Ποιό Είναι Το Ζητούμενο Στα Βετζετέριαν Μπέργκερ : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Ποιό Είναι Το Ζητούμενο Στα Βετζετέριαν Μπέργκερ
Το ζητούμενο στα βετζετέριαν μπέργκερ είναι να έχουν μεστή γεύση, υφή που να τα κρατάει σφιχτά και φυσικά να είναι θρεπτικά για τον οργανισμό. Εν προκειμένω, ο συνδυασμός φακές-ρύζι βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου που οι πρώτες προσφέρουν, κι αν αντικαταστήσετε το ρύζι με κινόα, θα ενισχύσετε τα μπέργκερ σε πρωτεΐνη. Από κει και πέρα, στα τεχνικά, σημασία έχει να περιοριστούν τα υγρά και η μάζα τους να είναι σφιχτή ώστε να πλάθονται σωστά, να στέκονται και κυρίως να είναι εύκολος ο χειρισμός τους στο ψήσιμο. Θυμηθείτε ωστόσο, ότι δεν πιέζουμε ποτέ τα μπιφτέκια στο ψήσιμο, είτε είναι βετζετέριαν είτε όχι. Νηστίσιμα είναι από μόνα τους τα ίδια τα βετζετέριαν μπέργκερ –τα μπιφτέκια προφανώς- αν κάνετε ό,τι και οι vegan. Δηλαδή, δεν θα χρησιμοποιήσετε το αβγό, το οποίο θα αντικαταστήσετε με 1 κ.σ. τριμμένο λιναρόσπορο ή σπόρους φασκόμηλου (τσία, chia) ανακατεμένο σε 3 κ.σ. νερό και θα βάλετε το μείγμα στο ψυγείο για 15 λεπτά. Αν βεβαίως κρατήσετε και νηστίσιμη τη συνοδεία τους, τότε μπορείτε να έχετε ένα αξιοζήλευτο, συνολικά νηστίσιμο πιάτο. Αν κάνετε τα σπιτικά ψωμάκια μπριός, αντικαταστήστε το βούτυρο με καλαμποκέλαιο και αποκλείστε ή προσθέστε υλικά ανάλογα με το πόσο hardcore είναι η νηστεία σας. Το μπέργκερ χωρίς ψωμί ακολούθησε την ιδέα του σάντουιτς χωρίς ψωμί, που εμφανίζεται γραπτά το 1935 (“‘Breadless Sandwich’ is Latest Innovation,” Dorothea Duncan, Washington Post, January 27, 1935 (σελ. S6). Όπως και ο πρόγονός του, ήταν εξαρχής επιλογή και μια δημιουργική προσέγγιση στο ίδιο θέμα για λόγους αισθητικούς και δίαιτας. Η εναλλακτική στο ψωμί είναι τα σαρκώδη λαχανικά όπως η μελιτζάνα και τα μανιτάρια Portobello, όταν το μπιφτέκι δεν κάνει απλώς solo εμφάνιση στα μαρουλόφυλλα. Σε αυτή τη λογική, και με λίγη έμπνευση από το μοναδικό στιλ της τρομερής Ιζαμπέλα Μπλόου, το βετζετέριαν μπέργκερ φόρεσε ένα φλατ καπέλο από τηγανητές μελιτζάνες (που όμως, μπορούν να γίνουν και ψητές), με ένα οβάλ ντοματίνι κόκκινο, καρφωμένο πάνω του. Η άσπρη σάλτσα είναι μια κρέμα γιαουρτιού και φέτας, με μια πρέζα πάπρικα, αλλά στη θέση της φέτας θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και κατίκι Δομοκού. Στην νηστίσιμη βερσιόν μπορείτε να βάλετε και πολτό ελιάς ή άλλη σάλτσα της επιλογής σας. Με δυο λόγια: ένα ιδιαίτερα νόστιμο βετζετέριαν