Το θυμάρι: είναι πολυετές ποώδες φυτό των θερμότερων αλλά και ψυχρότερων περιοχών. Είναι άριστο μελισσοκομικό φυτό. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και στην παραγωγή καλλυντικών, αλλά και στην ομοιοπαθητική. Περιέχει 1,5-3,4% αιθέριο έλαιο. Ο μάραθος ή φινόκιο: Ο μάραθος είναι ένα ποώδες φυτό που έχει ύψος 0,5-1,5 μέτρο του οποίου τα φύλλα μοιάζουν πολύ με τον άνηθο. Το φινόκιο πέρα από το μαγείρεμα τρώγεται και ωμό σε σαλάτες. Από τα σπέρματά του, παράγεται με απόσταξη ένα αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στην ποτοποιία, την αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. Η δάφνη: Είναι ένα αειθαλές δέντρο. Τα φύλλα της συγκομίζονται στις αρχές του φθινοπώρου. Τα φύλλα της περιέχουν 2,7-3% αιθέριο έλαιο. Τα φύλλα και τα άνθη της χρησιμοποιούνται σαν άρτυμα σε φαγητά. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία Η θρούμπα: είναι πολυετής θάμνος. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα άνθη σαν ξηρή δρόγη σαν άρτυμα. Επίσης παράγεται αιθέριο έλαιο στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. —Οι κατηγορίες των προϊόντων Στην αγορά υπάρχουν πολλά προϊόντα με βάση τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά και τα οποία διακρίνονται στις εξής κατηγορίες: 1. Τα διατροφικά – φαρμακευτικά. Είναι προϊόντα διατροφής που χρησιμοποιούν φαρμακευτικά εκχυλίσματα φυτικής ή ζωικής προέλευσης. 2. Τα διαιτητικά συμπληρώματα. Υπάρχει ένα μεγάλο εύρος συμπληρωμάτων διατροφής και συμπεριλαμ βάνονται στις υγιεινές τροφές. Στις ανεπτυγμένες χώρες αποτελούν μερικά από τα πλέον προσοδοφόρα τμήματα της μη συνταγογραφούμενης φαρμακευτικής αγοράς. 3. Τα βοτανικά φάρμακα. Υπάρχουν πολλά σκευάσματα που παράγονται από παραδοσιακούς φυτοθεραπευτές, αλλά και φάρμακα που υπάρχουν σε φαρμακεία που έχουν άδεια πωλήσεως φαρμάκων. Υπάρχουν σε μορφή κάψουλας, σιροπιών κλπ. 4. Τα βοτανικά τσάγια και ροφήματα. Εχουν πολύ μεγάλη κατανάλωση στις ανεπτυγμένες χώρες. Δεν θεωρούνται φαρμακευτικά προϊόντα και δεν απαιτούνται ειδικές εγκρίσεις για την εμπορική τους κυκλοφορία. 5. Τα φυτικά φάρμακα. Είναι φάρμακα που έχουν ως βάση τους χημικές ουσίες που προέρχονται από τα βότανα. Διατίθενται με συνταγή γιατρού. Στα περισσότερα από τα 150 είδη συνταγογραφούμενων φαρμάκων το 18% είναι φυτικής προέλευσης. 6. Τα αρωματοθεραπευτικά έλαια. Είναι αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούνται περισσότερο για θεραπευτικούς σκοπούς παρά στη βιομηχανία των αρωμάτων. —Κόστος της καλλιέργειας Το κόστος εγκατάστασης των αρωματικών φυτών, λαμβάνοντας υπόψη μία μέση πυκνότητα 4.000 φυτών το στρέμμα και ένα κόστος φυτού 0,15-0,25 ευρώ, ανέρχεται σε 600-1.000 ευρώ. Η ακαθάριστη πρόσοδος ανέρχεται σε 600-1.200 ευρώ το στρέμμα. Στην περίπτωση που η καλλιέργεια είναι βιολογική μπορεί να δώσει 40-60% μεγαλύτερη ακαθάριστη πρόσοδο. Πολύ μεγάλες προοπτικές ανοίγονται για την καλλιέργεια των αρωματικών φυτών στη χώρα μας, με την επιδότησή τους σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας (εγκατάσταση καλλιέργειας, αγορά γεωργικών μηχανημάτων, αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού για τη μεταποίηση των αρωματικών φυτών όπως είναι τα ξηραντήρια, ο εξοπλισμός παραγωγής αιθερίων ελαίων κλπ.). —Τι προσέχουμε στην καλλιέργεια των φαρμακευτικών φυτών Η καλλιέργεια φυτών με φαρμακευτικές