Η τροχιά της Σελήνης είναι εξαιρετικά πολύπλοκη, τόσο που ο υπολογισμός της αποτέλεσε ένα από τα δυσκολότερα αστρονομικά προβλήματα του 19ου αιώνα. Ο λόγος της πολυπλοκότητας είναι ότι ούτε η Γη ούτε η Σελήνη είναι τέλειες σφαίρες, οπότε η μεταξύ τους ελκτική δύναμη είναι επίσης πολύπλοκη. Με κάποια προσέγγιση μπορούμε να πούμε ότι η Σελήνη ακολουθεί ελλειπτική τροχιά, οπότε στο περίγειο της τροχιάς της βρίσκεται στην ελάχιστη δυνατή απόσταση από τη Γη. Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου θα συμβεί ενόσω η Σελήνη θα βρίσκεται στο περίγειο της τροχιάς της, και γι' αυτόν τον λόγο η πανσέληνος εκείνη την ημέρα θα είναι κατά 7% μεγαλύτερη από τον μέσον όρο και κατά 15% λαμπρότερη. Γι' αυτόν τον λόγο η πανσέληνος στο περίγειο αποκαλείται, με μια δόση υπερβολής, υπερ-πανσέληνος. Η καλύτερη χρονική στιγμή για την παρατήρηση μιας υπερ-πανσελήνου είναι λίγο μετά τη δύση του Ηλίου ή λίγο πριν από την ανατολή του, οπότε στην εντύπωση του μεγαλύτερου μεγέθους της προστίθεται και η γνωστή ψευδαίσθηση, κατά την οποία η Σελήνη φαίνεται μεγαλύτερη όταν είναι κοντά στον ορίζοντα από ό,τι όταν είναι ψηλά στον ουρανό. Το φαινόμενο της υπερ-πανσελήνου δεν είναι σπάνιο, αφού συμβαίνει χονδρικά μία φορά τον χρόνο. Ομως ο συνδυασμός υπερ-πανσελήνου και έκλειψης Σελήνης είναι κάτι μάλλον ασυνήθιστο, αφού η προηγούμενη περίπτωση συνέβη το 1982 και η επόμενη αναμένεται στις 8 Οκτωβρίου 2033. Επειδή όμως το 2033 είναι πολύ μακριά και αυτή η έκλειψη δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα, ας μην αφήσουμε να περάσει ανεκμετάλλευτη η ευκαιρία να παρατηρήσουμε τώρα ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο....