-
-
-
-
-
-
Home - Επικοινωνία - Προσωπικά Δεδομένα
Τι Είναι Το Φαινόμενο Nocebo Όπως
Το φαινόμενο nocebo, όπως είναι γνωστό, μπορεί ακόμα και να σκοτώσει. Γενικά, θεωρείται ότι τα ψευδοφάρμακα ενεργούν μόνο όταν οι ασθενείς έχουν εξαπατηθεί και πιστεύουν ότι παίρνουν ένα πραγματικά ενεργό φάρμακο. Φαίνεται, όμως, ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Η πίστη στο ίδιο το ψευδοφάρμακο (αντί για ένα συγκεκριμένο φάρμακο) μπορεί να είναι αρκετή για να ενθαρρύνει το σώμα μας ώστε να θεραπευτεί. Στα πλαίσια πρόσφατης μελέτης της ιατρικής σχολής του Harvard, οι επιστήμονες έδωσαν σε μερικούς ανθρώπους με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ένα αδρανές χάπι. Τους είπαν ότι τα χάπια «περιείχαν μία αδρανή ουσία η οποία έχει διαπιστωθεί ότι προκαλεί σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου μέσω αυτοθεραπευτικών διαδικασιών νου – σώματος», το οποίο και ήταν απολύτως αλήθεια. Παρόλο που γνώριζαν ότι τα χάπια ήταν αδρανή, οι εθελοντές κατά μέσο όρο αξιολόγησαν τα συμπτώματά τους, αφού τα πήραν, ως μετρίως βελτιωμένα, ενώ εκείνοι που δεν ακολούθησαν την αγωγή είπαν ότι υπήρξε μόνο μία αμυδρή αλλαγή. «Όλοι πίστευαν ότι δε θα συνέβαινε», λέει ο Irving Kirsch ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Hull της Αγγλίας και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης. Το κλειδί για εκείνον ήταν ότι οι ασθενείς είχαν κάτι να πιστεύουν. «Δεν τους είπαμε απλά ‘ορίστε ένα χάπι ζάχαρης’. Εξηγήσαμε στους ασθενείς γιατί θα δουλέψει, με έναν τρόπο που ήταν πειστικός για εκείνους». Η μελέτη αυτή προτείνει ότι όλοι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα ψευδοφάρμακα, προκειμένου να πείσουμε τον εαυτό μας ότι τρώγοντας ένα γλυκό ή πίνοντας ένα ποτήρι νερό, θα εξαφανιστεί ένας πονοκέφαλος ή μια δερματοπάθεια, ή θα ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα όποιου φάρμακου παίρνουμε. boro....
Πηγή pentapostagma.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Η γήρανση, πιστεύουν, είναι μια διεργασία απάρνησης του σώματος χάριν της αναπαραγωγής. Η συμβολή του γενετικού οπλισμού είναι μια παράμετρος για τη μακροβιότητα, η άλλη είναι το περιβάλλον, με την πρώτη να διαμορφώνει την κατάσταση κατά 20%-25%. Στο πλαίσιο ιχνηλάτησης του γενετικού παράγοντα έχουν επιστρατευθεί προσφιλή για τους επιστήμονες πειραματόζωα. Π.χ., ένα μικρό σκουλήκι, το Gaenorabditis elegans, έχει ένα γονίδιο, το age, μια παραλλαγή του οποίου αυξάνει το όριο ζωής του σκουληκιού κατά 40%-100%. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τις ξιδόμυγες, στις οποίες βρέθηκε ότι 17 γονιδιακοί συνδυασμοί τούς προσδίδουν επιπλέον 100 ημέρες ζωής, υπερβολικά πολύ για τον χρόνο που ζουν. Αλλά και στα ποντίκια αποκαλύφθηκαν διάφορα γονίδια, όπως λ.χ. το IGF-1και το SIRT1, που σχετίζονται με τη μακροβιότητά τους. Με τον άνθρωπο όμως τι γίνεται; Διότι το σκουλήκι λ.