Η επιθετικότητα είναι συχνά ένας πολύ σκληρός τρόπος να πεις στον άλλον ότι τον αγαπάς λιγότερο ή ότι δεν τον αγαπάς πια, ότι είσαι μεν σωματικά παρών, αλλά συναισθηματικά απών. Υπάρχουν ζευγάρια που εξακολουθούν να ζουν μαζί σαν δύο ξένοι στο ίδιο σπίτι. Η ηθική απιστία εγκαθιστά ένα είδος σταδιακής αλλεργίας ανάμεσα στο ζευγάρι και οδηγεί συχνά στον χωρισμό». Υπάρχει ποτέ πίστη μεταξύ συντρόφων; «Φυσικά. Υπάρχουν περίοδοι χάριτος – οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν πάρα πολύ – όπου αυτός που αγαπάμε αποτελεί από μόνος του ένα σύμπαν που ικανοποιεί όλες τις προσδοκίες μας. Αυτός είναι ο ιδανικός έρωτας. Στην περίπτωση αυτή, έχεις τόση επιθυμία για τον άλλον, ώστε η ιδέα της απιστίας δεν σου περνάει καν από το μυαλό ή σε αγγίζει τόσο λίγο που δεν έχει σημασία. Στη σημερινή ατομικιστική εποχή, υπάρχουν δύο ανταγωνιστικά είδη πίστης: η πίστη στον νόμο (μέχρι τη δεκαετία του ’50, όταν ο νόμος τιμωρούσε τη μοιχεία) και η πίστη στις επιθυμίες και στον εαυτό μας. Πολλοί είναι άπιστοι απέναντι στους άλλους επειδή προτιμούν να είναι πιστοί στις επιθυμίες τους. Είναι, μάλιστα, ικανοί να πουν στον σύντροφό τους “χθες το βράδυ πήγα με κάποιον άλλον, γιατί δεν σε αγαπούσα πια”. Αυτό μπορεί να είναι πολύ τραυματικό για εκείνον που το υφίσταται». Είναι καλύτερο να παραδέχεται κανείς την απιστία; «Οταν πρόκειται για κάτι ουσιαστικό και θεμελιώδες, πρέπει να το πει. Σε αντίθετη περίπτωση, όμως, πιστεύω ότι είναι καλύτερο να μην το πει. Γιατί τότε, όχι μόνο ομολογεί κάτι δυσάρεστο, αλλά πληγώνει τον άλλον με την αλήθεια. Ενα μικρό ψέμα, όταν η περιπέτεια δεν κρύβει κάτι σοβαρό, μου φαίνεται προτιμητέο. Σε αντίθεση με τους παππούδες και τους γονείς μας, το μοντέρνο ζευγάρι ξέρει ότι είναι θνητό, επειδή το μόνο στήριγμά του είναι ο έρωτας. Και όταν αυτός φύγει, φεύγει μαζί του και ο λόγος για τον οποίο μένουμε με τον άλλον, αφού ο θεσμός δεν είναι πλέον παρά κάτι τυπικό». Γιατί μας έλκει η απιστία; «Διότι κάθε ντουέτο εμπεριέχει τη νοσταλγία ενός τρίο. Οταν είμαστε δύο, ονειρευόμαστε τον τρίτο, ο οποίος με την ύπαρξή του θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε στο ζευγάρι ή θα μας συμπαρασύρει σε μια ζωή πιο πλούσια και ενδιαφέρουσα. Ακόμη και στα μοντέρνα ζευγάρια, η ζήλια λειτουργεί ως ένα είδος κινητήριας ...