Επιστροφή στον Πίνακα Περιεχομένων
Επιστροφή στις Επιλογές
Η Kaleidospace δημιουργήθηκε για κάνει γνωστές τις εργασίες καλλιτεχνών, και να διανείμει μέσω Internet τις δημιουργίες τους, παρακάμπτοντας τα παραδοσιακά δίκτυα προβολής τους και διανομής των έργων τους. Το πρόβλημα με τον τρόπο που λειτουργούν τα κλασικά κανάλια διανομής των έργων μουσικής, video κτλ. είναι ότι επειδή είναι πολύ συγκεντρωτικά, μόνο ένα μικρό μέρος των καλλιτεχνών που απευθύνονται σε αυτά βλέπουν τελικά τα έργα τους να φθάνουν στο ευρύ κοινό. Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργήθηκε η Kaleidospace (με έδρα το Λος ’ντζελες και διεύθυνση http://kspace.com) και άλλες παρόμοιες επιχειρήσεις μέσα στο Internet. Για να δώσουν την δυνατότητα σε ανεξάρτητους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τα έργα τους με χαμηλό κόστος σε το ευρύ κοινό.
Οι καλλιτέχνες που συνεργάζονται με την Kaleidospace, δημιουργούν multimedia presentations των έργων τους και τις προσφέρουν για ελεύθερη διανομή μέσα στο δίκτυο. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν την δυνατότητα να πουλήσουν απ' ευθείας στο καταναλωτή, χωρίς να καταφεύγουν στις, πανάκριβες, υπηρεσίες διαφόρων μεσαζόντων (ατζέντηδες, διανομείς, δισκογραφικές εταιρείες κτλ.).
Για την Kaleidospace η παρουσία στο Internet δεν ήταν κάτι εύκολο. Η τεχνολογία του WWW ήταν πολύ καινούρια και το κόστος της μεγαλύτερο από εκείνο της δημιουργίας μας απλής (BBS). Ακόμη, η ανυπαρξία ενός απλού και φθηνού συστήματος πληρωμών μέσω δικτύου και η δυσκολία που είχαν πολλοί να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα του Internet ηύξησαν ακόμη περισσότερο την δυσκολία πραγματοποίησης του έργου αυτού. Η απόφαση όμως της εταιρείας είχε και ένα πολύ ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα. Ο χώρος ήταν παρθένος, με ελάχιστο ανταγωνισμό και με τους παραδοσιακούς ανταγωνιστές να αντιμετωπίζουν εξαιρετικές δυσκολίες στην προσαρμογή τους σε αυτόν.
Ο λόγος που ο ανταγωνισμός από τις μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες είναι τόσο μικρός μέσα στο Internet βρίσκεται στον τρόπο λειτουργίας του που είναι τελείως διαφορετικός από αυτό των παραδοσιακών ΜΜΕ. Στο Internet, αντί να έχουμε μετάδοση πληροφοριών, έχουμε απλή τοποθέτησή τους μέσα στο δίκτυο. Ο πιθανός πελάτης είναι εκείνος που πρέπει να ασχοληθεί με την αναζήτηση και απόκτησή τους. Πρόκειται για μια αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας, τόσο μεγάλη που οι περισσότερες παραδοσιακές διαφημιστικές εταιρείες προτίμησαν απλώς να την αγνοήσουν (για όσο διάστημα αυτό θα τους είναι δυνατό), παρά να υποχρεωθούν να προσαρμοστούν.
Στις αρχές του 1994 όταν η εταιρεία ξεκινούσε τις δραστηριότητές της, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργήσει κανείς μια υπηρεσία παροχής πληροφοριών στο Internet που να βασίζεται σε συνδρομητές. Επίσης, όλοι οι άλλοι χώροι μέσα στο Internet προσέφεραν τις υπηρεσίες τους δωρεάν. Τέλος, στο web η αντιγραφή κάθε στοιχείου που παρουσιάζεται είναι εξαιρετικά απλή (αφού τα πάντα έχουν ψηφιακή μορφή) και οι παράνομες αντιγραφές θα έκαναν αδύνατη την λειτουργία ενός χώρου που να βασίζεται στις πληρωμές των συνδρομητών. Έτσι, η εταιρεία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα χώρο που να βασίζεται στην αξία του περιεχομένου του και μόνο.