χ. δεν έχει πνευμόνια, οι μύγες δεν είναι θηλαστικά και τα ποντίκια δεν είναι άνθρωποι. Πόσο χρήσιμα είναι λοιπόν τέτοια πειραματόζωα; Τα γονίδια στα οποία αναφερθήκαμε υπάρχουν και στον άνθρωπο με κάποια τροποποιημένη μορφή και είναι μια βάση ανίχνευσης του φαινομένου και στο είδος μας, που δεν είναι το καταλληλότερο πειραματόζωο. Παρ' όλα αυτά, γνωρίζουμε ότι τα κύτταρά μας ανανεώνονται και πολλά έχουν μικρότερη ηλικία από του οργανισμού μας· και γι' αυτό είμαστε μωσαϊκά κυττάρων ποικίλων ηλικιών. Αναζητώντας τα «ένοχα» γονίδια Πέραν τούτων οι ερευνητικές προσπάθειες οδήγησαν στην ενοχοποίηση πάνω από 20 γονιδίων, όπως λ.χ. τα p16, p21, το S0D, που επιβεβαιώθηκε ως κρίσιμο και στις μύγες, η παραλλαγή ε2 του γονιδίου της ApoE (απολιποπρωτεΐνης Ε), που βρίσκεται σε μεγάλη συχνότητα στους αιωνόβιους κτλ. Τελευταία ταυτοποιήθηκε και μια περιοχή του 17ου χρωμοσώματος, 900.000 βάσεων, παραλλαγή της οποίας βρίσκεται σε ποσοστό 20% στους Ευρωπαίους ενώ πολύ σπάνια στους Αφρικανούς, και πιστεύεται ότι συμβάλλει στη μεγαλύτερη μακροβιότητα των πρώτων. Αλλα γονίδια που σχετίζονται είναι λ.χ. εκείνα του HLA (ανοσοποιητικού) συστήματος, των ενζύμων αντιγραφής του DNA, της μορταλίνης, του μεταγραφικού παράγοντα MORF-4 κτλ. Σημαντική είναι και η παρατήρηση για το βιολογικό ρολόι που ρυθμίζει πόσες φορές μπορούν να διαιρεθούν τα κύτταρα ενός οργανισμού. Π.χ., τα εμβρυϊκά κύτταρα ανθρώπου διαιρούνται στον δοκιμαστικό σωλήνα 60-80 φορές ενώ κύτταρα ηλικιωμένων μόνο 0-20 φορές. Σε είδη επίσης που ζουν λίγο όπως τα ποντίκια τα κύτταρά τους διαιρούνται 10-15 φορές ενώ άλλων ειδών όπως η χελώνα 100 φορές· η χελώνα του Δαρβίνου - την πήρε από ...
Πηγή tovima.gr >>>
Τι Είναι Το Πιπέρι Καγιέν
Το πιπέρι καγιέν είναι ένα ισχυρό καρύκευμα που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια χάρη στην θεραπευτική δύναμη του και την αντιβιοτική δράση του. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της αιδοιοκολπίτιδας, μια κοινής λοίμωξης στις γυναίκες. • Σκόρδο Το σκόρδο, όταν μασιέται ωμό περιέχει ένα συστατικό που ονομάζεται αλλισίνη, η οποία έχει αντιμικροβιακή και μυκητοκτόνο δράση. Αυτή η υπερτροφή της οικογένειας του κρεμμυδιού, αποτελεί ένα φυσικό αντιβιοτικό με αντι-φλεγμονώδεις, αντι-ιικές, αντι-παρασιτικές, αντιμυκητιακές, αντιοξειδωτικές δράσεις, (εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες που έχουν αποδειχθεί ότι προκαλούν καρκίνο). Ακόμη περιέχει μια σειρά από βιταμίνες, θρεπτικά και ανόργανα συστατικά που είναι ευεργετικά για την ευεξία του σώματος. • Μέλι Οι βοτανολόγοι θεωρούν το μέλι ως ένα από τα καλύτερα φυσικά αντιβιοτικά. Περιέχει επίσης αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις και αντισηπτικές ιδιότητες. Μια μελέτη που παρουσιάστηκε το 2014 σε μια συνεδρίαση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας ...
