Η συχνή κατανάλωση χοχλιών στην Κρήτη- η οποία είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο- έχει συσχετιστεί με το υψηλό προσδόκιμο ζωής των κατοίκων της». Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι «οι χοχλιοί ως όστρακα της ξηράς περιέχουν ω-3 λιπαρά οξέα και μάλιστα ο λόγος ω-3 προς ω-6 κυμαίνεται από 0,2 έως 2, εν συγκρίσει με αυτόν των ψαριών (από 0,5 έως 8). Επίσης, τα άγρια σαλιγκάρια, που τρέφονται με χορταρικά και βότανα, περιέχουν σημαντικές ποσότητες α-λινολενικού οξέος. Τόσο τα ω3 όσο και το α-λινολενικό οξύ μειώνουν αισθητά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών και χρόνιων νοσημάτων. Τέλος, το κρέας των χοχλιών αποτελεί καλή πηγή βιταμινών, ιχνοστοιχείων και μετάλλων (3,3%), ιδιαίτερα δε σιδήρου, ασβεστίου, καλίου, μαγνησίου και σεληνίου (27,4 μg/100mg), παρέχοντας ουσιαστικά το 50% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης που χρειάζεται μια ενήλικη γυναίκα. Το σελήνιο έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, προστατεύοντας από καρδιοπάθειες και καρκίνο (κυρίως του προστάτη), συμβάλλοντας επίσης στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και του ανοσοποιητικού συστήματος» καταλήγει η κυρία Μπονατάκη. Η αυθεντική συνταγή Υλικά · 1/2 κιλό χοχλιούς χοντρούς · 1/2 ποτήρι λάδι · 4-5 κουταλιές ξίδι · 1 κουταλιά δενδρολίβανο (αρισμαρί) · Αλάτι Προετοιμασία Οι χοχλιοί πρέπει να καθαριστούν καλά και να αφαιρεθεί η «τσίπα» που σχηματίζεται στο στόμιο των οστράκων.Οσο πιο μεγάλη είναι η μεμβράνη τόσο πιο εύρωστος και πιο παχύς είναι ο χοχλιός. Τους βάζουμε,λοιπόν,μέσα σε νερό και τους αφήνουμε για λίγο. Αμέσως θα αρχίσουν να ζωντανεύουν από τη νάρκη.Ενας ένας βγαίνουν από το κέλυφός τους ...