Ενα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισε η εταιρεία είναι εκείνο του περιορισμένου bandwidth. Οι περισσότεροι χρήστες του Internet δεν έχουν τέτοιες συνδέσεις που να τους επιτρέπουν να αποκτήσουν μέσω του δικτύου ούτε video, ούτε album, ούτε πολλές φορές έστω και ένα μεμονωμένο τραγούδι. Έτσι η Kaleidospace υιοθέτησε το ακόλουθο μοντέλο λειτουργίας:
Αφού καθορίστηκε η φιλοσοφία με την οποία θα λειτουργούσε η εταιρεία στο Internet, η εταιρεία άρχισε να ασχολείται με το τεχνικό μέρος της προσπάθειας. Στην αρχή πίστεψαν πως ένα απλό PC θα ήταν αρκετό. Όμως μετά από περισσότερη σκέψη και έρευνα αποφασίστηκε η αγορά ενός Sun workstation σαν Internet host και ενός Macintosh Quadra 660 AV για την δημιουργία κειμένων σε HTML (HyperText Markup Language) και την ψηφιοποίηση του έργου των καλλιτεχνών. Ακόμη δημιουργήθηκε ένα μικρό Ethernet δίκτυο και αποκτήθηκε μια μισθωμένη γραμμή. Το τελευταίο βήμα ήταν φυσικά η απόκτηση πρόσβασης στο Internet. Το συνολικό ποσό που χρειάστηκε να επενδύσει η Kaleidospace για να ετοιμάσει το σύστημά της ήταν περίπου $30.000.
Πριν την επιλογή του χώρου εγκατάστασής της, η εταιρεία φρόντισε να επιλέξει παροχέα Internet. Αυτό έγινε διότι το Λος ’ντζελες είναι μια αρκετά εκτεταμένη πόλη και το κόστος σύνδεσης (πιο συγκεκριμένα το κόστος απόκτησης και συντήρησης μιας μισθωμένης γραμμής) επηρεάζεται σημαντικά από την απόσταση και έτσι προτιμήθηκε χώρος σε μικρή απόσταση από εκείνον του παροχέα Internet (την ίδια πολιτική ακολούθησε και η ΕΕΧΙ όταν αναζητούσε χώρους γραφείων).
Η δημιουργία HTML, ήταν εύκολη υπόθεση μια και η γλώσσα είναι αρκετά απλή και κανείς μπορεί να την μάθει μέσα σε μια εβδομάδα. Έτσι η εταιρεία χρειάστηκε να δαπανήσει πολύ περισσότερο χρόνο για να αποφασίσει πως θα είναι "στημένες" οι σελίδες (με πια διάταξη, περιεχόμενο, εμφάνιση κτλ.) παρά για να τις δημιουργήσει. Παράλληλα, δαπανήθηκε αρκετός χρόνος σε περιπλάνηση μέσα στο ίδιο το web για να μάθουν τα στελέχη της εταιρείας από τις επιτυχίες και τα λάθη των άλλων δημιουργών web σελίδων. Αυτά που έμαθαν να αποφεύγουν είναι: Τα πολλά γραφικά, τα τεράστια γράμματα, την μεγάλη ποικιλία γραμμάτων σε μια μόνο σελίδα, τις παραπομπές (links) που δεν καταλήγουν πουθενά κ.α.
Επίσης, παρατηρώντας τις Web σελίδες των άλλων, έφτασαν στο συμπέρασμα ότι ήταν προτιμότερο να δημιουργήσουν μικρές σελίδες (μεγέθους περίπου όσο μια οθόνη) που να περιέχουν "αρκετά" γραφικά, παρά να έχουν μεγάλα κείμενα που απαιτούν από τον επισκέπτη να "κατέβει παρακάτω" (scrolling) για να δει την συνέχεια. Με τον τρόπο αυτό έκαναν τις σελίδες τους να μοιάζουν περισσότερο με αυτές που βλέπει κανείς χρησιμοποιώντας ένα CD-ROM. Επίσης, αποφάσισαν να μην βάλουν στις σελίδες τους σαρωμένες εικόνες (από scanner), αλλά να τις σχεδιάσουν από την αρχή. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να μειώσουν το μέγεθός τους μέχρι και 60% με αντίστοιχη φυσικά αύξηση της ταχύτητας για τον χρήστη. Οι πρώτες δοκιμές έδειξαν ότι αυτός ο τρόπος παρουσίασης ήταν πολύ δημοφιλής. Έδειξαν ακόμη ότι οι χρήστες του συγκεκριμένου χώρου ενδιαφέρονταν περισσότερο να έχουν μια καλή γραφική παρουσίαση και δυνατότητες ήχου παρά πολλές παραπομπές (hypertext links).