μπέργκερ, σε δύο εξίσου τερψιλαρύγγιες εκδοχές και συνταγή-βάση για να την ακολουθήσετε ή να πειραματιστείτε, αν θέλετε, ακόμη περισσότερο. Προετοιμασία: 35-40 λεπτά, αν τα κάνετε όλα απ’ την αρχή. 15-20 λεπτά, αν έχετε έτοιμες (βρασμένες) τις φακές και το ρύζι. Αν κάνετε τα βετζετέριαν μπέργκερ από το μηδέν, ετοιμάστε τα υπόλοιπα, όσο βράζουν οι φακές. Εύκολη και γρήγορη συνταγή. Υλικά (για 4-5 άτομα) 2 φλ. (500 ml) βρασμένες φακές 2 μεσαία καρότα, στον χοντρό τρίφτη 1 κ.γ. κάρυ 1 κ.γ. πάπρικα 1-1.5 κ.γ. κύμινο 1 κ.σ. ελαιόλαδο 4-6 κ.σ. μπαλσάμικο ξίδι 1/2 μεσαίο κρεμμύδι (50-55 γραμ.) ψιλοκομμένο 4-5 κ.σ. φρυγανιά 3 γεμάτες κ.σ. βρασμένο ρύζι καστανό ή βρασμένο κινόα 1 αυγό (κανονικού μεγέθους) χτυπημένο ή 1 κ.σ. σκόνη λιναρόσπορου καλά ανακατεμένη με 3 κ.σ. νερό 4 κ.σ. φρυγανιά για τις μελιτζάνες 2 μεσαίες φλάσκες μελιτζάνες κομμένες οριζόντια σε φέτες 1-1.2 εκατ. 80 ml ελαιόλαδο (για το τηγάνισμα) αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι για την σάλτσα γιαουρτιού-φέτας 4 κ.σ. φέτα 4 κ.σ. γιαούρτι στραγγισμένο 1/2 κ.γ. ξίδι από λευκό κρασί 1 κ.γ. ελαιόλαδο 1 πρέζα πάπρικα αλάτι, λευκό πιπέρι για το σερβίρισμα με μελιτζάνες μαρουλόφυλλα και 4 ντοματίνια/μπέργκερ, τα 3 κομμένα στη μέση σάλτσα γιαουρτιού-φέτας 2-3 κάππαρες πλυμένες για το κλασικό σερβίρισμα ροδέλες ντομάτας ή ρόκα και φέτες αβοκάντο φέτες τσένταρ και σάλτσα ΒΒQ πίκλες Ετοιμάζετε τις φακές και το μείγμα: Στραγγίζετε καλά τις φακές και τις βάζετε σε μεγάλο σχετικά μπολ ...
Πηγή econews.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Τι Είναι Το Έλαιο Χαμομηλιού
Το έλαιο χαμομηλιού είναι το καλύτερο pampering που καταπραΰνει άμεσα την ερυθρότητα και τον ερεθισμό. Έχει αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες που το καθιστούν κατάλληλο ακόμα και για όσους ταλαιπωρούνται από ροδόχρου ακμή. Επίσης, βελτιώνει την ασπίδα προστασίας του δέρματος και συμβάλλει στη μείωση της εμφάνισης ερεθισμών. Chamomile Aromatic Care της Darphin (4) Herbal Recovery Antioxidant Face Oil της Jurlique (10) Έλαιο βουτύρου karite Για καταπράυνση Για χιλιετίες οι κάτοικοι της Δυτικής Αφρικής το χρησιμοποιούσαν για να προστατεύσουν το δέρμα τους από τους ανέμους, την ξηρότητα και τον ήλιο, καθώς και για να θεραπεύσουν δερματικά προβλήματα, μικρές πληγές ή εγκαύματα. Είναι πλούσιο σε πολύτιμα συστατικά, όπως ακόρεστα λίπη, απαραίτητα λιπαρά οξέα, φυτοστερόλες, βιταμίνες Ε και D, προβιταμίνη Α και αλλαντοΐνη. Καταπραΰνει, θρέφει και ενυδατώνει