Τα βιοκαύσιμα είναι «trendy» απλούστατα διότι ανοίγουν μια νέα, τεράστια διεθνή αγορά. Και είναι δελεαστικότατη η προοπτική της οικονομικής τους εκμετάλλευσης με χυδαίο άλλοθι τη δήθεν προστασία του πλανήτη από τις φοβερές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης - ήδη συντελούμενες. Προσοχή όμως. Ούτε η βιοαιθανόλη ούτε το βιοντίζελ (τα δύο πιο διαδεδομένα βιοκαύσιμα αυτή τη στιγμή) είναι 100% «καθαρά». Βεβαίως οι εκπομπές τους είναι μικρότερες από τα πετρελαιοειδή. Βεβαίως αν τύχει και διαρρεύσουν, π.χ., στη θάλασσα βιοδιασπώνται πιο γρήγορα. Αλλά και μολύνουν και - το κυριότεροακόμη δεν ξέρουμε πόσο! Δεν υπάρχουν μακροχρόνιες, συστηματικές και πειστικές έρευνες για τις επιπτώσεις τους. Η μοναδική «χώρα-εργαστήριο» είναι η Βραζιλία, όπου η (φθηνότερη κατά 50% από τη βενζίνη) βιοαιθανόλη αναμειγνύεται με βενζίνη και πετρέλαιο σε εκατομμύρια αυτοκίνητα, έχοντας καταστεί «το καύσιμο του φτωχού». Δηλαδή του... πειραματόζωου. Ηδη οι κινητήρες των βραζιλιάνικων carros χαλάνε πολύ περισσότερο. Αυτό όμως σημαίνει χαράς ευαγγέλια για τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Μπορούν να σχεδιάσουν και να βγάλουν στρατιές από καινούργια «ανθεκτικά» μοντέλα ώστε σε λίγα χρόνια ακόμη και το πιο σύγχρονο ΙΧ να μοιάζει με... σακαράκα- θυμηθείτε τι έγινε διεθνώς με τα «καταλυτικά» στη δεκαετία του ΄90. Ο χρονικός ορίζοντας εκμετάλλευσης του πετρελαίου στενεύει. Ο «μαύρος χρυσός» (μαζί με τα πρόστυχα πλούτη, την ανθρώπινη δυστυχία και τους ...