Ο χώρος (site) της Kaleidospace άρχισε επίσημα την λειτουργία του την 1η Απριλίου 1994, μετά από τρεις μήνες σχεδιασμού, ανάπτυξης και δοκιμών που συνήθως κρατούσαν μέχρι τις "μικρές ώρες". Αντίθετα από άλλους χώρους στο Internet, δημιουργήθηκε από το μηδέν και δεν βασίστηκε πάνω σε ένα ήδη υπάρχον πανεπιστημιακό ή εταιρικό δίκτυο. Για τον λόγο αυτό, ενώ η προσπάθεια ξεκίνησε σαν μια δεύτερη εργασία για τους συμμετέχοντες, οι απαιτήσεις ήταν τέτοιες που στο τέλος οι περισσότεροι εγκατέλειψαν τις εργασίες τους και αφοσιώθηκαν αποκλειστικά σε αυτό το σκοπό. Παράλληλα, είχαν ήδη βρεθεί οι πρώτοι καλλιτέχνες που είχαν αρκετά πρωτοποριακές ιδέες για να θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το νέο μέσο για να προβάλλουν το έργο τους.
Από την έναρξη λειτουργίας του χώρου της Kaleidospace και μέχρι σήμερα έγινε ελάχιστη διαφήμιση της υπηρεσίας αυτής. Απλώς μερικές συζητήσεις στην America Online καθώς και τηλεφωνική ενημέρωση σε φίλους και γνωστούς. Παρ' όλα αυτά, από την πρώτη στιγμή εμφανίστηκαν πολλοί ψηφιακοί επισκέπτες και προς μεγάλη έκπληξη των δημιουργών του χώρου ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς προερχόντουσαν από το εξωτερικό. Έτσι, πολύ σύντομα η Kaleidospace απέκτησε το πρώτο συνεργάτη της από το εξωτερικό. Τον Vitold Kosir, ένα Κροάτη γλύπτη που έδωσε φωτογραφίες των γλυπτών του για να τοποθετηθούν στους χώρους της εταιρείας (οι φωτογραφίες μεταφέρθηκαν φυσικά μέσω Internet).
Παρά τον μεγάλο αριθμό επισκεπτών της Kaleidospace (κατά μέσο όρο 7.000 την ημέρα αλλά με κορυφώσεις που συχνά έφταναν τις 40.000), μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτούς φάνηκε διατεθειμένο να αγοράσει τα έργα των καλλιτεχνών ή να τους στείλει κάποιο μήνυμα. Το εντυπωσιακό είναι πως παρά τα μεγάλα κουμπιά επιλογής πάνω στα οποία ήταν γραμμένη καθαρά η λέξη "order", οι περισσότεροι επισκέπτες δεν καταλάβαιναν ότι στον χώρο αυτό γίνονταν πωλήσεις προϊόντων! Αυτό έγινε εμφανές όταν λίγο μετά την έναρξη λειτουργίας του χώρου, οι διαχειριστές άρχισαν να λαμβάνουν γράμματα που τους ρωτούσαν πότε σκόπευαν να αρχίσουν να λειτουργούν και εμπορικά.
Αυτό τους οδήγησε να αλλάξουν κάπως την διαρρύθμιση του χώρου. Ωστόσο και πάλι φαίνεται πως είναι δύσκολο να πεισθούν οι χρήστες του Internet ότι πράγματι μπορούν να αγοράσουν τα έργα που βλέπουν στο Kaleidospace. Πολλοί επισκέπτες αγοράζουν μόνο αφού έχουν πρώτα στείλει email στην Kaleidospace για να ρωτήσουν αν πράγματι μπορούν να αγοράσουν, και φυσικά παίρνουν θετική απάντηση από την εταιρεία. Φαίνεται δηλαδή, ότι οι χρήστες του δικτύου έχουν τόσο πολύ συνηθίσει τις δωρεάν παροχές μέσα στο δίκτυο που τους είναι δύσκολο να αποδεχθούν πως υπάρχει κάτι που μπορούν να αποκτήσουν μόνο επί πληρωμή.