την επιδερμίδα σε βάθος. Neovadiol Magistral Elixir με σύμπλοκο 3 ελαίων της Vichy (5) Έλαιο macadamia Για θρέψη Πρόκειται για ένα πλούσιο λάδι το οποίο έχει αντιγηραντικές και καταπραϋντικές ιδιότητες. Δεν έχει λιπαρή υφή και απορροφάται εύκολα από την επιδερμίδα. Έχει υψηλές ενυδατικές ιδιότητες και είναι ιδανικό για τις ώριμες επιδερμίδες αφού, χάρη στην περιεκτικότητά του σε παλμιτελαϊκό οξύ, καλύπτει τις ανάγκες τους και προσφέρει βαθιά ενυδάτωση και φροντίδα. Είναι επίσης κατάλληλο για τις εύθραυστες επιδερμίδες, ενώ χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των ραγάδων και των ουλών καθώς και για την περιποίηση των μαλλιών και των χεριών. Huile Prodigieuse της Nuxe (6) Έλαιο μαύρης πεύκης Για σύσφιγξη Η δράση της Μαύρης Πεύκης είναι κυρίως αντιρυτιδική και συσφιγκτική. Το έλαιό της, πλούσιο σε πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικά, καταπολεμά ταυτόχρονα τις ελεύθερες ρίζες. Ενισχύει την ανθεκτικότητα του δέρματος, επανορθώνει τις βαθιές ρυτίδες και αποκαθιστά τον όγκο της επιδερμίδας. Black Pine Active Serum της Korres (7) Έλαιο ελιάς Για το ξηρό δέρμα Είναι από τα πολυτιμότερα φυσικά έλαια. Όχι μόνο για τα εξαιρετικά ενυδατικά οφέλη του αλλά και για τις πλούσιες ενώσεις του όπως οι πολυφαινόλες, το σκουαλένιο και τα λιπαρά οξέα - τα οποία έχουν μοναδικές θρεπτικές ιδιότητες. Περιέχει μεγάλη ποσότητα ασβεστίου και βιταμινών Α και Ε, σίδηρο, χαλκό και φώσφορο και αποτελεί το κατάλληλο ελιξήριο για το αφυδατωμένο και ευαίσθητο δέρμα. Ξηρό λάδι προσώπου και λαιμού με λάδι ελιάς και έλαιο τζοτζόμπα της Macrovita (8) Έλαιο τριανταφυλλιάς Για δυσχρωμίες Πρόκειται για ένα πολύτιμο έλαιο που χρησιμοποιείται στην κοσμητολογία για την αναζωογονητική δράση του. Είναι ξεχωριστό λόγω της πλούσιας περιεκτικότητάς του σε ωμέγα 3, 6 και 9 λιπαρά οξέα, είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό (βιταμίνη C) και φυσική πηγή ρετινόλης (βιταμίνη Α). Ακόμα, ενδείκνυται για την προστασία του δέρματος καθώς και για την ενεργοποίηση των κυτταρικών εργασιών. Τέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ...
Πηγή tovima.gr >>>
Τι Είναι Τα Χόρτα Που Στο Μαγείρεμα
