Η Χεβρώνα δεν είναι μόνο η δεύτερη πιο ιερή πόλη του Ιουδαϊσμού και η παλαιότερη εβραϊκή κοινότητα στον κόσμο, αλλά οι Εβραίοι ζούσαν στη Χεβρώνα συνεχώς, καθ’ όλη τη Βυζαντινή, Αραβική, των Μαμελούκων και Οθωμανική περίοδο. Μόνο το 1929 η πόλη έμεινε προσωρινά χωρίς Εβραίους, σαν αποτέλεσμα του αραβικού πογκρόμ που υποκινήθηκε από τον μεγάλο μουφτή της Ιερουσαλήμ, τον Haj Amin al-Husseini. Η UNESCO, η υπηρεσία του ΟΗΕ για την εκπαίδευση, τον πολιτισμό και την επιστήμη, ψήφισε για τρίτη φορά σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, αρνούμενη οποιαδήποτε εβραϊκή και χριστιανική διασύνδεση με το «Όρος του Ναού» (Temple Mount), που είναι η πιο ιερή τοποθεσία του Ιουδαϊσμού. Η ψηφοφορία από τα 21 ??μέλη της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO (World Heritage Committee) έγινε μόνο μία εβδομάδα αφότου το εκτελεστικό συμβούλιο του ίδιου Οργανισμού του ΟΗΕ είχε εγκρίνει ένα παρόμοιο ψήφισμα, το οποίο προκάλεσε κατακραυγή στη διεθνή εβραϊκή κοινότητα. Η άρνηση της αδιαμφισβήτητης ιστορικής σχέσης ενός ολόκληρου λαού με την πιο ιερή τοποθεσία στη θρησκεία του θα ενισχύσει μόνο ριζοσπαστικές δυνάμεις, οι οποίες δεν βλέπουν καμία απολύτως θέση για τους Εβραίους στο Ισραήλ. Ουσιαστικά, το ψήφισμα της UNESCO αρνείται ότι έχουν υπάρξει ποτέ Εβραίοι στην Ιερουσαλήμ και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον γι' αυτούς εκεί. Η άρνηση της δικής τους ιστορίας και ταυτότητας αποτελεί απλά μια διπλωματική εθνοκάθαρση ενός λαού και δεν πρέπει να γίνει ανεκτή. Η παρουσία του εβραϊκού λαού στο Ισραήλ και την πρωτεύουσά τους, την Ιερουσαλήμ, παρέμεινε σταθερή για περισσότερο από 3.000 χρόνια. Η κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας εξέδωσε τη Διακήρυξη Balfour στις 2 Νοεμβρίου, το 1917, που καθορίζει την αποκατάσταση του εβραϊκού λαού στη Γη του Ισραήλ και την ανεξαρτησία του σαν ένα σύγχρονο εβραϊκό κράτος, μια διακήρυξη που έγινε αποδεκτή τότε από όλες τις Συμμαχικές και ...