Εντυπωσιακό είναι επίσης το γεγονός ότι ο χώρος της εταιρείας δέχθηκε ακόμη και "κατασκοπευτικές επιθέσεις" από άλλους δημιουργούς web σελίδων. Η Kaleidospace χρησιμοποιεί ένα γραφικό εργαλείο, που το ονομάζει mandala, για να συνδέσει το έργο διαφόρων καλλιτεχνών. Πολλοί ήταν εκείνοι που ζήτησαν από την εταιρεία πληροφορίες για το πως λειτουργούσε αυτό και με πιο τρόπο μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι παρόμοιο, ενώ μερικοί προσπάθησαν ακόμη και να αποκτήσουν τον πηγαίο κώδικα (source code) για να μπορέσουν να το αντιγράψουν. Το παράξενο είναι ότι το mandala δεν είναι κάποιο ειδικό εργαλείο αλλά απλώς μια εφαρμογή των λεγόμενων clickable images (image maps), πληροφορίες για τον τρόπο κατασκευής και λειτουργίας των οποίων μπορεί να βρει κανείς ελεύθερα στο NCSA αλλά και σε άλλους χώρους μέσα στο Internet. Φαίνεται πως οι χρήστες του δικτύου είναι τόσο φοβισμένοι από την χαοτική δομή του που προτιμούν να πάρουν ότι θέλουν από έναν χώρο που ήδη ξέρουν ότι υπάρχει (ή πιθανολογούν πως μπορεί να υπάρχει) παρά να αρχίσουν να ψάχνουν στα εκατομμύρια άλλων χώρων που είναι διαθέσιμοι. Πάντως σε αντίθεση με τους "εισβολείς" (οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονταν από Πανεπιστημιακές διευθύνσεις), οι άλλες επιχειρήσεις συνεργάστηκαν πολύ αρμονικά με την Kaleidospace και σύντομα δημιουργήθηκαν πολλές αμοιβαίες παραπομπές (mutual links) ανάμεσα στους χώρους της Kaleidospace και αυτούς άλλων επιχειρήσεων.
Μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία που έμαθαν οι δημιουργοί του χώρου της Kaleidospace είναι πόσο αντιπαθούν οι χρήστες να "κατεβαίνουν" σε άλλες οθόνες μέσα στην ίδια σελίδα κειμένου (scrolling). Μια από τις συνεργαζόμενες καλλιτέχνιδες, η Nancy Gaian, είχε βάλει αποσπάσματα από όλα τα τραγούδια του album της στον server. Όταν έγινε η καταμέτρηση των κλήσεων και βγήκαν τα στατιστικά στοιχεία δημοτικότητας, φάνηκε ότι σε ένα μήνα 1.000 χρήστες επέλεξαν την πρώτη επιλογή (το πρώτο τραγούδι), 100 το δεύτερο και κανένας το όγδοο!
Ένα άλλο μεγάλο μάθημα ήταν τα εγκωμιαστικά mail που λάμβανε συχνά η Kaleidospace από τους χρήστες της. Οι περισσότεροι έγραφαν πως οι χώροι της εταιρείας που παρουσίαζαν ένα μόνο προϊόν (καλλιτεχνικές δημιουργίες) έμοιαζαν πολύ πιο "αληθινοί" και φιλικοί από άλλους χώρους στους οποίους μπορούσε κανείς να βρει μια μεγαλύτερη κατηγορία προϊόντων. Φαίνεται δηλαδή ότι με το να "φορτώνει" κανείς τους χώρους του με πολλά και διαφορετικά πράγματα τελικά καταφέρνει απλώς να αποπροσανατολίζει τους επισκέπτες του.
