Ο κρίνων ορθά είναι και ειδήμων. Για παράδειγμα οι κριτικοί της λογοτεχνίας, προκειμένου να κρίνουν ορθά και αντικειμενικά, γνωρίζουν θεωρία της λογοτεχνίας ή και έχουν μελετήσει αρκετά λογοτεχνικά έργα και του ιδίου του συγγραφέα που κρίνουν και άλλων συγγραφέων. Φυσικά από την κριτική δεν απουσιάζει το προσωπικό στοιχείο του κρίνοντος. Μέσα από τις κριτικές μελέτες, διακρίνονται και θεωρητικές απόψεις κοινώς αποδεκτές αλλά και οι προσωπικές απόψεις του κριτικού, οι οποίες αντικατοπτρίζουν τον εσωτερικό – πνευματικό του κόσμο, ο οποίος δια-μορφώθηκε μέσα από μελέτες και εμπειρίες. Η εσωτερικότητα ενέχει και τη φιλοσοφία, η οποία μπορεί κάλλιστα να εισρεύσει σε οποιονδήποτε κλάδο. Έργα τέχνης, ζωγραφικοί πίνακες, γλυπτά, λογοτεχνήματα, πεζογαφία και ποίηση, άπαντα έχουν φιλοσοφικό στίγμα. Αν και υπήρξαν φιλόσοφοι που δεν αντιμετώπιζαν θετικά την τέχνη, εν τούτοις, οι ίδιοι έγραφαν με τέχνη, μιλούσαν με τέχνη, στοχάζονταν με τέχνη. Ζωντανό παράδειγμα αποτελεί ο πολέμιος της τέχνης Πλάτων, ο οποίος έγραφε ...