Τα θηλώματα είναι ποικίλου μεγέθους, έχουν συνήθως σχήμα στρογγυλό ή λοβώδες, παρουσιάζουν ευρεία ή μισχωτή βάση, εντοπίζονται σε οποιοδήποτε τμήμα του μαστού με συνηθέστερη εντόπιση πίσω από τη θηλή, μπορεί να είναι μονήρη ή πολλαπλά και δεν συνοδεύονται συνήθως από ψηλαφητή μάζα. Ωστόσο, αν το θήλωμα είναι >1 cm μπορεί να είναι ψηλαφητό. Η ύπαρξη πολλών θηλωμάτων ονομάζεται θηλωμάτωση ( Papillomatosis), που συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο σε καρκίνου μαστού. Η παρουσία μέτριας υπερπλασίας συνεπάγεται επίσης με μικρή αύξηση του κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού αργότερα. Στα ενδοκυστικά θηλώματα, αιματηρή ροή υπάρχει μόνο σε επικοινωνία μεταξύ της κύστης και του γαλακτοφόρου πόρου, ενώ τα υπόλοιπα κλινικά ευρήματα είναι εκείνα της κύστης. Όταν γίνει παρακέντηση της κύστης και αναρρόφηση αιματηρού υγρού, πρέπει να γίνει προεγχειρητική διαφορική διάγνωση μεταξύ ενδοκυστικού θηλώματος και «θηλωματώδους καρκίνου» με κυτταρολογική εξέταση του εκκρίματος. Η αντλία αναρρόφησης ( Zervoudis`s mammary pump), δημοσιευμένη στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό “The Breast Journal ,2003”, αυξάνει περίπου 5 φόρες παραπάνω την διάγνωση του εκκρίματος , συγκριτικά με την απλή εξέταση του εκκρίματος μετά από πίεση της θηλής. Η θεραπευτική αντιμετώπιση του ενδοαυλικού θηλώματος είναι η αφαίρεση του πάσχοντος πόρου. Με λεπτή μύλη γίνεται καθετηριασμός του πόρου από τον οποίο προέρχεται το έκκριμα και έγχυση χρωστικής για τη σκιαγράφηση του πόρου. Στη συνέχεια, μετά από ακινητοποίηση της θηλής, γίνεται τομή επί (ή περί) της θηλής με λεπτή λάμα και αφαίρεση του χρωματισμένου πόρου ( Πυπαμιδεκτομη, “Transnipple pyramidectomy”, European Journal of Gynecological Oncology, 2007, Zervoudis S, Iatrakis G, Navrozoglou I et al. Στην ίδια κατηγορία (της υπερπλασίας) ανήκουν η αδένωση (υπερπλασία και υπερτροφία των λοβίων του μαστού) και η σκληρυντική αδένωση (με παράλληλη ίνωση του υποστρώματος των λοβίων του μαστού). Βλάβες με άτυπη υπερπλασία (με πολλαπλασιασμό παθολογικώνκυττάρων). Εδώ περιλαμβάνεται η άτυπη υπερπλασία του επιθηλίου των μικρών πόρων και των λοβίων του μαστού, που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου (πορογενούς ή λοβιακού καρκίνωμα) του μαστού. Οι άτυπες υπερπλασίες χαρακτηρίζονται από αυξημένο κίνδυνο καρκίνου όχι μόνο στον ίδιο μαστό αλλά και στον άλλο. Η κατάσταση αυτή επομένως είναι δείκτης προδιάθεσης για κακοήθεια. Γενικότερα, ο κίνδυνος καρκίνου σχετίζεται κυρίως με το οικογενειακό ιστορικό και την ηλικία της γυναίκας. Αντιμετώπιση- Θεραπεία. Οι καλοήθεις περιπτώσεις με κυστικά στοιχεία δεν χρειάζονται αντιμετώπιση. Ωστόσο, αν η γυναίκα παραπονείται για σχετική συμπτωματολογία θα μπορούσαν να προταθούν κάποια σκευάσματα με ενδεχομένως, καλή αποτελεσματικότητα. Εδώ υπάγεται πολλες ουσίες ανάλογα με την μορφή της ινοκυστικής αλλαγής ( μαστοπάθειας) : Dong Quai, Agnus castus vitex, vitamine B6, vitamine E, Magesium, Black Cohosh, Natural diuretics, Progesterone cream, Bromocryptin, Lesuride, Cabergoline … κλπ . Σε ήπιες μορφές προτιμείται ένα φυσικό και «ασφαλές» βοτανικό φάρμακο που βοηθά στη σχετική συμπτωματολογία αν αυτή εντάσσεται στα πλαίσια του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου. Επίσης πολλές μελέτες έχουν εξετάσει τα ευεργετικά αποτελέσματα του ελαίου του νυχτολούλουδου (evening primrose oil) στις προηγούμενες περιπτώσεις. Το έλαιο ...