Ένας τομέας που παρουσίασε πολλές δυσκολίες για την Kaleidospace ήταν οι επαφές με τον έξω κόσμο. Καθώς το Internet άρχισε να γίνεται όλο και πιο δημοφιλές μέσα στο 1994, πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με την εταιρεία μόνο και μόνο για να πάρουν όσο περισσότερα στοιχεία για την λειτουργία της και να τα χρησιμοποιήσουν προς ίδιον όφελος. Κάποιοι παρακολουθούσαν τις παρουσιάσεις που η εταιρεία έκανε σε διάφορες εμπορικές εκθέσεις κρατώντας σημειώσεις για τα πάντα και προσπαθώντας να μην γίνουν αντιληπτοί. ’λλοι παρουσιάζονταν σαν πελάτες και κοιτούσαν να ψαρέψουν όσο περισσότερα μπορούσαν. Σιγά σιγά τα στελέχη της εταιρείας έμαθαν να τους αγνοούν και να επικεντρώνουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στους πραγματικούς πελάτες τους.
Επίσης, βλέποντας πως η εταιρεία ήταν μικρή αλλά ότι ο τομέας είχε πολλές προοπτικές διάφοροι "ειδικοί" άρχισαν να εμφανίζονται στην πόρτα της προσφέροντας "καθοδήγηση", νομικές και λογιστικές συμβουλές αμφιβόλου αξίας ή ακόμη και κεφάλαια. Στην πράξη όμως απεδείχθη πως οι "χρηματοδότες" ενδιαφερόντουσαν μόνο για να βρουν τρόπο να αποκτήσουν τον έλεγχο της εταιρείας και όχι για πραγματική συνεργασία. Πάντως, καθώς το Internet αρχίζει και γίνεται όλο και πιο ώριμο σαν χώρος επιχειρηματικής δραστηριότητας, εμφανίζονται στον χώρο και σοβαροί επενδυτές που ενδιαφέρονται για πραγματική συνεργασία και όχι για "αεριτζίδικες" δουλειές. Όμως ο χώρος παρέχει ακόμη αρκετό πεδίο σε κάθε λογής κουτοπόνηρους απατεώνες.
Ακόμη η Kaleidospace, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει ανθρώπους που θέλησαν να εκμεταλλευτούν το όνομά της και την φήμη που είχε αποκτήσει στην αγορά. Κάποιος έδινε την email διεύθυνση της εταιρείας σαν να είναι η δική του ηλεκτρονική διεύθυνση (για να φαίνεται πως είναι και αυτός μέλος/συνεργάτης της Kaleidospace) ενώ κάποιος άλλος προσέθεσε το όνομα της Kaleidospace στο μήνυμα του αυτόματου τηλεφωνητή του.
Η επιτυχία της εταιρείας της κόστισε και σε στελέχη. Μέχρι το Ιούλιο του 1994 (τρεις μήνες μετά το ξεκίνημα της εταιρείας) δύο στελέχη είχαν παραιτηθεί, ενώ άλλα δύο η εταιρεία υποχρεώθηκε να τα απολύσει. Οι επαφές με τον έξω κόσμο έγιναν μερικές φορές πολύ προβληματικές και χρειάστηκε να διακοπούν οι "διπλωματικές σχέσεις" με πολλούς εξωτερικούς συνεργάτες. Υπήρξε περίπτωση σε μια εμπορική έκθεση που κάποιος αντιπρόσωπος marketing ήταν τόσο πιεστικός που υποχρεώθηκαν να τον απομακρύνουν δια της βίας από το περίπτερο της επιχείρησης.
Το γεγονός ότι η Kaleidospace επικέντρωσε την προσοχή της στην δωρεάν παροχή υλικού ποιότητας στην κοινότητα του Internet είχε θετικές και αρνητικές επιπτώσεις. Η θετική ήταν πως χάρη στην παρουσίαση ανεξάρτητων καλλιτεχνών και πρωτοποριακής τέχνης κατάφερε να αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα στο δίκτυο και μεγάλη κάλυψη από το παραδοσιακά ΜΜΕ. Δηλαδή να επιτύχει μια πολύ καλή έμμεση διαφήμιση.
