασθένειες Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο. Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια. Το πράσο είναι θερμαντικό. Η ρίγανη βοηθά τη λειτουργία της χολής. Αρχαία και σύγχρονη Ιατρική συμπίπτουν στις παρατηρήσεις για τη σχέση τροφών με την υγεία. Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός περιγράφουν λεπτομερώς τη δράση τους στην υγεία, ενώ και οι σύγχρονοι γιατροί συνδέουν την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών με πρόληψη σοβαρών ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος. Η σύγχρονη Ιατρική αναδεικνύει τον ρόλο της διατροφής στην πρόληψη: Το κόκκινο κρέας συμβάλλει στα καρδιαγγειακά και στον καρκίνο, ενώ αυξάνει και τη χοληστερόλη, η οποία οδηγεί σε νεφρική βλάβη. Σνακ, γλυκά, ζάχαρη και λιπαρά απορρυθμίζουν το σάκχαρο, οδηγώντας σε καρδιαγγειακά, νεφρική νόσο και αρτηριοσκλήρυνση. Αν σε αυτά προστεθεί η κατανάλωση λιπαρών και αλατιού, οδηγούμαστε στο μεταβολικό σύνδρομο. Φρέσκα φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά και ψωμί ολικής άλεσης προστατεύουν από τα παραπάνω, καθώς και από την αύξηση της ομοκυστεΐνης, η οποία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο. Το αλκοόλ είναι η δεύτερη καρκινογόνος ουσία μετά τον καπνό. Τα κουκκιά – σημειώνει – ο Ιπποκράτης είναι θρεπτικά, αλλά προκαλούν δυσκοιλιότητα. Τα μπιζέλια είναι περισσότερο υπακτικά, όπως επίσης τα λαθούρια και τα φασόλια. Τα άσπρα ρεβίθια είναι υπακτικά, διουρητικά και θρεπτικά. Το σκόρδο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Ωφελεί το σώμα, βλάπτει τα μάτια και η δράση του εξασθενίζει με το βράσιμο. Το κρεμμύδι κάνει καλό στα μάτια, αλλά βλάπτει το σώμα, το οποίο θερμαίνει και ξηραίνει. Το πράσο είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Υγραίνει, σταματά τις ξινίλες και είναι καλό να τρώγεται προς το τέλος του γεύματος. Το ράπανο διαλύει το φλέγμα με την καυστικότητά του, είναι θερμαντικό, αλλά και δύσπεπτο. Το μαρούλι είναι δροσιστικό, αλλά προκαλεί αδυναμία στο σώμα. Το σέλινο είναι διουρητικό. Η φρέσκια αντράκλα (γλιστρίδα) δροσίζει και ως τουρσί θερμαίνει. Η τσουκνίδα έχει καθαρτική δράση. Το βλίτο διευκολύνει τις κενώσεις. Η ρίγανη θερμαίνει και βοηθά τη λειτουργία της χολής. Το θυμάρι είναι θερμαντικό, υπακτικό και διουρητικό. Ο Γαληνός αναφέρει ότι το ρύζι σταματάει τη διάρροια και οι φακές διευκολύνουν τις κενώσεις. Αν βραστούν δεύτερη φορά, ξηραίνουν τα ρεύματα της κοιλιάς. Το σουσάμι χορταίνει γρήγορα, η πέψη γίνεται αργά και η τροφή που δίνει στο σώμα είναι λιπαρή. Το πεπόνι είναι διουρητικό και υπακτικό και καθαρίζει το δέρμα. Τα αγγούρια είναι διουρητικά, ενώ τα σύκα έχουν αξιόλογη καθαρτήρια ιδιότητα. «Περί διαίτης» Τι πρέπει να τρώνε οι παχύσαρκοι Ειδική δίαιτα για τους παχύσαρκους είχε περιλάβει ο Ιπποκράτης στο «Περί διαίτης υγιεινής» έργο του. Για τους παχύσαρκους, ο πατέρας της Ιατρικής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρέπει δε, οι μεν παχύσαρκοι να βαδίζουν ταχύτερα, οι δε λεπτοί ...