Τι Είναι Τα Παιδιά Με Αγχωμένους Γονείς : Συλλέξαμε την καλύτερη πηγή για αυτό το θέμα και σας την παραθέτουμε μαζί με άλλες πληροφορίες.
Τι Είναι Τα Παιδιά Με Αγχωμένους Γονείς
Τα παιδιά με αγχωμένους γονείς είναι πιο επιρρεπή στο άγχος αποχωρισμού. Όταν οι γονείς προετοιμαστούν οι ίδιοι για τον αποχωρισμό με το παιδί τους , όταν συζητήσουν μεταξύ τους ή με κάποιον δικό τους άνθρωπο τα συναισθήματά τους και τους προβληματισμούς τους, όταν αναγνωρίσουν και ελέγξουν το δικό τους άγχος, τότε θα μπορούν να βοηθήσουν και το παιδί στη διαδικασία του αποχωρισμού. Απαραίτητο είναι ο γονιός να ακούει και να σέβεται τα συναισθήματα του παιδιού του. Δεν βοηθάει το «μην το σκέφτεσαι αυτό, δεν είναι τίποτα» αλλά το «πες μου τι σε προβληματίζει, τι σε δυσκολεύει». Είναι βοηθητικό να προσπαθήσει να καταλάβει ο γονιός τι είναι αυτό που αγχώνει το παιδί. Αυτό που χρειάζεται, είναι να δείξει ο γονιός υπομονή, ενδιαφέρον και κατανόηση στην αγωνία, το άγχος και το φόβο του παιδιού του. Μαρία Γκούμα – Ψυχολόγος Εθελόντρια στη Γραμμή 11525 και το Συμβουλευτικό Κέντρο της Ένωσης «Μαζί για το παιδί»...
Πηγή eirinika.gr >>>
Χρήστες που ενδιαφέρθηκαν για το παραπάνω βρήκαν χρήσιμα και τα:
Η ραβδομυόλυση μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού, τοξικής δράσης φαρμάκων ή χημικών στους γραμμωτούς μύες, υπερβολικής άσκησης, σήψης, σοκ, και σοβαρής υπονατριαιμίας, μεταξύ άλλων ασθενειών και καταστάσεων. Απειλητική για τη ζωή υπερκαλιαιμία και μεταβολική οξέωση μπορεί να επακολουθήσουν. Η αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνει τη χορήγηση υγρών πλούσιων σε διττανθρακικά (με σκοπό τη διευκόλυνση της απέκκρισης μυοσφαιρίνης και σιδήρου στα ούρα) ή την αιμοδιάλυση. ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Οι θεραπευτικοί στόχοι είναι 1. Παρεμπόδιση και θεραπεία της νεφρικής δυσλειτουργίας. 2. Αποκατάσταση των ηλεκτρολυτικών διαταραχών. 3. Θεραπεία της υποκείμενης αιτίας. Οι ασθενείς ενυδατώνονται επιθετικά με στόχο την επίτευξη παροχής ούρων 200 με 300 ml/ώρα. Εάν η παροχή ούρων δεν αυξάνει με την ...
Πηγή iatronet.gr >>>
Ο βρουξισμός είναι μια κατάσταση κατά την οποία το άτομο σφίγγει και τρίζει τα δόντια του. Μπορεί να εμφανιστεί συνειδητά κατά τη διάρκεια της ημέρας, ή ακόμα και ασυνείδητα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μπορεί να προκαλέσει σημαντική πίεση στους μύες που είναι υπεύθυνοι για το κλείσιμο της γνάθου και της κροταφογναθικής άρθρωσης. Ένας από αυτούς τους μύες είναι ο κροταφικός που εκτείνεται στα μηνίγγια. Ο σπασμός αυτού του μυός μπορεί να οδηγήσει σε πονοκεφάλους. Πτώση στο επίπεδο των “φυσικών παυσίπονων” του οργανισμού Ο κιρκαδικός ρυθμός είναι επί της ουσίας το εσωτερικό ρολόι του σώματος. Διάφορες βιολογικές δραστηριότητες μέσα στην ημέρα εντείνονται ή χαλαρώνουν με βάση τον κιρκαδικό ρυθμό. Τις πρώτες πρωινές ώρες τα επίπεδα των φυσικών παυσίπονων και αντιφλεγμονωδών ουσιών του οργανισμού πέφτουν χαμηλά. Αυτό μπορεί να κάνει ένας ήδη προϋπάρχοντα πονοκέφαλο να μοιάζει πιο έντονος. Μεταβολές στο επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα Τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (υπογλυκαιμία) είναι γνωστό ότι μερικές φορές οδηγούν σε πονοκεφάλους. Ένα άτομο που δεν έχει φάει αρκετά κατά την διάρκεια της ημέρας μπορεί να ξυπνήσει την επόμενη με πονοκέφαλο. Οι διαβητικοί ειδικότερα είναι επιρρεπείς σε ανωμαλίες στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, πέραν των φυσιολογικών ορίων. Ο πονοκέφαλος μετά τον ύπνο μπορεί να οφείλεται σε αυτή την πρωινή υπογλυκαιμία. πηγή: iatropedia....
Πηγή thestival.gr >>>
Τι Είναι Το Συναίσθημα Της Απομόνωσης
Το συναίσθημα της απομόνωσης είναι έντονο καθώς παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης, πεπεισμένοι στην ιδέα ότι δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι, έχουν χάσει την επιθυμία τους να συναναστραφούν με άλλους ανθρώπους ιδίως όσους δεν γνωρίζουν από δική τους εμπειρία τι περνούν, αποφεύγουν να εξηγήσουν την κατάσταση του παιδιού τους και να απαντήσουν σε τυχόν ερωτήματα, κι έχουν μια δυσφορία ίσως και μνησικακία προς άλλους γονείς με φυσιολογικά παιδιά. Αισθάνονται ότι κανείς δεν καταλαβαίνει τι ζουν γι αυτό και νοιώθουν άβολα για το πώς μπορεί να αισθάνονται οι άλλοι για το παιδί τους. Οικονομικά περιορίζονται σε δραστηριότητες καθώς συχνά έχουν δυσκολία να καλύψουν τις ανάγκες του παιδιού έξω από το σπίτι ιδίως όταν δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό και διαθέσιμες τις ανάλογες υπηρεσίες. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση προκαλείται από την αδυναμία τους να έχουν άποψη στις συναναστροφές με τόσους πολλούς ειδικούς οι οποίοι προσδίδουν ποίκιλλες ετικέτες και διαγνώσεις στο παιδί. Εστιάζουν στο ότι υπό κανονικές συνθήκες οι αποφάσεις τους σχετικά με την ανατροφή του παιδιού τους θα ήταν σωστές ενώ τώρα δεν λειτουργούν λόγω των ειδικών του αναγκών. Πολλοί φόβοι για το μέλλον του παιδιού, τις εκπαιδευτικές του ανάγκες, την ικανότητά του να ζήσει ανεξάρτητο όταν μεγαλώσει, την ασφάλειά του, τον πιθανό θάνατό, μια σταθερή σχέση με κάποιον σύντροφο, αλλά και για την δική τους ψυχική υγεία και την επόμενη κρίση του παιδιού. Η πίεση που αισθάνονται λόγω της απουσίας εμπειρίας στο συγκεκριμένο τομέα όπως και η απουσία γνώσης των λεπτομερειών για τις ειδικές ανάγκες του παιδιού τους και την σχετική θεραπεία, την αμφιβολία αν διαχειρίζονται σωστά τα ραντεβού με τους διαφόρους ειδικούς, αν έχουν πλήρη γνώση των ασφαλιστικών καλύψεων και των οικονομικών απαιτήσεων, αλλά και την κατάλληλη οργάνωση του χρόνου αναλόγων των περιορισμών σε αναπτυξιακό επίπεδο. Δεν είναι καθόλου σπάνιες οι περιπτώσεις να ξεχνούν ή να χάνουν ραντεβού λόγω της απώλειας μνήμης από το έντονο στρες. Η αποκοπή επίσης στην καθημερινότητά τους είναι συχνή καθώς πρέπει να τακτοποιούν συγχρόνως και τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις αλλά και άλλες δραστηριότητες. Απόγνωση και απελπισία συνοδεύουν την αποξένωση και σε άλλους τομείς της ζωής τους εξαιτίας της επικέντρωσης στις ανάγκες του παιδιού τους. Άλλες πηγές άγχους είναι η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, η απουσία εξοπλισμού για το παιδί, το πλάνο της εκπαίδευσής του, η προσπάθεια να καλυφθούν οι ανάγκες και των άλλων μελών της οικογένειας, οι αποφάσεις σχετικά με την θεραπεία του παιδιού, η διαχείριση των αντιδράσεων και απόψεων των άλλων ανθρώπων, η αποδυνάμωση της στήριξης από το άμεσο περιβάλλον τους και η στέρηση ύπνου, κακές διατροφικές συνήθειες και απουσία σωματικής άσκησης. Οι γονείς και οι κηδεμόνες οφείλουν να διατηρήσουν ένα καλό σύστημα υποστήριξης γύρω τους κι αυτό μπορεί να γίνει με συναντήσεις και συναναστροφές με άλλες οικογένειες παιδιών με ειδικές ανάγκες, επαναπροσδιορίζοντας την σχέση τους με τον σύντροφό τους, ενισχύοντας έναν περίγυρο από ανθρώπους που τους νοιάζονται και δέχονται το παιδί τους αλλά και τις επιλογές τους σαν ...
Πηγή taz.gr >>>
Δημιουργία Σελίδας: 27/12/2016