Τα χόρτα που είναι καλλιέργειας ή μαζεμένα από κάμπο βράζουν πιο γρήγορα από τα άγρια ορεινά. Προσαρμόζουμε το χρόνο μαγειρέματος ανάλογα με το πόσο τραγανά μάς αρέσουν. 2ος Τρόπος - σε ελάχιστο νερό: Βάζουμε τα χόρτα σε μια μεγάλη κατσαρόλα με 1 φλιτζ. καφέ νερό, σκεπάζουμε και βράζουμε για περίπου 10 - 12 λεπτά. Ετσι διατηρούν πιο συμπυκνωμένη τη γεύση τους, καθώς στην ουσία βράζουν μέσα στο ζουμί τους. Με αυτόν τον τρόπο τα χόρτα θα βγουν σκουροπράσινα. Πώς τα βραστά χόρτα θα μείνουν πράσινα; Οι επαγγελματίες κάνουν ένα κόλπο για να διατηρήσουν το χρώμα των χορταρικών ζωντανό. Λίγο πριν γίνουν τα χόρτα, γεμίζουμε ένα πολύ μεγάλο μπολ με κρύο νερό και μπόλικα παγάκια. Μόλις γίνουν, τα μεταφέρουμε με τρυπητή κουτάλα στο μπολ με το παγωμένο νερό. Στη συνέχεια τα στραγγίζουμε καλά. Εναλλακτικά, τα μεταφέρουμε, μόλις γίνουν, σε μπολ που έχουμε στερεώσει σε ένα μεγαλύτερο με νερό και παγάκια (για να μη χρειαστεί να τα στραγγίξουμε). Ετσι, σταματά ο βρασμός και διατηρούν το ζωηρό πράσινο χρώμα τους. Πόσο νερό να βάλουμε στο μαγείρεμα; Ενας γενικός κανόνας λέει πως τα χορτομαγειρέματα δεν χρειάζονται πολύ νερό, καθώς τα χορταράκια θα βγάλουν και τα δικά τους ζουμιά κατά το μαγείρεμα. Συνήθως δεν χρειάζεται παρά να προσθέσουμε ελάχιστο υγρό. Αν βάλουμε περισσότερο και δούμε πως το υγρό δεν απορροφάται, υπάρχουν μερικοί τρόποι για να το ρυθμίσουμε: Μετά το τέλος του μαγειρέματος βάζουμε στην κατσαρόλα ένα μεγάλο παξιμάδι, που θα τραβήξει τα παραπανίσια υγρά. Βγάζουμε το ζουμί με μια βαθιά κουτάλα από την κατσαρόλα και φτιάχνουμε μια πιο δεμένη σάλτσα σε ένα κατσαρολάκι. Συμπυκνώνουμε το ζωμό βράζοντάς τον και, αν θέλουμε, προσθέτουμε 1/2 κουτ. γλυκού κορν φλάουρ, που έχουμε αραιώσει σε ένα φλιτζανάκι κρύο νερό. Μόλις δέσει, επαναφέρουμε το ζωμό στην κατσαρόλα. Αν το φαγητό έχει μέσα κι άλλα λαχανικά, π.χ. καρότο, πατάτες, μπορούμε να βάλουμε στο μπλέντερ μερικά από αυτά τα λαχανικά μαζί με 1 - 2 κουτάλες από το υγρό και να τα πολτοποιήσουμε. Ρίχνουμε τον πολτό στην κατσαρόλα, σείουμε και αποσύρουμε. Πώς δεν θα βγάλουν νερά στις πίτες ή στις ομελέτες; Αφού τα πλύνουμε και τα αφήσουμε να στραγγίξουν λίγο, τα τρίβουμε με μια γενναία ποσότητα αλατιού, τα βάζουμε σε σουρωτήρι και τα αφήνουμε να στραγγίξουν για περίπου 20 λεπτά και να μαραθούν. Μετά τα πιέζουμε με τα χέρια μας, για να βγάλουν περισσότερα ζουμιά. Αλλος τρόπος είναι να τα σοτάρουμε, σε δόσεις, σε ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι, σε πολύ δυνατή φωτιά για 4 λεπτά, μέχρι να μαραθούν και να πιουν τα περισσότερα υγρά τους. Τι κάνουμε τις ρίζες; Οι σεφ μάς εξηγούν ότι στις ρίζες κρύβεται μεγάλο μέρος της νοστιμιάς του χόρτου, γι’ αυτό δεν τις πετάμε. Αφού κόψουμε το κάτω μέρος από τη ρίζα, κρατάμε τα υπόλοιπα κομμάτια, τα πλένουμε καλά και τα χρησιμοποιούμε ...
