Οι λωρίδες επιταχύνσεως, είναι σε πολλές περιπτώσεις, τόσο μικρές που οι οδηγοί δεν προλαβαίνουν να αποκτήσουν την επαρκή ταχύτητα, ώστε να εισέλθουν με ασφάλεια στο νέο δρόμο. Έτσι, εισέρχονται με μικρή σχετικά ταχύτητα, δημιουργώντας πρόβλημα στους οδηγούς της δεξιάς λωρίδας. Αποτέλεσμα: Οι οδηγοί που κινούνται στο μεγάλο δρόμο αποφεύγουν τη δεξιά λωρίδα, για να αποφύγουν ενδεχόμενο ατύχημα με τους οδηγούς που εισέρχονται. Έτσι, δημιουργείται η κακή συνήθεια οι οδηγοί να προτιμούν τη μεσαία και την αριστερή λωρίδα. Παράδειγμα 2. Οι διαβάσεις πεζών, στα φανάρια, τοποθετούνται αρκετά μέτρα πριν από το φανάρι. Αν παρατηρήσετε, σε πολλά φανάρια, οι διαβάσεις των πεζών μπορεί να βρίσκονται ακόμα και 10 μέτρα πριν το φανάρι. Πολλές φορές, όταν το φανάρι γίνει κόκκινο, τα οχήματα δεν προλαβαίνουν να σταματήσουν έγκαιρα και ακινητοποιούνται πάνω στη διάβαση. Αποτέλεσμα: Οι οδηγοί έχουν συνηθίσει πλέον να σταματάνε επάνω στις διαβάσεις, θεωρώντας κάτι τέτοιο εντελώς φυσιολογικό. Παράδειγμα 3. Δεν υπάρχουν σε πολλά σημεία σήματα που να ορίζουν τις προτεραιότητες. Αν κάποιος οδηγός χρειαστεί να οδηγήσει σε ένα δρόμο που δεν έχει ξαναπεράσει, τότε κυριολεκτικά «θα χάσει την μπάλα». Προχωρώντας θα πρέπει να πάει τόσο αργά, ώστε να προλάβει να ελέγξει όλα τα στενά, με αποτέλεσμα να τον κορνάρουν συνεχώς από πίσω. Αν πάλι συναντήσει κυκλικό κόμβο, θα έχει πολλές πιθανότητες να εμπλακεί σε ατύχημα. Οι πλατείες στην Ελλάδα δεν έχουν ξεκάθαρη σήμανση, και πολλές φορές, στην ίδια πλατεία σε κάθε είσοδο ορίζεται αλλιώς η προτεραιότητα. Αποτέλεσμα: Οι οδηγοί οδηγούν «στα τυφλά», περνώντας στην τύχη πολλές φορές τις διασταυρώσεις, διότι θεωρούν ότι πάντα αυτοί έχουν προτεραιότητα. Παράδειγμα 4. Λανθασμένη χρήση ...