Η ελληνική κουζίνα είναι πολύ ιδιαίτερη και διαφορετική, παρόλο που υπάρχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των γαστρονομικών παραδόσεων των διαφόρων περιοχών στο εσωτερικό της χώρας, υπάρχουν επίσης και πολλές διαφορές, γεγονός που καθιστά δύσκολο να παρουσιάσει έναν πλήρη κατάλογο των αντιπροσωπευτικών πιάτων. Για παράδειγμα, το χορτοφαγικό πιάτο είναι ένα τυπικό πιάτο της δυτικής Κρήτης, στην περιοχή των . Μια οικογένεια στα Χανιά μπορεί να καταναλώσει αυτό το πιάτο 1-2 φορές την εβδομάδα κατά τη θερινή περίοδο. Ωστόσο, δεν είναι δημοφιλείς σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Ο κατάλογος θα παρουσιάσει μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά ελληνικά πιάτα που μπορούν να βρεθούν σε όλη τη χώρα και τα πιο δημοφιλή από τους τοπικούς φορείς:...
Η μαντζουράνα: είναι πολυετής πόα. Για παραγωγή αιθερίου ελαίου συλλέγεται σε πλήρη άνθηση με αποκοπή, ενώ για παραγωγή ξηρής δρόγης κόβεται λίγο πριν από την άνθηση. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη φαρμακοποιία, και η ξηρή δρόγη σαν άρτυμα σε φαγητά ή σαν αφέψημα. Το μελισσόχορτο: είναι πολυετής πόα. Δίνει 2-3 παραγωγές ετησίως. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη φαρμακευτική, αλλά και στην παρασκευή του βερμούτ. Η περιεκτικότητά του σε αιθέριο έλαιο είναι 0,13-0,20%. Τα ξηρά του φύλλα χρησιμοποιούνται σαν αφέψημα. Το χαμομήλι: το χαμομήλι είναι ετήσιο φυτό. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην παραγωγή καλλυντικών, τη φαρμακευτική, σαν αφέψημα. Η περιεκτικότητά του σε αιθέριο έλαιο είναι 0,6-1%. Το τριαντάφυλλο: είναι θαμνώδες πολυετές φυτό. Συλλέγονται τα τριαντάφυλλα από τα οποία παράγεται το ροδέλαιο και το ροδόσταμο, που χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία. Επίσης τα ροδοπέταλα χρησιμοποιούνται για παραγωγή γλυκού κουταλιού. Η μαστίχα: Η μαστίχα της Χίου, είναι ένα είδος σχίνου. Η απόδοση της κυμαίνεται από τα 350-1000 γραμμάρια ανά φυτό. Η μαστίχα χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη φαρμακευτική, σε παραγωγή καλλυντικών, ζαχαροπλαστική. Καλλιεργείται αποκλειστικά στη Χίο. Η αρμπαρόριζα: είναι πολυετές ποώδες φυτό. Εχει μία μέση περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο 0,15%. Εχει μία μέση παραγωγή 150 κιλών ανά στρέμμα ξηρά φύλλα. Το θυμάρι: είναι πολυετές ποώδες φυτό των θερμότερων αλλά και ψυχρότερων περιοχών. Είναι άριστο μελισσοκομικό φυτό. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και στην παραγωγή καλλυντικών, αλλά και στην ομοιοπαθητική. Περιέχει 1,5-3,4% αιθέριο έλαιο. Ο μάραθος ή φινόκιο: Ο μάραθος είναι ένα ποώδες φυτό που έχει ύψος 0,5-1,5 μέτρο του οποίου τα φύλλα μοιάζουν πολύ με τον άνηθο. Το φινόκιο πέρα από το μαγείρεμα τρώγεται και ωμό σε σαλάτες. Από τα σπέρματά του, παράγεται με απόσταξη ένα αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στην ποτοποιία, την αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. Η δάφνη: Είναι ένα αειθαλές δέντρο. Τα φύλλα της συγκομίζονται στις αρχές του φθινοπώρου. Τα φύλλα της περιέχουν 2,7-3% αιθέριο έλαιο. Τα φύλλα και τα άνθη της χρησιμοποιούνται σαν άρτυμα σε φαγητά. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία Η θρούμπα: είναι πολυετής θάμνος. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα άνθη σαν ξηρή δρόγη σαν άρτυμα. Επίσης παράγεται αιθέριο έλαιο στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. —Οι κατηγορίες των προϊόντων Στην αγορά υπάρχουν πολλά προϊόντα με βάση τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά και τα οποία διακρίνονται στις εξής κατηγορίες: 1. Τα διατροφικά – φαρμακευτικά. Είναι προϊόντα διατροφής που χρησιμοποιούν φαρμακευτικά εκχυλίσματα φυτικής ή ζωικής προέλευσης. 