Πηγή Ingossip.gr >>>
Τι Είναι Η Μαστίχα Της Χίου
Η μαστίχα της Χίου, είναι ένα είδος σχίνου. Η απόδοση της κυμαίνεται από τα 350-1000 γραμμάρια ανά φυτό. Η μαστίχα χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, τη φαρμακευτική, σε παραγωγή καλλυντικών, ζαχαροπλαστική. Καλλιεργείται αποκλειστικά στη Χίο. Η αρμπαρόριζα: είναι πολυετές ποώδες φυτό. Εχει μία μέση περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο 0,15%. Εχει μία μέση παραγωγή 150 κιλών ανά στρέμμα ξηρά φύλλα. Το θυμάρι: είναι πολυετές ποώδες φυτό των θερμότερων αλλά και ψυχρότερων περιοχών. Είναι άριστο μελισσοκομικό φυτό. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και στην παραγωγή καλλυντικών, αλλά και στην ομοιοπαθητική. Περιέχει 1,5-3,4% αιθέριο έλαιο. Ο μάραθος ή φινόκιο: Ο μάραθος είναι ένα ποώδες φυτό που έχει ύψος 0,5-1,5 μέτρο του οποίου τα φύλλα μοιάζουν πολύ με τον άνηθο. Το φινόκιο πέρα από το μαγείρεμα τρώγεται και ωμό σε σαλάτες. Από τα σπέρματά του, παράγεται με απόσταξη ένα αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στην ποτοποιία, την αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. Η δάφνη: Είναι ένα αειθαλές δέντρο. Τα φύλλα της συγκομίζονται στις αρχές του φθινοπώρου. Τα φύλλα της περιέχουν 2,7-3% αιθέριο έλαιο. Τα φύλλα και τα άνθη της χρησιμοποιούνται σαν άρτυμα σε φαγητά. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία Η θρούμπα: είναι πολυετής θάμνος. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα άνθη σαν ξηρή δρόγη σαν άρτυμα. Επίσης παράγεται αιθέριο έλαιο στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. —Οι κατηγορίες των προϊόντων Στην αγορά υπάρχουν πολλά προϊόντα με βάση τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά και τα οποία διακρίνονται στις εξής κατηγορίες: 1. Τα διατροφικά – φαρμακευτικά. Είναι προϊόντα διατροφής που χρησιμοποιούν φαρμακευτικά εκχυλίσματα φυτικής ή ζωικής προέλευσης. 2. Τα διαιτητικά συμπληρώματα. Υπάρχει ένα μεγάλο εύρος συμπληρωμάτων διατροφής και συμπεριλαμ βάνονται στις υγιεινές τροφές. Στις ανεπτυγμένες χώρες αποτελούν μερικά από τα πλέον προσοδοφόρα τμήματα της μη συνταγογραφούμενης φαρμακευτικής αγοράς. 3. Τα βοτανικά φάρμακα. Υπάρχουν πολλά σκευάσματα που παράγονται από παραδοσιακούς φυτοθεραπευτές, αλλά και φάρμακα που υπάρχουν σε φαρμακεία που έχουν άδεια πωλήσεως φαρμάκων. Υπάρχουν σε μορφή κάψουλας, σιροπιών κλπ. 4. Τα βοτανικά τσάγια και ροφήματα. Εχουν πολύ μεγάλη κατανάλωση στις ανεπτυγμένες χώρες. Δεν θεωρούνται φαρμακευτικά προϊόντα και δεν απαιτούνται ειδικές εγκρίσεις για την εμπορική τους κυκλοφορία. 5. Τα φυτικά φάρμακα. Είναι φάρμακα που έχουν ως βάση τους χημικές ουσίες που προέρχονται από τα βότανα. Διατίθενται με συνταγή γιατρού. Στα περισσότερα από τα 150 είδη συνταγογραφούμενων φαρμάκων το 18% είναι φυτικής προέλευσης. 6. Τα αρωματοθεραπευτικά έλαια. Είναι αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούνται περισσότερο για θεραπευτικούς σκοπούς παρά στη βιομηχανία των αρωμάτων. —Κόστος της καλλιέργειας Το κόστος εγκατάστασης των αρωματικών φυτών, λαμβάνοντας υπόψη μία μέση πυκνότητα 4.000 φυτών το στρέμμα και ένα κόστος φυτού 0,15-0,25 ευρώ, ανέρχεται σε 600-1.000 ευρώ. Η ακαθάριστη πρόσοδος ανέρχεται σε 600-1.200 ευρώ το στρέμμα. Στην περίπτωση που η καλλιέργεια είναι βιολογική μπορεί να δώσει 40-60% μεγαλύτερη ακαθάριστη πρόσοδο. Πολύ μεγάλες προοπτικές ανοίγονται για την καλλιέργεια των αρωματικών φυτών στη χώρα μας, με την επιδότησή τους σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας (εγκατάσταση καλλιέργειας, αγορά γεωργικών μηχανημάτων, αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού για τη μεταποίηση των αρωματικών φυτών όπως είναι τα ξηραντήρια, ο εξοπλισμός παραγωγής αιθερίων ελαίων κλπ.). —Τι προσέχουμε στην καλλιέργεια των φαρμακευτικών φυτών Η καλλιέργεια φυτών με φαρμακευτικές ιδιότητες δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες διαφορές από εκείνη των γεωργικών ή των διακοσμητικών φυτών. Η καλλιέργεια φαρμακευτικών φυτών παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα έναντι της συλλογής δρογών από τα άγρια φυτά. Οι εδαφολογικές συνθήκες, ο φωτισμός, η υγρασία και οι ασθένειες, ελέγχονται ευκολότερα σε συνθήκες καλλιέργειας, με αποτέλεσμα τη βέλτιστη ανάπτυξη των φυτών. Η συγκομιδή διευκολύνεται, εφόσον τα φυτά βρίσκονται στο ίδιο σχεδόν στάδιο ανάπτυξης και είναι συγκεντρωμένα σε μικρότερη έκταση, ενώ η επεξεργασία του φυτικού υλικού μετά τη συγκομιδή, καθίσταται ευκολότερη. Η ανάπτυξη των φυτών καθώς και η περιεκτικότητά τους σε φαρμακολογικές δραστικές ενώσεις επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες και, ως εκ τούτου, για τη βέλτιστη απόδοση μιας καλλιέργειας απαιτείται η ακριβής γνώση της επίδρασης των παραγόντων αυτών κατά περίπτωση. Οι διάφοροι παράγοντες διακρίνονται σε εξωγενείς, όπως οι κλιματολογικές συνθήκες και σε ενδογενείς, όπως τα γονίδια. Προσοχή: Γενικώς, τα φυτά δεν προσαρμόζονται εύκολα σε δραστικές αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών, ενώ ευδοκιμούν σε συνθήκες πανομοιότυπες με εκείνες στις οποίες αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της εξελικτικής τους πορείας. Το έδαφος είναι ένας από τους σημαντικότερους εξωγενείς παράγοντες που πρέπει να προσέξει ένας καλλιεργητής φαρμακευτικών φυτών γιατί οι φυσικές και οι χημικές του ιδιότητες είναι δυνατόν να ποικίλουν ευρύτατα. Τα φυτά απορροφούν θρεπτικά άλατα και νερό από το έδαφος μέσω των λεπτών τριχιδίων των ριζών. Ως εκ τούτου, το έδαφος δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα συμπαγές, ώστε οι ρίζες να το διαπερνούν εύκολα και να εξαπλώνονται ικανοποιητικά. Γενικώς, το έδαφος πρέπει να προετοιμάζεται κατάλληλα, ώστε να διευκολύνεται η ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Συμβουλή: Η αυξημένη περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο αποτελεί ευνοϊκό στοιχείο στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Η περιεκτικότητα σε ασβέστιο επηρεάζει σημαντικά το pH του εδάφους ειδικά σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Ένα άλλο στοιχείο που είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζει ο καλλιεργητής για την καλλιέργεια του εκάστοτε φαρμακευτικού φυτού είναι ο χρόνος συγκομιδής και συλλογής. Η ποσότητα του επιθυμητού συστατικού δεν είναι σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής ενός φυτού και συνεπώς το στάδιο κατά το οποίο αυτό συλλέγεται είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων. —Κανόνες για τη συγκομιδή των φαρμακευτικών φυτών Υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες που ακολουθούνται για τον κατάλληλο χρόνο συγκομιδής των φαρμακευτικών φυτών. Αυτοί είναι οι εξής: Ρίζες και ριζώματα συλλέγονται κατά το τέλος της περιόδου βλαστήσεως, δηλαδή συνήθως κατά το φθινόπωρο. Συνήθως ακολουθεί καθαρισμός τους από χώματα και άμμο. Ο φλοιός συλλέγεται την άνοιξη γιατί τότε είναι η εποχή που παρουσιάζεται η μέγιστη δραστηριότητα του καμβίου. Φύλλα και πόες συλλέγονται κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Τα άνθη συλλέγονται συνήθως όταν έχουν αναπτυχθεί πλήρως Καρποί και σπέρματα συλλέγονται όταν έχουν ωριμάσει. Πηγές , Ετικέτες ...
Πηγή econews.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 05/01/2017