Ενας νέος τρόπος σκέψης μέσα στο δίκτυο υποστηρίζει πως δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε ηλεκτρονικά πολυκαταστήματα ή να περιμένουμε ότι θα τα δημιουργήσουν κάποιοι άλλοι. Αν ένας ιδιώτης μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα εργαλείο αναζήτησης (ή έναν agent) για να βρεί όλους όσους πωλούν π.χ. 100% βαμβακερά, άσπρα, μεγέθους large πουκάμισα μέσα στο δίκτυο, γιατί να "επισκεφθεί" ένα μόνο πολυκατάστημα και να περιοριστεί στην περιορισμένη ποικιλία που αυτό του προσφέρει;
Ο συλλογισμός αυτό φαίνεται πως είναι απόλυτα σωστός. Πριν αγοράσω επισκέπτομαι 1-2 καταστήματα επειδή δεν έχω τον χρόνο και την διάθεση να τα επισκευτώ όλα. Αν μπορώ να έχω καλύτερη πληροφόρηση με ένα εργαλείο αναζήτησης δεν χρειάζομαι πολυκαταστήματα. Αρα όσοι θέλουν να πουλήσουν μέσα στο δίκτυο πρέπει να δημιουργήσουν βάσεις δεδομένων προσιτές στα ειδικά εργαλεία αναζήτησης και όχι Internet Malls, Virtual Storefronts κτλ.
Ακόμη, ένα κατάστημα έχει και άλλες αφανείς λειτουργίες κοινωνικής φύσεως. Βρίσκεται συνήθως σε κάποιον χώρο με αρκετή κίνηση (κοντά σε άλλα δημοφιλή καταστήματα, θέατρα, κινηματογράφους, εστιατόρια κτλ.) και χρησιμεύει σαν τόπος συνάντησης, επίσκεψης, ακόμη και ψυχαγωγίας (θυμηθείτε πόσες φορές βγαίνουμε -ειδικά οι γυναίκες που αποτελούν μειοψηφία στο Internet- μόνο και μόνο για να δούμε τις βιτρίνες με παρέα). Αυτές τις λειτουργίες δεν θα τις βρείτε μέσα στο δίκτυο.
Το ηλεκτρονικά πολυκαταστήματα όμως δεν είναι ακόμη "ξωφλημένα". Τα ειδικά εργαλεία αναζήτησης θα αργήσουν ακόμη. Επίσης, επειδή το Internet είναι ένας καινούριος κόσμος στον οποίο δύσκολα μπορούν πολλοί να προσαρμοστούν, παρομοιώσεις και αναγωγές στον πραγματικό κόσμο τους βοηθούν να προσαρμοστούν και να βρουν τον προσανατολισμό τους. Γι αυτούς τους νεοφερμένους, τα ηλεκτρονικά πολυκαταστήματα αποτελούν μια καλή μεταβατική λύση.
Επιστροφή στον Πίνακα Περιεχομένων
Επιστροφή στις Επιλογές
Copyright 1996 Γιώργος Επιτήδειος
Υποδείξεις, Ερωτήσεις, Σχόλια στην διεύθυνση gepiti@gepiti.com