Τι Είναι Η Έλλειψη Ήλιου Το Χειμώνα Οργανισμό : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Τι Είναι Η Έλλειψη Ήλιου Το Χειμώνα Οργανισμό
Η έλλειψη ήλιου το χειμώνα είναι δυνατό να προκαλέσει χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D. Καλό θα είναι λοιπόν να φροντίζετε να την προσλαμβάνετε από τροφές πλούσιες σε αυτή, όπως είναι ο σολομός. Να θυμάστε ότι 120 γραμμάρια σολομού την ημέρα, αντιστοιχούν σε 10-15 λεπτά ηλιοθεραπεία το χειμώνα! Παντζάρι! Είναι πλούσια σε φωτοχημικά και αντιοξειδωτικά, που ενισχύουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, βοηθώντας στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών. Μην πετάτε ατ πράσινα φύλλα, καθώς είναι πλούσιες πηγές βιταμίνης C, βήτα-καροτενίου, ασβεστίου και σιδήρου. Ρόδι! Από πού να ξεκινήσουμε; Τα ρόδια είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, φλαβονοειδή και τανίνες με αντιοξειδωτική δράση, ενώ μας προσφέρουν επίσης φολικό οξύ, κάλιο και βιταμίνες Ε και Β6.Τα θρεπτικά συστατικά τους δρούν ενάντια στη δράση των ελεύθερων ριζών στον οργανισμό, ενώ η υψηλή περιεκτικότητά τους σε κάλιο, τα καθιστά σημαντικά για ένα υγιές σώμα που πάντα έχει ανάγκη από το συνήθως ελλειμματικό κάλιο....
Πηγή ellinonpaligenesia.blogspot.com >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Ο κάβουρας είναι καρκινοειδές μαλακόστρακο, ανήκει στην οικογένεια Καρκινίδες και ζει κυρίως στη θάλασσα. Το σώμα του καλύπτεται γενικά από έναν σκληρό εξωσκελετό (με σχήμα πολυγωνικό ή στρογγυλό) και είναι εξοπλισμένο με ένα ζευγάρι δαγκάνες, Είναι γνωστά 6.793 είδη καβουριών, ωστόσο μερικά από τα πιο γνωστά είναι: η καβουρομάνα -που θεωρείται το πιο νόστιμο μαλακόστρακο του είδους του-, ο πάγουρας, ο πράσινος κάβουρας, ο σιδηροκάβουρας, ο κάβουρας της Αρκτικής, ο κοινός ευρωπαϊκός κάβουρας, ο γαλάζιος κάβουρας και τα βασιλικά καβούρια. Τα καβούρια στην κουζίνα Τα καβουράκια, λόγω της εξαιρετικά εύγευστης σάρκας τους, είναι μεζές ιδιαίτερα αγαπητός στους καλοφαγάδες. Γίνονται ωραιότατη σούπα με σπάνια νοστιμιά, ενώ μπορείτε να τα κάνετε και ψητά ή τηγανιτά, να βράσετε ή να τα μαγειρέψετε στον ατμό. Βέβαια, μιας και το καθάρισμα του ολόκληρου καβουριού είναι χρονοβόρα και όχι τόσο εύκολη διαδικασία, υπάρχει πάντα η καλή λύση της κονσέρβας, που δίνει πολλές νόστιμες επιλογές σερβιρίσματος. Με ψίχα καβουριού μπορείτε να φτιάξετε σάντουιτς, μακαρονάδες, σαλάτες και κροκέτες. Επιπλέον, μπορείτε να τους προσθέσετε σε ομελέτες και αλμυρά muffins για να τους δώσετε ακόμη πιο ξεχωριστή γεύση....