ιδιότητες δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες διαφορές από εκείνη των γεωργικών ή των διακοσμητικών φυτών. Η καλλιέργεια φαρμακευτικών φυτών παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα έναντι της συλλογής δρογών από τα άγρια φυτά. Οι εδαφολογικές συνθήκες, ο φωτισμός, η υγρασία και οι ασθένειες, ελέγχονται ευκολότερα σε συνθήκες καλλιέργειας, με αποτέλεσμα τη βέλτιστη ανάπτυξη των φυτών. Η συγκομιδή διευκολύνεται, εφόσον τα φυτά βρίσκονται στο ίδιο σχεδόν στάδιο ανάπτυξης και είναι συγκεντρωμένα σε μικρότερη έκταση, ενώ η επεξεργασία του φυτικού υλικού μετά τη συγκομιδή, καθίσταται ευκολότερη. Η ανάπτυξη των φυτών καθώς και η περιεκτικότητά τους σε φαρμακολογικές δραστικές ενώσεις επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες και, ως εκ τούτου, για τη βέλτιστη απόδοση μιας καλλιέργειας απαιτείται η ακριβής γνώση της επίδρασης των παραγόντων αυτών κατά περίπτωση. Οι διάφοροι παράγοντες διακρίνονται σε εξωγενείς, όπως οι κλιματολογικές συνθήκες και σε ενδογενείς, όπως τα γονίδια. Προσοχή: Γενικώς, τα φυτά δεν προσαρμόζονται εύκολα σε δραστικές αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών, ενώ ευδοκιμούν σε συνθήκες πανομοιότυπες με εκείνες στις οποίες αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της εξελικτικής τους πορείας. Το έδαφος είναι ένας από τους σημαντικότερους εξωγενείς παράγοντες που πρέπει να προσέξει ένας καλλιεργητής φαρμακευτικών φυτών γιατί οι φυσικές και οι χημικές του ιδιότητες είναι δυνατόν να ποικίλουν ευρύτατα. Τα φυτά απορροφούν θρεπτικά άλατα και νερό από το έδαφος μέσω των λεπτών τριχιδίων των ριζών. Ως εκ τούτου, το έδαφος δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα συμπαγές, ώστε οι ρίζες να το διαπερνούν εύκολα και να εξαπλώνονται ικανοποιητικά. Γενικώς, το έδαφος πρέπει να προετοιμάζεται κατάλληλα, ώστε να διευκολύνεται η ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Συμβουλή: Η αυξημένη περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο αποτελεί ευνοϊκό στοιχείο στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Η περιεκτικότητα σε ασβέστιο επηρεάζει σημαντικά το pH του εδάφους ειδικά σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία. Ένα άλλο στοιχείο που είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζει ο καλλιεργητής για την καλλιέργεια του εκάστοτε φαρμακευτικού φυτού είναι ο χρόνος συγκομιδής και συλλογής. Η ποσότητα του επιθυμητού συστατικού δεν είναι σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής ενός φυτού και συνεπώς το στάδιο κατά το οποίο αυτό συλλέγεται είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων. —Κανόνες για τη συγκομιδή των φαρμακευτικών φυτών Υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες που ακολουθούνται για τον κατάλληλο χρόνο συγκομιδής των φαρμακευτικών φυτών. Αυτοί είναι οι εξής: Ρίζες και ριζώματα συλλέγονται κατά το τέλος της περιόδου βλαστήσεως, δηλαδή συνήθως κατά το φθινόπωρο. Συνήθως ακολουθεί καθαρισμός τους από χώματα και άμμο. Ο φλοιός συλλέγεται την άνοιξη γιατί τότε είναι η εποχή που παρουσιάζεται η μέγιστη δραστηριότητα του καμβίου. Φύλλα και πόες συλλέγονται κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Τα άνθη συλλέγονται συνήθως όταν έχουν αναπτυχθεί πλήρως Καρποί και σπέρματα συλλέγονται όταν έχουν ωριμάσει. Πηγές , Ετικέτες ...