Το παστεριωμένο γάλα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα απλό γάλα, από το οποίο έχουν αφαιρεθεί τα μικρόβια. Το πρόβλημα των εγχειρήσεων ακρωτηριασμού της εποχής εκείνης ήταν πολύ μεγάλο. Περίπου ο ένας στους δύο χειρουργικούς ασθενείς πέθαινε από γάγγραινα λόγω ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Το έτος 1865 ένας καθηγητής χειρουργικής, ο Ιωσήφ Λίστερ, θέλησε να μιμηθεί τον Παστέρ. Αποστείρωσε για πρώτη φορά τον χειρουργικό θάλαμο και έπλενε με φαινικό οξύ τα τραύματα των ασθενών και το χειρουργικό τραπέζι. Οι θάνατοι μειώθηκαν κατά πολύ, ο ίδιος και ο Παστέρ δικαιώθηκαν, και μ αυτό τον τρόπο χάραξε για την ανθρωπότητα μια νέα εποχή. Ένα φθινόπωρο χρησιμοποίησε κοτόπουλα ως πειραματόζωα. Τα εμβολίασε με μικρόβια χολέρας από κότες τα οποία είχε καλλιεργήσει αλλά τα είχε αφήσει αχρησιμοποίητα όλο το καλοκαίρι. Τα κοτόπουλα προς μεγάλη έκπληξη όλων δεν πέθαναν. Αυτή ήταν και η αρχή του εμβολιασμού. Ότι δηλαδή οι διάφοροι οργανισμοί προστατεύονται από τις ασθένειες, αν εμβολιαστούν έγκαιρα με εξασθενημένες καλλιέργειες από τα μικρόβια που τις προκαλούν. Έτσι την 29 Απρίλη του 1877, παρουσίασε και επίσημα το πρώτο εμβόλιο για ζώα. Τα πουλερικά σώθηκαν από τη χολέρα. Τα βοοειδή από τον άνθρακα. Οι χοίροι από το ανεπύρωμα. Το εμβόλιο κατά της λύσσας μείωσε κατά πολύ τον αριθμό των λυσσασμένων σκυλιών. Λίγο μετά παρασκεύασε και το πρώτο εμβόλιο κατά της λύσσας σε άνθρωπο. Το 1886 έγινε ένας πολύ μεγάλος έρανος. Ο Παστέρ συγκέντρωσε πολλά χρήματα από τα οποία μπόρεσε να στηθεί στο Παρίσι , το οποίο αρχικά είχε σαν στόχο την πρόληψη και τη θεραπεία της λύσσας. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1888. Σύντομα όμως δραστηριοποιήθηκε και σε άλλες ασθένειες, παράγοντας εμβόλια για κάθε νόσο. Με τον καιρό ιδρύθηκαν παραρτήματα του Ινστιτούτο Παστέρ σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην χώρα μας, τέθηκε σε λειτουργία το 1920. Ο Λουδοβίκος Παστέρ πέθανε την 28 Σεπτέμβρη ...