Πηγή entertv.gr >>>
Η γαρίδα είναι κανίβαλος», συμπληρώνει ο Χ.Σίμος, «η μια τρώει την άλλη, για όσο χρονικό διάστημα κάποια βρίσκεται απροστάτευτη από κέλυφος, είναι ευάλωτη και γίνεται συχνά βορρά της προστατευμένης. Για να προστατευτεί από τις επιθέσεις ή το κρύο, «αμμώνει» όπως λένε οι ψαράδες, κρύβεται στην άμμο δηλαδή. Άλλωστε η γαρίδα δεν κολυμπάει, ζει αποκλειστικά στο βυθό». Η ιδιαίτερη νοστιμιά αλλά και το μεγάλο μέγεθος που καθιστούν ξεχωριστή την γαρίδα του Αμβρακικού οφείλονται στο μεγάλο φορτίο πλαγκτόν που εντοπίζεται στα νερά του κόλπου, σχεδόν διπλάσιο ανά κυβικό μέτρο νερών από ότι στο Ιόνιο και το Αιγαίο. «Η γαρίδα εδώ τρέφεται καλά. Ο Αμβρακικός είναι λιβάδι για όλα τα ψάρια», μου λέει. «Και γιατί οι ψαράδες διαμαρτύρονται για μείωση των αλιευμάτων και εξαφάνιση κάποιων ειδών», τον ρωτάω. Διαβάστε επίσης: «Αν λείπει ένα είδος από τον Αμβρακικό, λείπει και από το Ιόνιο», απαντάει. «Ο Αμβρακικός παραμένει μια καθαρή και πλούσια θάλασσα- αλλιώς δεν θα έρχονταν στα νερά του όλοι αυτοί οι πληθυσμοί των ψαριών για να τραφούν. Οι ψαράδες συγκρίνουν με δεδομένα παλαιότερων χρόνων, πριν συντελεστεί η υπεραλίευση όλων των θαλασσών του πλανήτη, όχι μόνο του Αμβρακικού. Πλέον δεν πετάς ένα διχτάκι και γεμίζεις ψάρια, πουθενά δε συμβαίνει αυτό» . Την επόμενη μέρα, στις 7 το πρωί στο ήσυχο λιμανάκι της Κορωνησίας, με παλιά λαϊκά από το ραδιοφωνάκι, τα ξαδέρφια Στέφανος και Σωτήρης Πατέντας, στα πενήντα τους χρόνια αμφότεροι, ξεψαρίζουν τον κόπο της αξημέρωτης νύχτας τους… Κρατάνε και οι δυο από οικογένεια ψαράδων, στην Άρτα το όνομα της οικογένειάς τους είναι ταυτισμένο με την Κορωνησία και το ψάρεμα. «Και οι πρόγονοί μου και ο παππούς μου, ψαράδες ήτανε. Η επαγγελματική μου άδεια είναι από τις παλιότερες σε όλη την περιοχή, την έχω από τον «πάππου» μου», μου λέει ο Στέφανος πάνω στο 9μετρο καϊκάκι, τον «Μάρσαλ». «Πως και το βάφτισες έτσι;», τον ρωτάω. «Από το Σχέδιο Μάρσαλ, ο παππούς μου που έβγαλε τότε την άδεια», μου λέει γελώντας. «Με το ψάρεμα ασχολούμαι από παιδί, βοηθώντας τον πατέρα μου και μετά τα 22 μου, επαγγελματικά. Άλλη δουλειά δεν έχω κάνει και ακόμα μόνο από τη θάλασσα ζω, δεν έχω άλλο βιοπορισμό». «Οι ψαράδες ολοένα αυξάνονται- από το 2.000 οπότε κάποια επαγγέλματα “μπούκωσαν”, ειδικά μετά το 2010 και την κρίση, νέοι ψαράδες δραστηριοποιούνται συνεχώς, άνθρωποι που έκαναν τελείως διαφορετικά επαγγέλματα, κάποιοι με σπουδές, άλλοι που γύρισαν από την Αθήνα. Αγοράζουν σκάφη, εξοπλισμό, επενδύουν χρήματα και ξεκινούν…». – Σου αρέσει η δουλειά σου; – Ναι, είμαι αφεντικό του εαυτού μου, το πρόγραμμα το διαμορφώνω μαζί με τον συνεργάτη μου. Σωματικά δεν είναι πολύ κουραστικό το ψάρεμα, ψυχολογική είναι η πίεση γιατί «κυνηγάς» τα ψάρια και δεν υπάρχουν βεβαιότητες, ούτε χωράνε προβλέψεις. Το μεροκάματο βγαίνει; Βγαίνει, ναι. Αυτή η δουλειά με έχει υποστηρίξει να τα βγάλω πέρα με την κρίση, αξιοπρεπώς. Αν δουλεύεις και δεν αδιαφορείς, ένα μηνιάτικο, όπως αυτό ορίζεται σήμερα… θα βγει. Έχει πολύ ξενύχτι, με ελάχιστο ύπνο στο καμπινάκι, αλλά συνηθίζεται κι αυτό. Υπάρχουν νύχτες που