Ο Παρθένης είναι μία από τις εκπλήξεις της έκθεσης: μέσα από αδιάκοπες και απρόβλεπτες μεταμφιέσεις καταφέρνει να διατηρεί την ταυτότητα του ύφους του. Τον υπαιθριστή της περιόδου της Κέρκυρας (1912-1917) διαδέχονται οι αφηγηματικές αλληγορίες της δεκαετίας του '20, όπου αναδύεται βραδυπορημένη η μνήμη του συμβολιστή Μορίς Ντενί. Εδώ ακόμη διατηρούνται τα φωτεινά χρώματα. Στη δεκαετία του '30 ο Παρθένης, ανηφορίζοντας προς τα πνευματικά υψικόρυφα της τέχνης του, αποβάλλει τη διακοσμητική καμπύλη της αρ-νουβό και υιοθετεί μια ασκητική γεωμετρική γραφή που βρίσκεται σε ομολογία με τον κυβισμό. Η βυζαντινή κλίμακα διαδέχεται τα φωτεινά χρώματα της προηγούμενης δημιουργίας του επιβεβαιώνοντας την καταλυτική επίδραση του Κόντογλου. Το άσαρκο χρώμα, το ανεπαίσθητο άγγιγμα του πινέλου αφήνουν τον πρώτο λόγο στον καμβά μετατρέποντάς τον σε ιερά σινδόνη απ' όπου η μορφή αναδύεται ως θεία επιφάνεια. Επιστροφή στην τάξη Αλλη αποκάλυψη της έκθεσης είναι η καταλυτική επίδραση που άσκησε στους έλληνες ζωγράφους του Μεσοπολέμου το αξεχώριστο δίδυμο Γαλάνη - Ντεραίν. Ιδιαίτερα αισθητή στη Γενιά του '30, η επίδραση αυτή με τον κλασικισμό της και τα γαιώδη χρώματα θα σφραγίσει το έργο πολλών ζωγράφων όπως ο πρώιμος Βασιλείου ή ο νεαρός Μόραλης. Η επιστροφή στην τάξη (retour a l' ordre) και στην παράδοση ήταν το σύνθημα που καθοδήγησε τις τέχνες του Μεσοπολέμου στην Ευρώπη, αρχίζοντας από τον ίδιο τον Πικάσο με τον κλασικισμό των ετών '20, τους φουτουριστές, τον Ντε Κίρικο κ.ά. Οι έλληνες καλλιτέχνες δεν βρίσκονται λοιπόν σε αναντιστοιχία και καθυστέρηση σε σχέση με ό,τι συνέβαινε στην Ευρώπη την ίδια εποχή. Οι επισκέπτες της έκθεσης θα δουν τους κυριότερους εκπροσώπους της περιώνυμης Γενιάς του '30 πλάι πλάι με τους δασκάλους τους: τον Τσαρούχη και τον Διαμαντόπουλο με τον Ματίς· τον Εγγονόπουλο με τον Ντε Κίρικο, τον Μπουζιάνη, που έζησε αρκετά χρόνια στο Παρίσι, με τον Ρουό και τον πρώιμο Φοτριέ. Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο οποίος έκανε όλες τις σπουδές του στο Παρίσι και διαποτίστηκε πρωτογενώς από τα μοντερνιστικά κινήματα. Ιδιαίτερα τον σαγηνεύουν οι μεταμορφώσεις του Πικάσο. Ο Γκίκας θα μας δώσει μια ελληνότροπη εκδοχή του κυβισμού γεμάτη χρώμα και φως. Τέσσερις εξαιρετικοί πίνακες του Πικάσο εικονογραφούν αυτόν τον συναρπαστικό διάλογο. Η έκθεση είναι αποκαλυπτική και ηδονική. Ο έλληνας επισκέπτης δοκιμάζει και μια πρόσθετη ικανοποίηση: οι ζωγράφοι του τόπου μας όχι μόνο δεν μιμήθηκαν δουλικά τα πρότυπά τους αλλά δημιούργησαν έργα αντάξιά τους, που ενίοτε μάλιστα υπερτερούν σε ποιότητα. Ιδιαίτερο τμήμα της έκθεσης αφιερώνεται στη χαρακτική ελλήνων και γάλλων καλλιτεχνών και στον καταλυτικό ρόλο που διαδραμάτισαν με τις εκδόσεις τους στο Παρίσι του Μεσοπολέμου ο Κριστιάν Ζερβός και ο Τεριάντ. Η έκθεση φιλοξενεί περίπου 300 έργα ελλήνων και γάλλων καλλιτεχνών και θα διαρκέσει ως τις 30 Απριλίου 2007. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα και Τετάρτη 9.00-15.00 και 18.00-21.00, Τρίτη κλειστά, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 9.00-15.00, Κυριακή 10.00-14.00. Επικεφαλής της οργανωτικής ομάδας των επιμελητριών της έκθεσης η διευθύντρια Συλλογών - Μουσειολογικού και Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού της ΕΠΜΑΣ Ολγα Μεντζαφού. Συνεργάστηκαν επίσης οι επιμελήτριες: Εφη Αγαθονίκου, Μαριλένα Κασιμάτη, Μαρία Κατσανάκη, Ναυσικά Λιτσαρδοπούλου και Λίνα Τσίκουτα. Χορηγός: Eurobank - Private Banking. Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα των υπουργείων Πολιτισμού Ελλάδας και Γαλλίας. Η κυρία Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα είναι καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης....