Η πραότητα είναι αντίθετη επίσης με τον αυταρχισμό, δηλαδή με την κατάχρηση εξουσίας. Πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι η πραότητα δεν πρέπει να συγχέεται με την μετριοφροσύνη ή την υποχωρητικότητα. Ως τρόπος στάσης απέναντι στους άλλους, η πραότητα προλειαίνει το έδαφος της ανεκτικότητας και του σεβασμού των ιδεών και του τρόπου ζωής των άλλων. Ο πράος δεν τρέφει μνησικακία, δεν είναι εκδικητικός, δεν έχει έχθρα απέναντι σε κανέναν, αφήνει τους άλλους να είναι ο εαυτός τους. Για να είναι κανείς πράος πρέπει να είναι απλός, η απλότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση της πραότητας ή καλύτερα μια προδιάθεση για την πραότητα. Ο καχύποπτος άνθρωπος βλέπει παντού συνωμοσίες, διαπλοκές και παγίδες. Και κατά συνέπεια είναι δύσπιστος απέναντι στους άλλους και ανασφαλής προς τον εαυτό του. Στο σημερινό πολιτικό περιβάλλον στη χώρα μας κυριαρχεί η συνωμοσιολογία, οι αμφιλεγόμενες θέσεις, η δυσπιστία, η αλαζονεία και η επίδειξη ισχύος. Όλες αυτές οι παθογένειες χαρακτηρίζουν όλο το πολιτικό φάσμα, σε διαφορετικό βαθμό έντασης, και δημιουργούν περιβάλλον ανασφάλειας και αποπροσανατολισμού από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Δημιουργούν μια σύγχυση για το παρόν και κρύβουν τη θέα στο μέλλον. Δεν είμαι ειδικός για να ιεραρχήσω τις αρετές ενός πολιτικού, αλλά ως πολίτης που υφίσταμαι τις επιπτώσεις των ενεργειών των πολιτικών, θεωρώ ότι η αδύναμη αρετή της πραότητας πρέπει να ...