πετάμε, ξεψαρίζουμε και ξαναρίχνουμε τα δίχτυα τρεις φορές σερί… Τι ψαρεύετε; Μόνο γαρίδα; Αν δεν υπήρχε η γαρίδα στον Αμβρακικό δε θα ‘χε μείνει ψαράς- είναι ο χρυσός του Αμβρακικού. Ακόμα και παλιότερα, όταν οι ποσότητες ήταν μεγαλύτερες και υπήρχαν αλιέυματα που πλέον εξαφανίστηκαν, όπως ο μπακαλιάρος και τα χελιδονόψαρα, οι ψαράδες της περιοχής στην γαρίδα στήριζαν την επιβίωσή τους. Κάποιες χρονιές που δεν υπήρχαν μεγάλες ποσότητες γιατί δεν είχε «πιάσει» (ευδοκιμήσει) ο γόνος, οι βάρκες έβγαιναν από τον Αμβρακικό και ψάρευαν κατά μήκος της ηπειρώτικης ακτογραμμής, από την Πρέβεζα μέχρι την Ηγουμενίτσα. Εκτός της γαρίδας ψαρεύουμε και γλώσες αλλά έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τα δελφίνια που τις τρώνε από τα δίχτυα μας και τα ξεσκίζουνε. Είναι συμπαθέστατα αλλά υπάρχουν φορές που μας κάνουν πολύ μεγαλές ζημιές, σε σημείο να μην αξίζει ο κόπος και το ρίσκο που αναλαμβάνεις. Την γαρίδα δεν την προτιμούν, αυτό είναι άλλο ένα σημαντικό πλεονέκτημα του ψαρέματός της. «Το φόρτε του ψαρέματός της», συμπληρώνει ο ίδιος, «είναι από τα μέσα Απρίλη μέχρι και τα τέλη Ιουνίου. Πιάνουμε τότε γαρίδες έως και400 γραμμάρια το κομμάτι. Τον Ιούλιο σταματάμε και ξαναρχίζουμε τον Αύγουστο, μέχρι και τον Δεκέμβρη περίπου. Τότε η γαρίδα εξαφανίζεται γιατί για να προφυλαχθεί από το κρύο, «αμμώνει», μπαίνει σε ένα είδος χειμερίας νάρκης μέσα στην άμμο του πυθμένα. Πιάνουν τότε και δυνατοί νοτιάδες που σηκώνουν πάντα μεγάλα κύματα στον Αμβρακικό, είναι αδύνατο και για τις βάρκες να βγούνε». Στον Αμβρακικό κυκλοφορούν μονίμως οι ίδιες πάνω- κάτω ιστορίες με μυθική χροιά «περί κάποιου ξένου επιστήμονα (του οποίου το όνομα κανείς εκάστοτε αφηγητής δεν θυμάται…) που ‘πε ότι ο Αμβρακικός μπορεί να ταίσει ψάρι όλη την Ευρώπη»… Ακόμα κι αν είναι υπερβολικές όσο οι διάφοροι αστικοί μύθοι, είναι αντιπροσωπευτικές των μεγάλων δυνατοτήτων του κόλπου στην αλιεία. Μια καλή ψαριά γαρίδας κυμαίνεται σήμερα στα 15- 20 κιλά- οι ποσότητες διατίθενται σε εμπόρους που τις διοχετεύουν στις κοντινές, τοπικές αγορές και σε ιδιοκτήτες ταβερνών έναντι 16 ευρώ/ κιλό. «Ο Αμβρακικός υπάρχουν μέρες που δίνει εκατοντάδες κιλά, ίσως και τόνους γαρίδας», λέει ο Στέφανος. «Είναι όμως μεγάλη η ζημιά της ληστρική αλιείας στην οποία αρκετοί επιδίδονται, με μεθόδους που καταστρέφουν κιόλας το γόνο- όπως τα «νταούλια», στεφάνια με πυκνή πλέξη που παραμένουν συνεχώς στο νερό και εγκλωβίζουν το γόνο, ή το «μπραγάνι», έναν σάκο που σηκώνει όλοκληρα τμήματα του βυθού». Ο Στέφανος είναι από τους (πολλούς) ψαράδες εκείνους που αγαπούν πραγματικά τον Αμβρακικό και την ολότητα των πλασμάτων που τον αποτελούν- ακόμα κι εκείνα που δυνητικά μπορούν να τον ζημιώσουν. Όταν του απευθύνω την (κλασική) δημοσιογραφική ερώτηση «η πιο όμορφη ανάμνηση σου μετά από τόσα χρόνια σε αυτή την θάλασσα;», διαλέγει αντανακλαστικά την παρακάτω ιστορία… «Πριν λίγα χρόνια προσπαθούσαμε μεσοπέλαγα επί μία ώρα να απελευθερώσουμε ένα δελφίνι από δίχτυα- είχε μπλέξει η ουρά του στη σημαδούρα και είχε πανικοβληθεί, είναι πολύ ευαίσθητα θηλαστικά τα δελφίνια, με ψυχή… Όσο ...
