Η σιφνέικη ρεβιθάδα είναι το ένα από τα δύο διάσημα φαγητά του κυκλαδίτικου νησιού –το άλλο είναι το μαστέλο. Η ρεβιθάδα υπήρξε η ανάπαυλα της νοικοκυράς και μαγείρισσας· το φαγητό έμπαινε από το Σαββατόβραδο στο φούρνο και ήταν έτοιμο για να έρθει στο τραπέζι, μετά την εκκλησία της Κυριακής (κρίνοντας μάλιστα, από τον αριθμό των λευκών μοναστηριών και των γαλαζότρουλων εκκλησιών -237 διάβασα-, η θρησκευτική παράδοση θησαυρίζεται στη Σίφνο). Τα ρεβίθια ψήνονταν για ώρες στον ξυλόφουρνο, σιγόβραζαν στο κλειστό σκεύος και μέλωναν στο περίσσιο ελαιόλαδο, αγκαλιασμένα με τα κρεμμύδια και τη δάφνη ή τη ρίγανη. Ακόμη και σήμερα, το παραδοσιακό τους μαγείρεμα στη Σίφνο δεν έχει αλλάξει. Στα χωριά της Μεροπίας (ένα από τα πολλά αρχαία ονόματα του νησιού), ο φούρναρης παραλαμβάνει τα καπνισμένα τσουκάλια των νοικοκυριών το βράδυ, για να τα παραδώσει μετά το δι’ ευχών. Η αυθεντική ρεβιθάδα Σίφνου γίνεται στην ‘σκεπασταριά’, πήλινο όρθιο σκεύος (τσουκάλι ή τσικάλι) με καμπύλες, λαβές εκατέρωθεν (για τον χειρισμό του) ...