Πηγή riknews.com.cy >>>
Τι Είναι Η Ιδιωτική Ιατρική Μικρής Κλίμακας
Η ιδιωτική ιατρική μικρής κλίμακας Διαφορετική είναι η περίπτωση του ιδιώτη ανεξάρτητου γιατρού ή των μικρών συνεταιρισμών 3-4 γιατρών σε έκταση όχι μεγαλύτερη από ένα ποσοστό πχ 1-3% του συνόλου των παροχών υγείας. Είμαστε αντίθετοι στην ύπαρξη ιδιωτικών κέντρων υγείας και νοσοκομείων, και τα υπάρχοντα πρέπει να εθνικοποιηθούν. Επίσης όλοι οι ιδιώτες γιατροί πρέπει να ακολουθούν και να πληρούν τις προδιαγραφές του ΕΣΥ και να είναι διαθέσιμοι για περιοδικό δειγματολογικό έλεγχο των ιατρικών τους πράξεων. Όσο η ιδιωτική ιατρική είναι περιορισμένη σε μέγεθος, δεν δρα ανταγωνιστικά στο ΕΣΥ και δεν επιτρέπεται να δουλεύουν οι γιατροί του ΕΣΥ ως ιδιώτες, μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με τον δημόσιο τομέα. Στην πραγματικότητα ο ανεξάρτητος ιδιώτης ιατρός και οι μικροί συνεταιρισμοί επαγγελματιών υγείας θα ωφεληθούν άμμεσα αν απαλαγούν από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των μεγάλων ιδιωτικών εταιριών και την διαφθορά και συγκρουόμενα συμφέροντα των γιατρών οι οποίοι δουλεύουν ταυτόχρονα και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα. Ωστόσο λόγω της ολοένα και μεγαλύτερης εξειδίκευσης και εξάρτησης από ακριβές διαγνωστικές και θεραπευτικές μεθόδους και της συνεργασίας πολλών επαγγελματιών υγείας η ιδιωτική ιατρική μικρής κλίμακας στις περισσότερες περιπτώσεις είναι λιγότερο παραγωγική οικονομικά από ένα ΕΣΥ. Επιπλέον είναι από την φύση της κοινωνικά άνιση για τον ασθενή, δεν μπορεί να ασκήσει ολοκληρωμένα την βασική λειτουργία της πρόληψης και φυσικά δεν επικεντρώνει στα κοινωνικά σημαντικά προβλήματα υγείας αλλά στα οικονομικά προσοδοφόρα όπως και η ιδιωτική ιατρική μεγάλης κλίμακας. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον η πλειοψηφία των ιδιωτών ιατρών θα μπορέσει σταδιακά να ενσωματωθεί οικοιοθελώς στο ΕΣΥ, ενώ αν απομείνουνε ελάχιστοι για να παρέχουν υπηρεσίες πολυτελείας του ίδιου επιστημονικού επιπέδου με το ΕΣΥ δεν θα έχουν την δύναμη να επηρεάζουν τον δημόσιο εξισωτικό χαρακτήρα του Συστήματος Υγείας. Το Δημόσιο Εθνικό Σύστημα Υγείας Φυσικά η υγεία είναι πρωτεύουσα αξία για τον κάθε άνθρωπο και δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από το καλύτερο για χάρη της οικονομίας. Ωστόσο ακόμα και με το οικονομικίστικο κριτήριο της αύξησης του συνολικού πλούτου της κοινωνίας και ανεξάρτητα του προβλήματος της διανομής η Υγεία είναι επένδυση, παραγωγικό κόστος και όχι ‘έλλειμμα’ . Το κόστος της ελλειματικής φροντίδας της υγείας με τα παράπλευρα κόστη που δημιουργεί στην κοινωνία (πχ απώλεια εργασίας για τον ασθενή ή/και αυτούς που τον φροντίζουν, αυξημένο κόστος περίθαλψης από άλλες υπηρεσίες υγείας, νοσηρότητα στην οικογένεια του πάσχοντα, κατάθλιψη κλπ) είναι κατά κανόνα πολύ μεγαλύτερο από το κόστος ενός υψηλού επιπέδου Εθνικού Συστήματος Υγείας. Επιπλέον τα έξοδα στην υγεία αυξάνουν την παραγωγικότητα, την ευδαιμονία/ποιότητα ζωής και την δημιουργικότητα των πολιτών. Η συνεχής επανάληψη από τα ΜΜΕ της φράσης ‘αυξημένο κόστος υπηρεσιών υγείας’ χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν τα παράπλευρα κόστη της μη παροχής των υπηρεσιών υγείας επιβάλλει μια