Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος και η χρήση απλών παυσίπονων επαρκεί, ενώ η ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο την επομένη ημέρα της επέμβασης. Όταν η γυναίκα έχει τελειώσει με την επιθυμία τεκνοποίησης και δεν έχει την επιθυμία να διατηρήσει τη μήτρα της, η ανωτέρω τεχνική ανάρτησης με πλέγμα καλύτερα να γίνεται σε συνδυασμό με αφαίρεση της μήτρας. Στην περίπτωση αυτή είναι σκόπιμο να γίνεται υφολική λαπαροσκοπική υστερεκτομή με διατήρηση του τράχηλου της μήτρας. Το πλέγμα στηρίζεται πάλι στο σύνδεσμο που καλύπτει το ιερό οστό της πυέλου και στον τράχηλο της μήτρας με τοποθέτηση ραμμάτων, ενώ εάν υπάρχει συνοδός χαλάρωση του οπίσθιου (ορθοκήλη) η και του προσθίου τοιχώματος του κόλπου (κυστεοκήλη) μπορεί να τις διορθώσει. Οι λαπαροσκοπικές αυτές τεχνικές έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα, και πλεονεκτούν έναντι των αναλόγων κολπικών χειρουργείων έχοντας μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας και μικρές πιθανότητες επανεγχείρησης. Συγκριτικά, επίσης με τις κλασσικές ανοιχτές τεχνικές, η λαπαροσκοπική ανάρτηση του κολπικού κολοβώματος ή της μήτρας φέρει ανάλογα επιτυχημένα αποτελέσματα με γρηγορότερη ανάρρωση, λιγότερο πόνο και αισθητικά καλύτερο αποτέλεσμα λόγω των μικρών τομών στο δέρμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά σε γυναίκες σεξουαλικά ενεργές οι παλαιότερες τεχνικές της κολποραφίας έχουν αμφίβολα αποτελέσματα και οι γυναίκες αδυνατούν να έρθουν σε επαφή λόγω πόνου καθώς και συχνά μετά το χειρουργείο η «χαλάρωση» επανέρχεται με μέσο όρο τα δύο χρόνια μετεγχειρητικά....