Η αρνητική ήταν πως οι πωλήσεις παρέμειναν χαμηλές, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των καλλιτεχνών που χρησιμοποιούσαν τις υπηρεσίες της Kaleidospace αυξήθηκε σημαντικά. Το αποτέλεσμα ήταν πως η εταιρεία με δυσκολία κάλυπτε τα έξοδά της. Τα τέλη προς στους καλλιτέχνες δεν μπορούσαν να αυξηθούν διότι οι πωλήσεις τους ήταν χαμηλές και δεν δικαιολογούσαν κάτι τέτοιο. Έτσι η πολιτική της εταιρείας υποχρεώθηκε να αλλάξει γραμμή και να υιοθετήσει καινούρια στοιχεία:
- Δημιουργήθηκε το πρόγραμμα artist-in-residence (AIR). Ο AIR είναι ένας ήδη διάσημος καλλιτέχνης (όχι κάποιος από τους ανεξάρτητους που παρουσιάζονται στους χώρους της Kaleidospace) και χρησιμοποιεί την παρουσία της εταιρείας όχι για να πουλήσει κάτι αλλά για την προσωπική του προβολή. Η εταιρεία πάλι, κερδίζει από την παρουσία του AIR που κάνει τους χώρους της ακόμη πιο δημοφιλείς και προσελκύει καινούριους επισκέπτες. Οι πρώτοι AIR ήταν ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας David Brin και ο συγγραφέας P. Craig Russell και η παρουσία τους είχε μεγάλη επιτυχία.
- Αναπτύχθηκε επίσης ένα νέο περιβάλλον επικοινωνίας με τον χρήστη που θα τον ενθαρύνει περισσότερο να κάνει παραγγελίες. Ο λόγος γι αυτό ήταν ότι παρατηρήθηκε πως πολλοί επισκέπτες έβλεπαν όλες τις σελίδες ενός καλλιτέχνη, έφθαναν μέχρι του σημείου να συμπληρώσουν την φόρμα παραγγελίας αλλά στην συνέχεια εγκατέλειπαν τον χώρο χωρίς να επιλέξουν το κουμπί order στην οθόνη τους. Δώθηκε λοιπόν στους πελάτες η δυνατότητα να επικοινωνούν με τους καλλιτέχνες και να αναπτύσσουν ένα διάλογο. Από αυτό τον διάλογο, μπορούν να ενθαρυνθούν κάποιοι επισκέπτες να αγοράσουν ένα έργο του καλλιτέχνη. Παράλληλα όμως, ο καλλιτέχνης διατηρεί το δικαίωμα να γνωρίζει ποιός αγοράζει το έργο του και γιατί. Επίσης, διατηρεί το δικαίωμα να μην πουλήσει το έργο του σε κάποιον αν δεν θέλει. Αυτό ακούγεται ίσως παράδοξο για άλλα αγαθά, αλλά οι καλλιτέχνες έχουν περίεργη ψυχολογία. Π.χ. το γλυπτό που έφτιαξε κάποιος και υμνεί την αγροτική ζωή, μπορεί να μην θέλει να το πουλήσει σαν διακοσμητικό στην αίθουσα αναμονής μιας χαλυβουργίας. Αυτές οι ιδιαιτερότητες, που δίνουν νέα διάσταση στις σχέσεις παραγωγού-πελάτη, δεν θα μπορούσαν να βρουν την έκφρασή τους ή να γίνουν πράξη χωρίς την χρήση του Internet. Είναι ίσως το μόνο εργαλείο επικοινωνίας που οι χρήσεις του περιορίζονται μόνο από την φαντασία μας.
- Τέλος, τονίστηκε περισσότερο η διαφημιστική πλευρά της προσφοράς που κάνει η Kaleidospace στους καλλιτέχνες της. Μπορεί οι πωλήσεις να είναι χαμηλές, αλλά οι ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση και συνεργασίες που προσφέρονται είναι μεγάλες. Για παράδειγμα οι Newmatic Slam, ένα συγκρότημα από το Λος Αντζελες απέκτησαν προβολή στην Ρωσσία όταν ένας τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός άρχισε να παίζει τα τραγούδια τους που πρωτογνώρισε ακούγοντας δείγματα audio clips μέσα στο Internet. Ενας άλλος καλλιτέχνης, ονόματι Brad Anderson, που η ειδικότητά του είναι surf videography βρήκε δουλειά σε μια κινηματογραφική εταιρεία στην Νέα Υόρκη που τον γνώρισε από την παρουσίαση των έργων του από την Kaleidospace.