κοντόφθαλμη λογιστική λογική ελάττωσης του κόστους με διάφορους τρόπους όπως η αποθάρρυνση των πολιτών να χρησιμοποιούν το δημόσιο σύστημα υγείας (πχ συμμετοχή για εξέταση στο νοσοκομείο, λειτουργία ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων στα δημόσια νοσοκομεία) ή μέσω πίεσης για χρήση φτηνότερων θεραπειών χωρίς οι τελευταίες να συγκρίνονται αντικειμενικά με τις καθιερωμένες θεραπείες όσον αφορά τον λόγο επιπλέον πλεονεκτημάτων και επιπλέον συνολικού κόστους. Ως ομάδα Υγείας πήραμε σαφή θέση υπέρ ενός Δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο βλέπουμε ως στοιχειώδες κοινωνικό δικαίωμα εκτός οποιασδήποτε οικονομικίστικης αντιπαράθεσης. Ωστόσο κρίνω απαραίτητο να θυμίσω ότι ένα ΕΣΥ είναι επιπλέον αποδοτικότερο. Εντός ενός ΕΣΥ οι ενδεχόμενες σπατάλες και καταχρήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα με ένα αποκεντρωμένο σύστημα διοίκησης (βλ κείμενα ‘ Η άμεση δημοκρατία με αφετηρία το Εθνικό Σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλειας’ και ‘Συνθήκες λειτουργίας ιδιωτικού τομέα’ σχετικά με την αποκέντρωση και τις προμήθειες). Αντί του ‘αόρατου χεριού της αγοράς’ που αποτυγχάνει στην οικονομικά αποτελεσματική προαγωγή της υγείας προτάσσουμε τον άμεσο δημοκρατικό προσδιορισμό των αναγκών σε εθνικό επίπεδο εξασφαλίζοντας έτσι τον παραγωγικό τους χαρακτήρα και την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Τρόπος χρηματοδότησης Δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας Η εύρεση πόρων έπεται του προσδιορισμού των προδιαγραφών του ΕΣΥ σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει πρώτα να αποφασίσουμε ποιες είναι οι ελάχιστες εγγυήσεις ως προς τη ποιότητα παροχής υγείας στο σύνολο του πληθυσμού, τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε περιφέρειας αλλά και κάθε πολίτη με ιδιαίτερες ανάγκες ξεχωριστά (βλέπε πχ κείμενο ‘ χρόνιοι ασθενείς και ευπαθείς ομάδες’). Ακολουθεί η μέτρηση του αναγκαίου υγειονομικού προσωπικού για να καλυφτούν αυτές οι εγγυήσεις, η μέτρηση των αναγκαίων λειτουργικών εξόδων κτλ. Αφού προσδιοριστούν οι ανάγκες, πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε δυο τρόπους χρηματοδότησης του ΕΣΥ. Εθνικό νόμισμα το οποίο να εκδίδεται για διάθεση απευθείας σε υπηρεσίες υγείας. Με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίζεται από την πολιτεία η παραγωγική φύση των υπηρεσιών υγείας αλλά και η υγεία ως αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό δικαίωμα και προτεραιότητα. Παροχή εργασιακής θητείας από το σύνολο των πολιτών. Στόχος είναι η εξοικοίωση των πολιτών με την προσωπική συμμετοχή σε μια ανθρωπιστική δραστηριότητα, η ενδυνάμωση της κοινωνικής αλληλεγγύης και η στήριξη όλων των ευπαθών ομάδων. (βλ κείμενο ‘μια πρόταση για ένα δημοκρατικό ασφαλιστικό σύστημα βασισμένο στην εργασία’). Δεν χρειάζονται φόροι για εύρεση πόρων, αλλά δεν αποκλείουμε την χρήση των φόρων για άσκηση πολιτικής στον τομέα της υγείας. Επιπλέον δεν χρειάζονται ασφαλιστικές εισφορές επιμέρους επαγγελματικών ταμείων, διότι το σύστημα πρέπει να είναι Εθνικό και εξισωτικό και όχι σύστημα υπηρεσιών υγείας πολλών ταχυτήτων. Σε μορφή pdf εδώ: Αντώνης Μπόζης, Ομάδα Υγείας Ε.ΠΑ.Μ....
Πηγή epamhellas.gr >>>