2. Τα διαιτητικά συμπληρώματα. Υπάρχει ένα μεγάλο εύρος συμπληρωμάτων διατροφής και συμπεριλαμ βάνονται στις υγιεινές τροφές. Στις ανεπτυγμένες χώρες αποτελούν μερικά από τα πλέον προσοδοφόρα τμήματα της μη συνταγογραφούμενης φαρμακευτικής αγοράς. 3. Τα βοτανικά φάρμακα. Υπάρχουν πολλά σκευάσματα που παράγονται από παραδοσιακούς φυτοθεραπευτές, αλλά και φάρμακα που υπάρχουν σε φαρμακεία που έχουν άδεια πωλήσεως φαρμάκων. Υπάρχουν σε μορφή κάψουλας, σιροπιών κλπ. 4. Τα βοτανικά τσάγια και ροφήματα. Εχουν πολύ μεγάλη κατανάλωση στις ανεπτυγμένες χώρες. Δεν θεωρούνται φαρμακευτικά προϊόντα και δεν απαιτούνται ειδικές εγκρίσεις για την εμπορική τους κυκλοφορία. 5. Τα φυτικά φάρμακα. Είναι φάρμακα που έχουν ως βάση τους χημικές ουσίες που προέρχονται από τα βότανα. Διατίθενται με συνταγή γιατρού. Στα περισσότερα από τα 150 είδη συνταγογραφούμενων φαρμάκων το 18% είναι φυτικής προέλευσης. 6. Τα αρωματοθεραπευτικά έλαια. Είναι αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούνται περισσότερο για θεραπευτικούς σκοπούς παρά στη βιομηχανία των αρωμάτων. —Κόστος της καλλιέργειας Το κόστος εγκατάστασης των αρωματικών φυτών, λαμβάνοντας υπόψη μία μέση πυκνότητα 4.000 φυτών το στρέμμα και ένα κόστος φυτού 0,15-0,25 ευρώ, ανέρχεται σε 600-1.000 ευρώ. Η ακαθάριστη πρόσοδος ανέρχεται σε 600-1.200 ευρώ το στρέμμα. Στην περίπτωση που η καλλιέργεια είναι βιολογική μπορεί να δώσει 40-60% μεγαλύτερη ακαθάριστη πρόσοδο. Πολύ μεγάλες προοπτικές ανοίγονται για την καλλιέργεια των αρωματικών φυτών στη χώρα μας, με την επιδότησή τους σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας (εγκατάσταση καλλιέργειας, αγορά γεωργικών μηχανημάτων, αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού για τη μεταποίηση των αρωματικών φυτών όπως είναι τα ξηραντήρια, ο εξοπλισμός παραγωγής αιθερίων ελαίων κλπ.). —Τι προσέχουμε στην καλλιέργεια των φαρμακευτικών φυτών Η καλλιέργεια φυτών με φαρμακευτικές ιδιότητες δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες διαφορές από εκείνη των γεωργικών ή των διακοσμητικών φυτών. Η καλλιέργεια φαρμακευτικών φυτών παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα έναντι της συλλογής δρογών από τα άγρια φυτά. Οι εδαφολογικές συνθήκες, ο φωτισμός, η υγρασία και οι ασθένειες, ελέγχονται ευκολότερα σε συνθήκες καλλιέργειας, με αποτέλεσμα τη βέλτιστη ανάπτυξη των φυτών. Η συγκομιδή διευκολύνεται, εφόσον τα φυτά βρίσκονται στο ίδιο σχεδόν στάδιο ανάπτυξης και είναι συγκεντρωμένα σε μικρότερη έκταση, ενώ η επεξεργασία του φυτικού υλικού μετά τη συγκομιδή, καθίσταται ευκολότερη. Η ανάπτυξη των φυτών καθώς και η περιεκτικότητά τους σε φαρμακολογικές δραστικές ενώσεις επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες και, ως εκ τούτου, για τη βέλτιστη απόδοση μιας καλλιέργειας απαιτείται η ακριβής γνώση της επίδρασης των παραγόντων αυτών κατά περίπτωση. Οι διάφοροι παράγοντες διακρίνονται σε εξωγενείς, όπως οι κλιματολογικές συνθήκες και σε ενδογενείς, όπως τα γονίδια. Προσοχή: Γενικώς, τα φυτά δεν προσαρμόζονται εύκολα σε δραστικές αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών, ενώ ευδοκιμούν σε συνθήκες πανομοιότυπες με εκείνες στις οποίες αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της εξελικτικής τους πορείας. Το έδαφος είναι ένας από τους σημαντικότερους εξωγενείς παράγοντες που πρέπει να προσέξει ένας καλλιεργητής φαρμακευτικών φυτών γιατί οι φυσικές και οι χημικές του ιδιότητες είναι δυνατόν να ποικίλουν ευρύτατα. Τα φυτά απορροφούν θρεπτικά άλατα και νερό από το έδαφος μέσω των λεπτών τριχιδίων των ριζών. Ως εκ τούτου, το έδαφος δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα συμπαγές, ...
Πηγή econews.gr >>>