- Η Kaleidospace επεξέτεινε τις δραστηριότητές της πέρα από το WWW και δημιούργησε χώρους υπηρεσιών FTP και Gopher, καθώς και έναν αριθμό από mailing lists. Αυτό ηύξησε σημαντικά την δημοτικότητά της καθώς πολλοί χρήστες του Internet δεν έχουν πρόσβαση στο Web ή έχουν μόνο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
- Ακόμη, η Kaleidospace άρχισε να παρέχει συμβουλές σε άλλες επιχειρήσεις που θέλουν να ασχοληθούν με το Internet. Η εξειδίκευση της εταιρείας στον καλλιτεχνικό χώρο, της έδωσε ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της που είναι απλώς παροχείς γενικών υπηρεσιών ή συμβουλών πάνω στο Internet. Ετσι η εταιρεία αναλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την δημιουργία χώρων στο Web για άλλες επιχειρήσεις. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τον χώρο της American Recordings (http://american.recordings.com), απ όπου προβάλλονται νέοι δίσκοι και άλλες παραγωγές της εταιρείας. Παράλληλα, συνέδεσε (με τις κατάλληλες παραπομπές-links) τον χώρο αυτό με τους δικούς της, έτσι ώστε να αυξηθούν οι επισκέπτες της και αντίστοιχα η προβολή των καλλιτεχνών που τους χρησιμοποιούν.
- Τέλος η Kaleidospace άρχισε να παρέχει και υπηρεσίες Internet. Δεν μετετράπη φυσικά σε γενικό παροχέα Internet, αλλά άρχισε να ενοικιάζει τον εξοπλισμό και τις συνδέσεις της σε άλλες εταιρείες (κυρίως σε εταιρείες που την έχουν προσλάβει σαν σύμβουλο σε θέματα Internet). Τους προσφέρει τα δικά τους αυτόνομα domain names αντί να τους συμπεριλάβει στους χώρους που έχει ήδη δημιουργήσει. Με τον τρόπο αυτό οι δικοί της χώροι διατηρούν την ανεξαρτησία τους και δεν νοθεύονται με ξένο υλικό.
Το τελικό συμπέρασμα από την εμπειρία της Kaleidospace, κρίνεται από τα ίδια τα στελέχη της σαν πολύ θετικό. Η αρχική επένδυση που απαιτείται για να μπορέσει κανείς να ασκήσει επιχειρηματική δραστηριότητα στο Internet είναι πολύ χαμηλή συγκριτικά με άλλους χώρους. Ομως δεν μπορεί να πετύχει χωρίς πολύ και συνεπή εργασία και εξαιρετικά καλή γνώση του τρόπου που σκέφτονται και ενεργούν οι χρήστες του δικτύου. Ωστόσο, οι ευκαιρίες που παρουσιάζει το Internet δεν προβλέπεται να διατηρηθούν για πολύ. Καθώς όλο και καινούριες εταιρείες αρχίζουν να εμφανίζονται, οι δυσκολίες για τους καινούριους θα είναι όλο και περισσότερες αφού οι πιο παλαιοί θα έχουν καταφέρει να αποκτήσουν καλύτερη τεχνογνωσία και όνομα στην αγορά (brand awareness). Τέλος, τα συστήματα ασφαλούς πραγματοποίησης συναλλαγών μέσα στο Internet δεν φαίνεται να αργήσουν πολύ. Οταν γίνουν πραγματικότητα, προβλέπεται να αυξήσουν σημαντικά την κερδοφορία των ήδη υπαρχόντων επιχειρήσεων αλλά και τον ανταγωνισμό. Θα αυξήσουν επίσης και το κόστος δημιουργίας μιας επιχείρησης στο δίκτυο, αφού προβλέπεται πως θα κοστίζουν γύρω στις 20 με 30 χιλιάδες δολλάρια.
Επιστροφή στον Πίνακα Περιεχομένων Επιστροφή στις Επιλογές
Copyright 1996 Γιώργος Επιτήδειος
Υποδείξεις, Ερωτήσεις, Σχόλια στην διεύθυνση gepiti@gepiti.com