Το πιο ευρέως διαδεδομένο είδος πεύκου στον κόσμο είναι η πεύκη η πίτυς, που ευδοκιμεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης, αλλά και στη χώρα μας. Τέτοια πευκοδάση βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, από την Πελοπόννησο και τη Στερεά, μέχρι και τη Χαλκιδική. Άλλα αξιόλογα είδη για την Ελλάδα είναι η πεύκη η παράλια και η πεύκη η πίτυς ή κουκουναριά. Και τα δύο προτιμούν εδάφη κοντά στη θάλασσα, ξερά και όχι ασβεστούχα, ενώ φτάνουν σε ύψος μέχρι και τα 30 μέτρα. Σε νεαρή ηλικία, η κόμη της κουκουναριάς ή ήμερου πεύκου (Pinus Pinea) έχει σχήμα περισσότερο σφαιρικό, ενώ τα μεγαλύτερης ηλικίας δέντρα έχουν περισσότερο ομπρελοειδή μορφή. Είναι φωτόφιλο είδος και μάλιστα περισσότερο από όλα τα είδη των ελληνικών πεύκων. Αναπτύσσεται σε όλα τα εδάφη εκτός από τα πολύ συμπαγή αργιλώδη. Οι κουκουναρόσποροι συλλέγονται συνήθως με τα χέρια. Η γεύση τους συχνά θυμίζει εκείνη του αμύγδαλου, αν και είναι πιο ρητινώδης και πιο πικάντικη. Υψηλή θρεπτική αξία Ο κουκουναρόσπορος είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες και ω-3 λιπαρά οξέα, που είναι ευεργετικά για το καρδιαγγειακό σύστημα. Οι κώνοι είναι ωοειδείς έως σφαιρικοί, μεγάλοι με μήκος 8-15 εκατ. και χρειάζονται 36 μήνες για να ωριμάσουν. Οι σπόροι είναι μεγάλοι, μήκους 2 εκατ. περίπου, ανοιχτοκάστανοι με μια ...