Πηγή search.gr >>>
Τι Είναι Ο Χυμός Της Ντομάτας
Ο χυμός της ντομάτας είναι μια περίφημη πηγή θρεπτικών στοιχείων όπως η βιταμίνη C, και το λυκοπένιο, ουσία που προλαμβάνει τις καρδιοπάθειες και ορισμένες μορφές καρκίνου. Μετά το στίψιμο, πιείτε το χυμό αμέσως ή παγώστε τον σε παγοκυψέλες ή γυάλινα βάζα (αφήνοντας λίγο χώρο στο πάνω μέρος). Όποτε χρειαστείτε το χυμό της ντομάτας ξεπαγώστε και χρησιμοποιήστε. 4. Κονσερβοποίηση Η κονσερβοποίηση της ντομάτας θέλει προσοχή λόγω του κινδύνου της αλλαντίασης, μιας σπάνιας αλλά σοβαρής ασθένειας που οφείλεται στην ανάπτυξη βακτηρίων σε φρούτα και λαχανικά που δεν έχουν κονσερβοποιηθεί με κατάλληλο τρόπο. Ο κίνδυνος πηγάζει από τη δυσκολία κονσερβοποίησης σε θερμοκρασίες υψηλές τόσο όσο απαιτείται για την καταστροφή των τοξινών. Για το λόγο αυτό προτείνεται η χρήση κονσερβοποιητών πίεσης και όχι το βραστό νερό. Σε ορισμένες συνταγές προστίθεται κιτρικό οξύ ή χυμός λεμονιού για να μειωθεί το ph της ντομάτας και να καταστεί δυνατή η ασφαλής κονσερβοποίηση. 5. Σάλτσα Οι σπιτικές σάλτσες είναι πολύ πιο υγιεινές από τις έτοιμες και εκτός αυτού έχουμε τη δυνατότητα να προσαρμόσουμε τη γεύση τους στα γούστα μας. Μπορούμε επίσης να καταψύξουμε τη σάλτσα ντομάτας και να απολαύσουμε μια γνήσια καλοκαιρινή γεύση μέσα στο καταχείμωνο. Μπορούμε επίσης να την κονσερβοποιήσουμε προσέχοντας πάντα για να αποφύγουμε τον κίνδυνο της αλλαντίασης. 6. Μάσκα προσώπου Εκτός από νόστιμη και θρεπτική τροφή, οι ντομάτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως προϊόν ομορφιάς. Σε επαφή με το δέρμα, οι ντομάτες απομακρύνουν το πλεόνασμα λιπαρότητας και αντιμετωπίζουν τα εξανθήματα. Μια μάσκα προσώπου μπορεί να γίνει πάρα πολύ εύκολα, λιώνοντας μια ντομάτα και τρίβοντας το πρόσωπό μας. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε λίγο πληγούρι βρώμης στον πολτό και να τον αφήσουμε στο πρόσωπό μας για μισή ώρα. Ετικέτες ...
Πηγή econews.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 03/02/2017