Ο προεμφυτευτικός έλεγχος τι είναι και σε ποιες περιπτώσεις γίνεται; Ο προεμφυτευτικός έλεγχος βοηθάει στον έλεγχο των εμβρύων όπου ελέγχουμε ωάρια ή έμβρυα σε ζευγάρια με γενετικά προβλήματα όπως μεσογειακή αναιμία και κυστική ίνωση. Εφαρμόζεται μόνο αν υπάρχει ένδειξη και φέρουν ή νοσούν από γενετικά νοσήματα και δεν θέλουν να περάσουνε το νόσημα στα παιδιά τους. Τα πιο συνηθισμένα νοσήματα τα οποία ελέγχουμε στην Ελλάδα είναι η μεσογειακή αναιμία και η κυστική ίνωση τα οποία φέρει το 10% και το 5% του ελληνικού πληθυσμού αντίστοιχα. Από εκεί και πέρα υπάρχουν γενετικά νοσήματα που συναντά κανείς σπανιότερα, σημασία έχει όμως τα ζευγάρια να γνωρίζουν ότι εφόσον είναι γνωστό το γενετικό νόσημα και η γενετική μετάλλαξη μπορεί να εφαρμοστεί προεμφυτευτική γενετική διάγνωση ώστε να ξεκινήσουνε την εγκυμοσύνη με την ασφάλεια ότι το παιδί τους είναι υγιές για το συγκεκριμένο νόσημα. Η τεχνική γίνεται μέσω βιοψίας ωαρίων ή εμβρύων; Είναι ασφαλής η διαδικασία; Ναι, είναι ασφαλής, το γνωρίζουμε και από τα υψηλά ποσοστά εγκυμοσύνης και από την περαιτέρω παρακολούθηση των παιδιών που γεννήθηκαν. Εντοπίζει πλέον 350 γενετικές ασθένειες. Η ηλικία είναι ένδειξη ώστε να πρέπει να γίνεται προεμφυτευτικός έλεγχος; Εκεί εξετάζουμε χρωμοσώματα, κοιτάμε το σύνολο του αριθμού των χρωμοσωμάτων. Είναι γνωστό ότι η ηλικία της γυναίκας επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα των ωαρίων της. Σε μεγαλύτερες γυναίκες παρατηρείται αύξηση των χρωμοσωματικών ανωμαλιών στα ωάριά τους παρότι οι ίδιες είναι φυσιολογικές, έχουν δηλαδή οι ίδιες φυσιολογικό DNA. Επομένως είναι μια ένδειξη η ηλικία Από πότε γίνεται προεμφυτευτικός έλεγχος στην Ελλάδα; Στο δικό μας Κέντρο προεμφυτευτικός έλεγχος γίνεται από το 2010 και το πρώτο παιδί γεννήθηκε το 2011. Το πρώτο παιδί με προεμφυτευτικό έλεγχο γεννήθηκε στην Αγγλία το 2010. Βλέπουμε ότι οι εξελίξεις είναι γρήγορες σ΄ αυτό τον τομέα της ιατρικής. Υπάρχει μια ραγδαία εξέλιξη στην τεχνολογία και στη γενετική προωθώντας έτσι τις γνώσεις μας και κατά συνέπεια τις ιατρικές μας εφαρμογές στην ανθρώπινη αναπαραγωγή. Μέχρι το 1989 δεν υπήρχε λύση για την αντρική υπογονιμότητα άλλη παρά μόνο η χρήση σπερματοδότη. Με τη μέθοδο ενδοωαριακής έκχυσης σπερματοζωαρίου μπόρεσαν να γίνουν μπαμπάδες άντρες με φτωχότερη ποιότητα σπέρματος, αλλά και άντρες αζωοσπερμικοί. Άλλο παράδειγμα αποτελεί η εισαγωγή της προγενετικής διάγνωσης το 1990 τομέας που είχε ως αποτέλεσμα να γεννηθούν σε όλο τον κόσμο παιδιά απαλλαγμένα από κληρονομικά γενετικά νοσήματα. Αποκορύφωμα της εξέλιξης που υπάρχει αποτελεί η εφαρμογή της προεμφυτευτικής γενετικής διάγνωσης όπου γίνεται η ανίχνευση του γονοτύπου των εμβρύων πριν την αρχή της εγκυμοσύνης και την εμφύτευσή τους στη μήτρα. Πηγή:...